១០ឆ្នាំនៃប្រតិបត្តិការតាមប្រមាញ់ប៊ិនឡាដិន
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៨:១០
នៅក្នុងនាទីប្រវត្តិសាស្រ្តពិភពលោករបស់យើង នៅសប្តាហ៍នេះ សេង ឌីណា សូមលើកឡើង អំពីប្រតិបត្តិការតាមប្រមាញ់មេភរវជន អូសាម៉ា ប៊ិនឡាដិន នៅក្រោយភេរវកម្មថ្ងៃ១១កញ្ញាឆ្នាំ២០០១។ ប្រតិបត្តិការដែលត្រូវចំណាយពេលរហូតដល់ទៅ ១០ឆ្នាំ។
នៅក្រោយភេរវកម្ម ១១កញ្ញា ឆ្នាំ២០០១ អូសាម៉ា ប៊ិនឡាដិន បានក្លាយជាមេភេរវជន ដែលត្រូវបានគេតាមប្រមាញ់ជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក។ អាមេរិកបានប្រកាសផ្តល់រង្វាន់រហូតដល់ទៅ ២៥លានដុល្លារ ដល់អ្នកដែលផ្តល់ព័ត៌មាន ដែលអាចឈានទៅចាប់ខ្លួនប៊ិនឡាដិន។ អាមេរិកលើកទ័ពចូលឈ្លានពានប្រទេសដល់ទៅ២ គឺអាហ្វហ្កានីស្ថាន និងអ៊ីរ៉ាក់ ដោយបានចំណាយលុយរាប់ពាន់លានដុល្លារ។
ក៏ប៉ុន្តែ ប្រមាណជា ១០ឆ្នាំក្រោយ ប៊ិនឡាដិននៅតែមិនត្រូវបានគេរកឃើញ ហើយសូម្បីតែប៊ិនឡាដិនលាក់ខ្លួននៅក្នុងប្រទេសណានោះ ក៏គេមិនទាំងអាចដឹងឲ្យបានពិតប្រាកដផង ដោយព័ត៌មានខ្លះថា នៅអាហ្វហ្កានីស្ថាន, ខ្លះថា នៅប៉ាគីស្ថាន រហូតមានខ្លះទៀតថា នៅក្នុងប្រទេសអ៊ីរ៉ង់។ នៅក្នុងអំឡុងពេលនោះ អាល់កៃដានៅតែបន្តរៀបចំផែនការវាយប្រហារភេរវកម្មទៅលើប្រទេសលោកខាងលិច រួមមានដូចជា ភេរវកម្មនៅបាលី (ឥណ្ឌូណេស៊ី នៅឆ្នាំ២០០២), នៅទីក្រុងម៉ាឌ្រីដ (អេស្ប៉ាញ ឆ្នាំ២០០៤) និងនៅទីក្រុងឡុងដ៍ (ប្រទេសអង់គ្លេស ឆ្នាំ២០០៥) ជាដើម។
នៅក្នុងប្រតិបត្តិការតាមប្រមាញ់ប៊ិនឡាដិន អាមេរិកបានប្រើគ្រប់មធ្យោបាយដ៏ទំនើបបំផុតដែលខ្លួនមាន រួមទាំងផ្កាយរណប និងយន្តហោះឈ្លបយកការណ៍ ហើយជាពិសេស គឺប្រព័ន្ធអេឡិចត្រូនិចដ៏ទំនើបក្នុងការលួចតាមដានការទាក់ទងតាមប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទ និងអ៊ីនធ័រនែត។ ក៏ប៉ុន្តែ បញ្ហាដែលចោទ គឺនៅត្រង់ថា ប៊ិនឡាដិន ដែលដឹងពីតាក់ទិកអាមេរិក បានចៀសវាងដាច់ខាតមិនប្រើទូរស័ព្ទ ឬអ៊ីនធ័រនែត ហើយប្រើមធ្យោបាយទាក់ទងដ៏ចាស់គំរិលមួយ គឺអ្នកនាំសារ។
អ្នកនាំសារនេះហើយ ដែលក្រុមការងាររបស់សេអ៊ីអាយកធ្វើជាអាទិភាពមួយ នៅក្នុងតាមរកប៊ិនឡាដិន ហើយនៅឆ្នាំ២០០៤ តម្រ៉ុយដ៏សំខាន់មួយក៏បានលេចឡើងទាក់ទងនឹងអ្នកនាំសាររបស់ប៊ិនឡាដិន។
នៅហ្គ័នតាណាម៉ូ ទីតាំងដែលអាមេរិកជួលពីគុយបាយកមកធ្វើជាមូលដ្ឋានទ័ពជើងទឹក ត្រូវបានគេយកទៅប្រើធ្វើជាជំរំឃុំឃាំងភេរវជន ដែលគេចាប់ខ្លួនពីបរទេស ជាពិសេស គឺសមាជិកក្រុមអាល់កៃដា។ នៅក្នុងការសួរចម្លើយអ្នកទោសនៅហ្គ័នតាណាម៉ូនេះ មានឈ្មោះមនុស្សម្នាក់ គឺ “អាល់កូវ៉ែទី” ដែលគេតែងតែលេចឮញឹកញាប់ជាងគេ រហូតធ្វើឲ្យក្រុមការងារសេអ៊ីអាមានការសង្ស័យថា “អាល់កូវ៉ែទី” នេះ គឺជាមនុស្សសំខាន់ នៅក្នុងរចនាសម្ព័ន្ធរបស់អាល់កៃដា ហើយប្រហែលជាមានជាប់ទាក់ទងជិតដិតជាមួយនឹងប៊ិនឡាដិន ឬមួយក៏ជាឈ្មោះសម្ងាត់របស់ប៊ិនឡាដិនផងក៏អាចថាបាន។ “អាល់កូវ៉ែទី” ក៏បានក្លាយទៅជាអាទិភាពដ៏ធំមួយរបស់ក្រុមការងារសេអ៊ីអា ទទួលបន្ទុកតាមរកប៊ិនឡាដិន ក៏ប៉ុន្តែ ជាច្រើនខែក្រោយមក “អាល់កូវ៉ែទី” នៅត្រឹមតែជាឈ្មោះ ដោយមិនអាចកំណត់អត្តសញ្ញាណបានថាជាអ្នកណាពិតប្រាកដ។
ឆ្នាំ២០០៨ លោកអូបាម៉ាបានជាប់ឆ្នោតជាប្រធានាធិបតីអាមេរិក ជាមួយនឹងការសន្យាថា លោកនឹងធ្វើអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងតាមដែលអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីរកប៊ិនឡាដិនឲ្យទាល់តែឃើញ។ លោកអូបាម៉ាបានដាក់បញ្ជាឲ្យសេអ៊ីអាយកការប្រមាញ់ប៊ិនឡាដិនធ្វើជាអាទិភាពទី១ ហើយក្នុងពេលជាមួយគ្នា ប្រធានាធិបតីថ្មីរបស់អាមេរិកក៏បានដាក់សម្ពាធយ៉ាងខ្លាំងផងដែរទៅលើរដ្ឋាភិបាលប៉ាគីស្ថានឲ្យសហការក្នុងការតាមរកប៊ិនឡាដិន។
នៅពេលនោះ ប៉ាគីស្ថានគឺជាសម្ព័ន្ធមិត្តដ៏សំខាន់របស់អាមេរិក ដោយក្នុងមួយឆ្នាំៗ ប៉ាគីស្ថានបានទទួលជំនួយរាប់ពាន់លានដុល្លារពីអាមេរិក ជាពិសេស ជំនួយខាងផ្នែកយោធា ដើម្បីធ្វើជាថ្នូរក្នុងការជួយអាមេរិកក្នុងសង្រ្គាមប្រឆាំងនឹងភេរវកម្ម។ ក៏ប៉ុន្តែ ក្នុងពេលជាមួយគ្នា អាមេរិកសង្ស័យថា ប៉ាគីស្ថានខ្វះភាពស្មោះត្រង់ ដោយដៃម្ខាងយកលុយពីអាមេរិក ឯដៃម្ខាងទៀតលួចជួយក្រុមភេរវជនដោយសម្ងាត់ ឬយ៉ាងហោចណាស់ មិនជួយសហការដោយពេញដៃពេញជើង ក្នុងការតាមរកប៊ិនឡាដិន។
សម្ពាធពីលោកអូបាម៉ាបានធ្វើឲ្យប៉ាគីស្ថានផ្លាស់ប្តូរជំហរ ដោយទីភ្នាក់ងារចារកិច្ចប៉ាគីស្ថានចាប់ផ្តើមចែករំលែកព័ត៌មានសម្ងាត់ច្រើនជាងមុន ទាក់ទងនឹងក្រុមភេរវជន ជាពិសេស បានផ្តល់បញ្ជីលេខទូរស័ព្ទចំនួនរាប់រយលេខ ដែលគេសង្ស័យថាមានជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងអាល់កៃដា។ តាមរយៈការលួចស្តាប់លេខទូរស័ព្ទអស់ទាំងនេះហើយ ដែលសេអ៊ីអាអាចកំណត់មុខសញ្ញា “អាល់កូវ៉ែទី” ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងប្រទេសប៉ាគីស្ថាន ហើយដែលគេសង្ស័យថាជាអ្នកនាំសារដ៏ជំនិតបំផុតរបស់ប៊ិនឡាដិន។
ចាប់ពីខែសីហាឆ្នាំ២០១០ សេអ៊ីអាបានផ្តោតធនធានទាំងអស់ដែលខ្លួនមាន រាប់ចាប់តាំងពីផ្កាយរណប រហូតដល់ដ្រូនឈ្លបយកការណ៍ដ៏ទំនើបបំផុតដែលខ្លួនមាន ដើម្បីតាមឃ្លាំមើលសកម្មភាពរបស់អាល់កូវ៉ែទី។
ថ្ងៃមួយ អាល់កូវ៉ែទីបើកឡានចេញពីផ្ទះ ក្នុងដំណើរផ្លូវឆ្ងាយ ក្រោមការឃ្លាំមើលពីលើដោយផ្កាយរណប និងដ្រូនឈ្លបយកការណ៍របស់អាមេរិក។ នៅពេលនោះ សេអ៊ីអារំពឹងថា អាល់កូវ៉ែទីអាចនឹងនាំផ្លូវទៅដល់កន្លែងលាក់ខ្លួនរបស់ប៊ិនឡាដិន ដែលគេសង្ស័យថា ប្រហែលជានៅក្នុងតំបន់ព្រំដែន រវាងប្រទេសប៉ាគីស្ថាន និងអាហ្វហ្កានីស្ថាន។ ក៏ប៉ុន្តែ ខុសពីការរំពឹងទុក ពេលមកដល់ផ្លូវបំបែក ឡានរបស់អាល់កូវ៉ែទីមិនបើកសំដៅទៅព្រំដែន តែបើកក្នុងទិសផ្ទុយទៅវិញ គឺសំដៅទៅទីក្រុងអាបូតាបាដ ដែលនៅមិនឆ្ងាយប៉ុន្មានពី រដ្ឋធានីអ៊ីស្លាម៉ាបាដ។
អាល់កូវ៉ែទីបើកឡានចូលទៅក្នុងផ្ទះមួយ ដែលគេមើលមួយភ្លែតមានលក្ខណៈសាមញ្ញធម្មតា ក៏ប៉ុន្តែ ក្រោយពីតាមឃ្លាំមើលយ៉ាងដិតដល់ ទាំងតាមរយៈផ្កាយរណប និងដ្រូនឈ្លបយកការណ៍ និងទាំងការដាក់ពង្រាយភ្នាក់ងារចារកិច្ចឲ្យបន្លំខ្លួនជាប្រជាជនសាមញ្ញធម្មតាទៅរស់នៅជុំវិញផ្ទះនេះ សេអ៊ីអា ក៏បានសន្និដ្ឋានថា អ្នកដែលរស់នៅក្នុងផ្ទះនេះ ប្រាកដជាឥស្សរជនជាន់ខ្ពស់របស់អាល់កៃដា ក៏ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងណា គេនៅតែមិនទាន់មានភស្តុតាងដែលអាចបញ្ជាក់ច្បាស់លាស់ថាជាប៊ិនឡាដិន។
នៅក្នុងពេលដែលសេអ៊ីអាបន្តតាមរកភស្តុតាង ដើម្បីបញ្ជាក់ពីវត្តមានរបស់ប៊ិនឡាដិន នៅអាបូតាបាដ នៅឯសេតវិមានឯណោះវិញ លោកអូបាម៉ាបានកោះប្រជុំសម្ងាត់នូវមន្រ្តីជំនិតៗ ដើម្បីជជែកអំពីចំណាត់ការបន្ត។ សេណារីយ៉ូចំនួន ៣ ត្រូវបានលើកឡើង។
ទីមួយ គឺសហការជាមួយប៉ាគីស្ថាន ក៏ប៉ុន្តែ សេណារីយ៉ូនេះត្រូវបានច្រានចោលភ្លាមៗ ដោយសារតែគេមិនទុកចិត្តអាជ្ញាធរប៉ាគីស្ថាន។ សេណារីយ៉ូទី២ គឺការប្រើយន្តហោះទម្លាក់គ្រាប់បែកបំបាំងកាយ ធុន B-2 ឬមីស៊ីលបណ្តែត ដើម្បីវាយប្រហារទៅលើផ្ទះរបស់ប៊ិនឡាដិន។ ក៏ប៉ុន្តែ សេរីយ៉ូទី២ក៏ត្រូវបានច្រានចោល ដោយសារតែបារម្ភខ្លាចមានស្លាប់ជនស៊ីវិលដែលនៅក្បែរខាង និងម្យ៉ាងទៀត គឺខ្លាចសាកសពប៊ិនឡាដិនត្រូវខ្ទេចខ្ទីទាំងស្រុង លែងមានភស្តុតាងសម្រាប់ប្រាប់សាធារណជន។ សេណារីយ៉ូទី៣ ដែលលោកអូបាម៉ាសម្រេចជ្រើសរើសយក គឺបញ្ជូនកងកុម្ម៉ង់ដូពិសេសឲ្យលួចចូលទៅធ្វើការវាយប្រហារលើផ្ទះនៅអាបូតាបាដ ដោយមិនឲ្យអាជ្ញាធរប៉ាគីស្ថានដឹងជាមុន៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ