ពីរឆ្នាំក្រោយនៃការប្រកាសធនក្ស័យនៃធនាគារLehman Brothers
ថ្ងៃទី១៥កញ្ញាឆ្នាំ២០០៨-ថ្ងៃទី១៥កញ្ញាឆ្នាំ២០១០ ពីរឆ្នាំគត់ដែលធនាគារពាណិជ្ជកម្មដ៏សំខាន់ជាងគេក្នុងលោកបានប្រកាស ឲ្យដឹងពីសភាពធនក្ស័យរបស់ខ្លួន។ ចាប់តាំងពីមានមហាវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុពិភពលោកនោះមក រដ្ឋាភិបាលនៃប្រទេសសំខាន់ៗបានចាប់ផ្តើមធ្វើកំណែទម្រង់ទៅលើ ប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុ។ ក៏ប៉ុន្តែពីរឆ្នាំក្រោយមក គេនៅតែពុំទាន់បាត់បង់ក្តីបារម្ភនៅឡើយ។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖ កែប្រែថ្ងៃទី៖
បទវិភាគរបស់ សៀក សារិន
ពីរឆ្នាំក្រោយពីមហាវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុពិភពលោក ដែលបានបណ្តាលឲ្យធនាគារអាមេរិកសំខាន់ៗប្រមាណ២៨០ប្រកាសធនក្ស័យរួចមក គេកត់សម្គាល់ឃើញថាវិស័យហិរញ្ញវត្ថុចាប់មានដំណើរការស្រួលបួលឡើងវិញ។ ធនាគារក៏បានចាប់យកបុគ្គលិកចូលធ្វើការបន្ថែម ហើយគេក៏បានចាប់សងឲ្យរដ្ឋវិញនូវប្រាក់កម្ចីដែលរដ្ឋបានផ្តល់ឲ្យពួកគេសម្រាប់ដោះទាល់នៅគ្រាមានវិបត្តិ។ ក៏ប៉ុន្តែ ធនាគារទាំងនោះ នៅតែមានការភ័យខ្លាចលែងហ៊ានឲ្យគេខ្ចីប្រាក់ងាយៗដូចពេលមុនទៀតឡើយ។
នៅលើវិស័យសេដ្ឋកិច្ច ប្រទេសសំខាន់ៗជាច្រើនដែលបានរងគ្រោះនឹងមហាវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ចនិងហិរញ្ញវត្ថុពិភពលោក ក៏បានចាប់មានសន្ទុះកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឡើងវិញ ដែលក្នុងនោះគេកត់សម្គាល់ឃើញ ប្រទេសនៃតំបន់ប្រើប្រាក់អឺរ៉ូបានចាប់មានកំណើនប្រមាណ១,៧%នៅឆ្នាំ២០១០។ រីឯប្រទេសជប៉ុននិងសហរដ្ឋអាមេរិកក៏មានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឡើងវិញដែរ ទោះបីជាមានលក្ខណៈតិចតួចក៏ដោយ។ ផ្ទុយទៅវិញ មានតែប្រទេសចិននិងប្រទេសនៃតំបន់អាស៊ីហើយនិងប្រទេសខ្លះនៃតំបន់អាមេរិកឡាទីនទេដែលមានសន្ទុះកំណើនសេដ្ឋកិច្ចខ្លាំងក្លា។
មហាវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុពិភពលោកដែលបានបង្កបង្កើតឡើងដោយហេតុតែបញ្ហាឥណទានSubprimes ដែលបានផ្តល់ប្រាក់កម្ចីដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ឲ្យទៅប្រជាជនអាមេរិកក្រីក្រដែលគ្មានលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់នឹងសងប្រាក់បំណុលរបស់ខ្លួន យកទៅទិញលំនៅដ្ឋានឬអចលនទ្រព្យដទៃទៀត។ ដល់ពេលមានវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុ អ្នកទាំងនោះគ្មានសមត្ថភាពនឹងសងប្រាក់កម្ចីរបស់ខ្លួន វិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុនោះក៏បានរីករាលដាលទៅទូទាំងសហរដ្ឋអាមេរិកនិងទៅទូទាំងពិភពលោក។ ទាំងនេះក៏បានឆ្លុះបញ្ចាំងឲ្យឃើញនូវកង្វះតម្លាភាពនៃប្រព័ន្ធហិរញ្ញវត្ថុ។ ហើយចាប់ពេលនោះមក មូលនិធិប្រមាណ៦០%សម្រាប់ធ្វើការទិញលក់កេងយកចំណេញក៏បានបាត់រូបរាងពីទីផ្សារហិរញ្ញវត្ថុ។
ម្យ៉ាងទៀត ភាគហ៊ុនឬផលិតផលពិសពុលដែលមានលក្ខណៈពុំជាក់ច្បាស់របស់ធនាគារក៏បានត្រូវរដ្ឋជួយទិញ ដើម្បីជាបច្ច័យជួយបង្កើតឲ្យមានបរិយាកាសដែលមានទំនុកចិត្តកក់ក្តៅឡើងវិញ។ ហើយឆ្លៀតឱកាសនោះ រដ្ឋក៏ចាប់ក្តោបត្រួតត្រានិងពិនិត្យទៅលើស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុនៃធនាគារសំខាន់ៗទាំងនោះ។
ផែនការជួយស្តារស្រោចស្រង់ស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ចនិងស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុ ហើយនិងផែនការជួយជំរុញឲ្យមានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចបានមកបង្កឲ្យកើតមានឧនភាពសាធារណៈកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរទៅៗ។ បាតុភូតដ៏ចម្លែកនេះបានកើតមាននៅអឺរ៉ុបដែលកំពុងតែអនុវត្ត”ផែនការសេដ្ឋកិច្ចត្បិតត្បៀត”។
“ផែនការសេដ្ឋកិច្ចត្បិតត្បៀត”នៅអឺរ៉ុបដែលតម្រូវឲ្យកាត់បន្ថយចំនួនអ្នករដ្ឋការ តម្រូវឲ្យកាត់បញ្ចុះប្រាក់ខែ ធ្វើកំណែទម្រង់ទៅលើប្រព័ន្ធចូលនិវត្តន៍ ធ្វើការដំឡើងពន្ធដារ ដែលទាំងនេះបានធ្វើឲ្យគេយកប្រទេសក្រិកមកធ្វើជាមន្ទីរពិសោធន៍មួយយ៉ាងប្រពៃ។ ប្រទេសក្រិកដែលមានឧនភាពសាធារណៈលើសពី១៤%នៅឆ្នាំ២០០៩។
ក៏ប៉ុន្តែយើងគួរដឹងថា “ផែនការសេដ្ឋកិច្ចត្បិតត្បៀត”ពុំមែនជានយោបាយល្អប្រសើរឡើយសម្រាប់ជួយជំរុញឲ្យមានសន្ទុះកំណើនសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងស្រុក។ ហើយបើគ្មានកំណើនសេដ្ឋកិច្ចទេ ការកាត់បន្ថយឧនភាពសាធារណៈក៏ពិបាកនឹងសម្រេចបានដែរ។
ដូច្នេះបានសេចក្តីថា គេពិតជាឋិតនៅក្នុងភាពវិលវល់មួយដែលពិបាកនឹងរកច្រកចេញឲ្យផុតពីវិបត្តិរួចនៅឡើយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ