រដ្ឋអំណាចទុយនីស៊ីថ្មីត្រូវប្រឈមមុខទល់នឹងជម្រើសមាគ៌ានយោបាយដ៏ស្មុគស្មាញ
នាយករដ្ឋមន្ត្រីនិងប្រធានាធិបតីស្ដីទីបានប្រកាសឲ្យដឹងកាលពី ថ្ងៃអង្គារទី១៨មករាម្សិលមិញពីការលាចាកចេញពីគណបក្សRCD ឬបក្សប្រមូលផ្តុំរដ្ឋធម្មនុញ្ញប្រជាធិបតេយ្យរបស់អតីតប្រធានាធិបតី ទុយនីស៊ីបិន អាលី។ រីឯបក្សRCDវិញបានប្រកាសឲ្យដឹងថា គេបានបណ្តេញសហការីរបស់គេ៦នាក់ចេញពីគណបក្ស។ ទាំងនេះក្នុងគោលបំណងដើម្បីរំងាប់កំហឹងរបស់ប្រជាជនទុយនីស៊ី។ ហើយនៅពេលមុននេះ រដ្ឋមន្ត្រីទុយនីស៊ីបួនរូបដែលជានិមិត្តរូបនៃ”ការបើកចំហ”របស់ រដ្ឋាភិបាលបានលាចាកចេញពីមុខតំណែង ដែលនៅពេលទន្ទឹមគ្នានេះ មានប្រជាជនទុយនីស៊ីរាប់ម៉ឺននាក់បាននាំគ្នាចុះថ្នល់ធ្វើបាតុកម្ម សម្តែងការប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលនៅរដ្ឋធានីទុយនីសនិងនៅតាមទីក្រុង សំខាន់ៗជាច្រើន។ ដូច្នេះ តើលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃរដ្ឋាភិបាលបង្រួបបង្រួមជាតិទុយនីស៊ីអាច ធ្វើសម្បទានអ្វីខ្លះដើម្បីជួយរំងាប់កំហឹងរបស់ប្រជាជនទុយនីស៊ី?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖ កែប្រែថ្ងៃទី៖
បទវិភាគរបស់ សៀក សារិន
ការលាចាកចេញពីមុខតំណែងនៃរដ្ឋមន្ត្រីបីរូបដែលចេញពីសហជីពUGTT ឬសហជីពនៃសហភាពទូទៅនៃពលករទុយនីស៊ី ហើយនិងការលាចេញបណ្តោះអាសន្នរបស់លោកMustapha Ben JaâfarដែលជាមេដឹកនាំនៃForumប្រជាធិបតេយ្យដើម្បីការងារនិងសេរីភាពបានធ្វើឲ្យជំហររបស់លោកMohammed Ghannouchi នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃរដ្ឋាភិបាលបង្រួបបង្រួមជាតិទុយនីស៊ីស្គាល់ភាពឃ្លេងឃ្លោង។ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីMohammed Ghannouchi ដែលកំពុងខិតខំស្វះស្វែងរកឯកភាពជាតិ។ ក៏ប៉ុន្តែ លោកMohammed Ghannouchiហាក់ដូចជាមានការលំបាកច្រើននឹងរកមធ្យោបាយសម្រាប់ធ្វើការដោះស្រាយ។
នៅពេលដែលប្រជាជនទុយនីស៊ីបាននាំគ្នាចុះថ្នល់ធ្វើបាតុកម្មយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេងដើម្បីបណ្តេញអតីតប្រធានាធិបតីបិន អាលីឲ្យចាកចេញពីមុខតំណែង ហ្វូងបាតុករទុយនីស៊ីបានបញ្ជូន”សារ”មួយយ៉ាងជាក់ច្បាស់ប្រាប់ទៅអ្នកដឹកនាំទុយនីស៊ីថា គេពុំត្រូវការទៀតឡើយរបបដឹកនាំប្រទេសរបស់បិន អាលី។ ចុះហេតុដូចម្តេចបានជាអ្នកដឹកនាំទាំងនោះពុំឮសម្រែករបស់ប្រជាជនទុយនីស៊ី ហើយបែរទៅជារក្សាទុករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃរបស់បិន អាលីឲ្យនៅកាន់កាប់មុខតំណែងដដែល។ គឺលោករដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងមហាផ្ទៃរបស់បិន អាលីនេះឯងដែលបានចេញបញ្ជាឲ្យវាយបង្ក្រាបយ៉ាងឃោរឃៅទៅលើបាតុករទុយនីស៊ីដែលទាមទារសិទ្ធិសេរីភាពនិងទាមទារយុត្តិធម៌។
ដូច្នេះបច្ចុប្បន្ននេះ អ្វីដែលសំខាន់បំផុតគឺ លោកMohammed Ghannouchi នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃរដ្ឋាភិបាលបង្រួបបង្រួមជាតិទុយនីស៊ីត្រូវតែរិះរកមធ្យោបាយធ្វើយ៉ាងណាដើម្បីឲ្យប្រជាជនទុយនីស៊ីមានទំនុកចិត្តកក់ក្តៅឡើងវិញ ដោយត្រូវចាត់វិធានការសំខាន់ៗស្របតាមការទាមទាររបស់បាតុករមានដូចជា៖
-ការរំលាយចោលជាបន្ទាន់គណបក្សRCD ឬបក្សប្រមូលផ្តុំរដ្ឋធម្មនុញ្ញប្រជាធិបតេយ្យរបស់អតីតប្រធានាធិបតីទុយនីស៊ីបិន អាលី។
-ឬការរៀបចំឲ្យមានឡើងនូវរដ្ឋាភិបាលទុយនីស៊ីថ្មីមួយដែលកាត់ផ្តាច់ខ្លួនទាំងស្រុងចេញពីអតីតរដ្ឋាភិបាលរបស់បិនអាលី។
គួរកត់សម្គាល់ថា មកទល់ពេលនេះ លោកMohammed Ghannouchi នាយករដ្ឋមន្ត្រីនៃរដ្ឋាភិបាលបង្រួបបង្រួមជាតិទុយនីស៊ីបានធ្វើសម្បទានតែមួយគត់គឺការលាចាករបស់លោក ចេញពីគណបក្សRCD ឬបក្សប្រមូលផ្តុំរដ្ឋធម្មនុញ្ញប្រជាធិបតេយ្យកាលពីល្ងាចថ្ងៃអង្គារម្សិលមិញអនុលោមតាមកិច្ចសន្យាដែលចែងថា មានការខ័ណ្ឌចែកដាច់ពីគ្នារវាង”រដ្ឋ”និង”គណបក្សនយោបាយ”។ ចំណែកឯលោកFouad Mebazzaa ប្រធានាធិបតីស្តីពីទុយនីស៊ីក៏ធ្វើដូចគ្នាអ៊ីចឹងដែរ។
នៅចំពោះមុខស្ថានការណ៍នយោបាយនៅទុយនីស៊ីបែបនេះ សហរដ្ឋអាមេរិកតាមរយៈលោកPhilip Crowley អ្នកនាំពាក្យនៃក្រសួងការបរទេសបានថ្លែងកាលពីល្ងាចថ្ងៃអង្គារម្សិលមិញថា “ការវិវឌ្ឍន៍ប្រែប្រួលនៅប្រទេសទុយនីស៊ីត្រូវតែមានលក្ខណៈធំទូលាយនិងមានលក្ខណៈស៊ីជម្រៅ ហើយរដ្ឋាភិបាលត្រូវតែរិះរកមធ្យោបាយធ្វើការចរចាជាមួយគ្រប់ស្រទាប់សង្គមទុយនីស៊ី”។
រដ្ឋមន្ត្រីដែលតំណាងសហជីពUGTT បានលាចាកចេញពីមុខតំណែងយ៉ាងដូច្នេះ មកពីពួកគេយល់ថា “ គេគ្មានទទួលបានផលប្រយោជន៍អ្វីនឹងចូលរួបរួមសហការជាមួយរដ្ឋាភិបាលមួយដែលគ្មានផ្តល់ទំនុកចិត្តកក់ក្តៅគ្រប់គ្រាន់ឲ្យប្រជាជនទុយនីស៊ីក្នុងការស្វែងរកអភិក្រមឈានទៅរកលទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ”។
ហើយរដ្ឋមន្ត្រីដែលតំណាងសហជីពUGTT បានថ្លែងបញ្ជាក់ទៀតថា “គេនឹងចូលរួបរួមជាមួយរដ្ឋាភិបាល លុះត្រាតែសមាជិកនៃរដ្ឋាភិបាលនោះជាឥស្សរជនដែលគ្មានជាប់ទាក់ទិនឬធ្លាប់មានតំណែងទទួលខុសត្រូវនៅក្នុងរបបគ្រប់គ្រងរបស់អតីតប្រធានាធិបតីបិន អាលី”។
នៅចំពោះមុខស្ថានការណ៍នយោបាយនៅប្រទេសទុយនីស៊ីបច្ចុប្បន្ននេះ លោកអគ្គលេខាធិការនៃអ ស ប បាន គីមូនបានសម្តែងឲ្យដឹងនូវក្តីបារម្ភរបស់លោក នៅខណៈដែលអំពើហិង្សានិងអស្ថិរភាពនៅតែកើតមាននៅប្រទេសទុយនីស៊ី។
លោកបាន គីមូនបានប្រកាសអំពាវនាវឲ្យកិច្ចចរចារវាងភាគីទុយនីស៊ីមានលក្ខណៈធំទូលាយដើម្បីបង្កើតឲ្យមានរដ្ឋាភិបាលបណ្តោះអាសន្នមួយសម្រាប់រៀបចំឲ្យមានការបោះឆ្នោតឆាប់រហ័សនិងឲ្យមានប្រសិទ្ធិភាពដើម្បីឆ្លើយតបទៅនឹងការទាមទារពេញសិទ្ធិរបស់ប្រជាជនទុយនីស៊ីក្នុងការជ្រើសតាំងដោយសេរីនូវអ្នកដឹកនាំប្រទេសរបស់ខ្លួន។
នៅចំពោះមុខស្ថានភាពនយោបាយទុយនីស៊ីដ៏សែនច្របូកច្របល់នេះ ពួកអ៊ីស្លាមនិយមទុយនីស៊ីនៅឈរមើល”បដិវត្តន៍ផ្កាម្លិះ”ដោយយកចិត្តទុកដាក់ ហើយពួកគេចង់ឆ្លៀតឱកាសនេះងើបមុខបង្ហាញខ្លួននៅលើ”ឆាកនយោបាយ”ទុយនីស៊ីដោយប្រយ័ត្នប្រយែង។ ពួកអ៊ីស្លាមនិយមទុយនីស៊ីចង់ឡើងមកកាន់អំណាចដូចពួក អ៊ីស្លាមនិយមទួរគីដែលបានឡើងមកកាន់កាប់អំណាចដោយពុំធ្វើឲ្យភ័យភ្ញាក់ផ្អើលដល់ប្រជាជនទួរគីដែលភាគច្រើនជាអ្នកមានទំនោរទៅរកគ្រហស្ថភាព៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ