វិបត្តិនៃការតភ្ជាប់ជំនាន់មនុស្សជាឧបសគ្គនៃកំណែទម្រង់
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៥២
ការបោះឆ្នោតលើកចុងក្រោយនេះ បានបង្ហាញថាសង្គមខ្មែរហាក់កំពុងស្គាល់ការផ្លាស់ប្តូរមួយគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ យុវជនកំពុងបង្ហាញពីតួនាទីកាន់តែសំខាន់ឡើង ក្នុងសង្គមទាំងក្នុងបក្សកាន់អំណាច ទាំងក្នុងបក្សប្រឆាំង ក៏ដូចជាក្នុងសង្គមទូទៅ។ ប៉ុន្តែ នយោបាយកំណែទម្រង់របស់រដ្ឋាភិបាល បានពើបប្រទះនឹងឧបសគ្គដោយសារតែក្រុមមន្ត្រីវ័យក្មេង ដែលចង់កែទម្រង់បានប៉ះជាមួយនឹងមន្ត្រីចាស់ៗ ដែលចង់អភិរក្ស។ តើហេតុអ្វីបានជាដូច្នេះ?
ខុសពីមុន យុវជនសម័យនេះ បានផ្តើមចូលរួមកាន់តែសកម្មឡើងក្នុងសកម្មភាពនយោបាយនិងសង្គម។ និន្នាការថ្មីនេះ បានលេចឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់ចាប់តាំងពីការបោះឆ្នោតលើកចុងក្រោយ កាលពីខែកក្កដាឆ្នាំ ២០១៣។ នេះជាហេតុផល ដែលរដ្ឋាភិបាលគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាបានផ្តើមបញ្ចូលមន្ត្រីវ័យក្មេងមួយចំនួន ទៅក្នុងជួររដ្ឋាភិបាល។
ទោះបីជានៅមានចំនួនតិចតួច តែវត្តមានរបស់មន្ត្រីវ័យក្មេងទាំងនោះ បានបង្ហាញពីថាមពលថ្មី នៅក្នុងរដ្ឋាភិបាលចាស់។ កំណែទម្រង់ក្នុងវិស័យអប់រំ វិស័យបរិស្ថាន ឬក៏សកម្មភាពរបស់អ្នកតំណាងរាស្ត្រថ្មីវ័យក្មេង បានកម្រើកឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ប៉ុន្តែ ការបញ្ចូលគំនិតថ្មី ក្នុងន័យកែទម្រង់ របស់ក្រុមមន្ត្រីវ័យក្មេង បានពើបប្រទះជាមួយនឹងមន្ត្រីវ័យចំណាស់ ដែលនៅតែរក្សាគំនិតអភិរក្ស ប៉ះមិនបាន ដោយសារតែកំណែទម្រង់ធ្វើឲ្យបាត់បង់ផលប្រយោជន៍របស់ពួកគេ។ ការប៉ះទង្គិចគ្នាជួនកាលធ្វើឲ្យមន្ត្រីវ័យក្មេងរាថយ ឬខកចិត្ត។
ជាការពិតណាស់ មិនថានៅក្នុងរដ្ឋបាលសាធារណៈ ឬក៏នៅតាមកន្លែងធ្វើការផ្សេងទៀតឡើយ មនុស្សជំនាន់ចាស់ និងមនុស្សស្រករក្រោយហាក់មានគម្លាតគ្នាយ៉ាងខ្លាំង។ ពួកគេដូចជាមិនបានព្យាយាមធ្វើសមាហរណកម្មជាមួយគ្នាទាល់តែសោះ។ មនុស្សចាស់ច្រើនអាងលើអាយុ បទពិសោធ និងអតីតភាពការងារយូរឆ្នាំ ក៏មើលស្រាលយុវជនជំនាន់ក្រោយដែលបទពិសោធការងារនៅក្មេងខ្ចីនៅ ឡើយ។
ចំណែកក្មេងៗស្រករក្រោយវិញ ដោយអាងលើសញ្ញាបត្រ និងចំណេះដឹងខាងព័ត៌មានវិទ្យា និងបច្ចេកវិទ្យាថ្មីៗខ្លះ ដែលមនុស្សចាស់មួយចំនួនគ្មាន ក៏ផ្តើមពើងទ្រូងដាក់មនុស្សចាស់។ ក្នុងក្រសែភ្នែករបស់ពួកគេ មនុស្សចាស់ខ្លះហួសសម័យ និងមិនអាចធ្វើការជាមួយនឹងបច្ចេកវិទ្យា ទំនើបដូចពួកគេបានឡើយ។ រីឯមន្ត្រីវ័យចាស់ខ្លះទៀតដែលមានចំណេះដឹង និងបទពិសោធ ខ្ពង់ខ្ពស់ ក៏ហាក់មិនទាន់ត្រៀមផ្ទេរចំណេះដឹង និងត្រៀមប្រគល់ តួនាទីទៅឲ្យក្មេងជំនាន់ក្រោយនោះដែរ។ ស្ថានភាពបែបនេះបានបង្កឲ្យមានគម្លាតដាច់ពីគ្នាកាន់តែឆ្ងាយ រវាងជំនាន់មនុស្សមួយទៅមួយទៀត ដែលពិបាកនឹងតភ្ជាប់។
ហេតុផលសំខាន់មួយ គឺមន្ត្រីរាជការ ជាច្រើនបានទទួលតួនាទីការងារតាមរយៈការតស៊ូនយោបាយ គឺមិនមែន តាមរយៈសមត្ថភាពជំនាញរបស់ខ្លួនឡើយ។ ក្រៅពីនោះ ការឡើងឋានៈតួនាទីតាមរយៈសែស្រឡាយ ឬធនធានក៏ជាបញ្ហាមួយទៀតដែល បានបិទខ្ទប់ច្រកសម្រាប់មនុស្សស្រករក្រោយ ជាពិសេសអ្នកដែលគ្មាន ខ្នងបង្អែកនិងគ្មានលុយកាក់ មិនឲ្យឈានទៅកាន់តួនាទីខ្ពង់ខ្ពស់បានដោយងាយៗទេ។
ម្យ៉ាងទៀត សកលភាវូបនីយកម្មដែលបោកបក់យ៉ាងខ្លាំងមកលើសង្គមកម្ពុជាដែលធ្វើឲ្យយុវវ័យជាច្រើនផ្លាស់ប្តូរផ្នត់គំនិតយ៉ាងខ្លាំងធៀបនឹង មនុស្សចាស់នោះ ក៏ជាកត្តាមួយទៀតជំរុញឲ្យមានគម្លាតនៃទស្សនៈរវាង មនុស្សចាស់ និងយុវជនផងដែរ។ ទាំងនេះសុទ្ធតែជាបញ្ហាចាក់ស្រេះ ដែលធ្វើឲ្យមនុស្សជំនាន់មុននិង ជំនាន់ក្រោយ មិនសូវចុះសម្រុងគ្នានិងធ្វើឲ្យរដ្ឋបាលសាធារណៈ បាត់បង់គុណភាពការងារ។
តាមពិត មនុស្សចាស់និងមនុស្សជំនាន់ក្រោយ ជាធាតុផ្សំពីរដែលមិនអាចខ្វះបានដើម្បីបន្តនិរន្តរភាពនៃការអភិវឌ្ឍប្រទេសជាតិ ប្រៀបបាននឹង «ទំពាំងស្នងប្ញស្សី»។ ក្នុងន័យនេះ មនុស្សចាស់ដែលពោរពេញដោយបទពិសោធការងារ ត្រូវផ្ទេរចំណេះដឹង ចំណេះធ្វើរបស់ខ្លួនទៅឲ្យកូនចៅ ឬមនុស្សស្រករក្រោយ ហើយត្រូវរីករាយនឹងឃើញពួកគេមានសមត្ថភាពដូចខ្លួន ឬលើសពីអ្វីដែលខ្លួនមាន។
ចំណែកឯក្មេងៗជំនាន់ក្រោយវិញ ក៏ត្រូវត្រៀមខ្លួនទទួលយកពីមនុស្ស ចាស់វិញ ទាំងចំណេះដឹង បទពិសោធ ឬក៏គុណធម៌ផ្សេងៗទៀត។ ធ្វើបែបនេះបាន ទើបសង្គមស្គាល់វឌ្ឍនភាព។ ផ្ទុយទៅវិញ នៅពេលដែលជំនាន់ទាំងពីរនេះមិនចុះសម្រុងគ្នាហើយចាំតែមើលបំណាំ បូញមាត់ និងបត់ដុំដៃដាក់គ្នា គ្រោះថ្នាក់នឹងកើតមានចំពោះប្រទេសជាតិជាមិនខាន។
បញ្ហាដែលបានកើតឡើង រវាងមន្ត្រីវ័យក្មេង និងមន្ត្រីវ័យចំណាស់នៅក្នុងរដ្ឋបាលសាធារណៈនៅពេលនេះ គឺជាផលវិបាកជាក់ស្តែង ដែលកើតចេញពីវិបត្តិនៃការបន្តវេននៅក្នុងសង្គមខ្មែរបច្ចុប្បន្ន។ ឧបសគ្គនេះ នឹងបន្តធ្វើឲ្យកំណែទម្រង់របស់រដ្ឋាភិបាលគណបក្សកាន់អំណាចជួបនឹងភាពយឺតយ៉ាវ និងមិនអាចរត់ទាន់សភាពការណ៍ទេ ប្រសិនបើមុខតំណរវាងមនុស្សជំនាន់មុន និងមនុស្សស្រករក្រោយ មិនត្រូវបានតភ្ជាប់ទេនោះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ