វប្បធម៌នយោបាយលាក់កាំបិតស្នៀតពីក្រោយខ្នងគួរត្រូវបិទបញ្ចប់!
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:០៣
គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជានិងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិដែលគ្រោងជួបគ្នាជាថ្មីនៅថ្ងៃទី ២៧ កុម្ភៈនេះបានលើកពេលទៅវិញដោយមិនបានបញ្ជាក់មូលហេតុច្បាស់លាស់។ កិច្ចចរចាដែលគ្រោងធ្វើក៏ដូចជាកិច្ចចរចាកាលពីពេលមុនៗដែរ ច្រើនតែជួបនឹងបរាជ័យ ឬទទួលបានលទ្ធផលហើយ តែក៏ត្រូវគេបំភ្លេចចោលទៅវិញ។ នេះបណ្តាលមកពីអ្នកនយោបាយខ្មែរមានវប្បធម៌មួយដែលពិបាកកែនោះគឺល្បិចកលដែលពួកគេតែងប្រើប្រាស់ដើម្បីផ្តួលគូបដិបក្ខ។ និយាយតាមបែបផ្សេងគឺជានយោបាយដែលលាក់កាំបិតស្នៀតនៅពីក្រោយខ្នងរង់ចាំឱកាសដើម្បីវាយប្រហារផ្តួលដៃគូ។ វប្បធម៌នយោបាយបែបនេះគួរដល់ពេលដែលត្រូវបិទបញ្ចប់ហើយ។
រហូតមកដល់ពេលនេះរបៀបធ្វើនយោបាយនៅកម្ពុជាហាក់មិនទាន់មានអ្វីប្រែប្រួលនៅឡើយទេ។ អ្នកនយោបាយខ្មែរតែងប្រើយុទ្ធវិធីផ្តួលគ្នាតាមគ្រប់រូបភាពដែលអាចធ្វើបានទោះបីជាផលវិបាករបស់វាទៅជាយ៉ាងណាក៏ដោយ។
របៀបធ្វើនយោបាយដោយលាក់កាំបិតស្នៀតពីក្រោយខ្នងបានក្លាយជាវប្បធម៌ដែលពិបាកនឹងលុបបំបាត់។ នយោបាយបែបនេះផ្តល់ផលវិបាកធំធេង៖ ផលវិបាកទី១គឺវាបណ្តាលឲ្យបរិយាកាសនយោបាយរួតរឹតដោយការមិនទុកចិត្តគ្នា។ ទី២៖ បើមានវិបត្តិនយោបាយកើតឡើងហើយ វិបត្តិនោះមិនងាយដោះស្រាយជ្រះស្រឡះទេដោយសារតែភាគីនយោបាយលាក់ល្បិចមិនស្មោះត្រង់ទៅវិញទៅមក។ និងទី៣៖ វាជាឧបសគ្គនៃការកសាងសង្គមមួយដែលមានភាពសុខដុមរមនារវាងខ្មែរនិងខ្មែរ។
វិបត្តិនយោបាយក្រោយការបោះឆ្នោតដែលបានអូសបន្លាយរយៈពេល៧ខែមកហើយនេះក៏ជាផលវិបាកជាក់ស្តែងនៃនយោបាយលាក់កាំបិតស្នៀតពីក្រោយខ្នងនេះដែរ។ បក្សកាន់អំណាចអះអាងថា អ្វីៗក៏អាចនិយាយគ្នាបានដែរឲ្យតែគណបក្សប្រឆាំងចូលទៅជជែកគ្នាក្នុងសភា។ ប៉ុន្តែ គណបក្សសង្គ្រោះជាតិវិញមើលឃើញចំណុចនេះថាជាល្បិចកលរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាទៅវិញ។ ដូច្នេះ ហើយបានជាគណបក្សនេះមិនព្រមចូលទៅអង្គុយក្នុងរដ្ឋសភាឡើយ។
ម្យ៉ាងទៀត កិច្ចចរចាជាមួយគណបក្សកាន់អំណាចជាពិសេសជាមួយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន តែម្តងនៅតែជាចំណុចរសើបខ្លាំងណាស់សម្រាប់បក្សប្រឆាំង។ រសើបនៅត្រង់ថា ការចូលកៀកគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជានាំឲ្យអ្នកគាំទ្របក្សប្រឆាំងបាត់បង់ទំនុកចិត្តនិងខ្លាចបាញ់បោកគណបក្សកាន់អំណាច។ និយាយតាមបែបផ្សេង អ្នកនយោបាយខ្មែរហាក់ដូចជាកំពុងស្ថិតក្នុងស្ថានភាពឆ្មាដែលធ្លាប់រលាកទឹកក្តៅ សូម្បីតែឃើញទឹកត្រជាក់ក៏ខ្លាចដែរ។ នេះសបញ្ជាក់ថា ការមិនទុកចិត្តគ្នាក្នុងឆាកនយោបាយរាប់តាំងពីអ្នកនយោបាយថ្នាក់លើរហូតដល់អ្នកគាំទ្រថ្នាក់ក្រោមមានទំហំធំធេងគួរឲ្យព្រួយបារម្ភ។
កិច្ចចរចាអំពីកំណែទម្រង់ការបោះឆ្នោតនៅពេលនេះក៏ត្រូវគេមើលឃើញថាគ្មានភាពប្រាកដប្រជានិងគ្មានភាពរឹងមាំនោះដែរ។ គណបក្សសង្គ្រោះជាតិព្រមចូលតុចរចាដោយសារតែមិនចង់ឲ្យឱកាសកំណែទម្រង់បោះឆ្នោតបាត់បង់និងមិនចង់ឲ្យគណបក្សកាន់អំណាចធ្វើតែម្នាក់ឯងតែប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកឯគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាវិញក៏ត្រូវគេមើលឃើញដែរថានៅតែព្យាយាមកៀងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិឲ្យចូលសភាសិនតែដដែល។ សម្រេចសម្រួចទៅ ការចរចាហាក់ដូចជាគ្រាន់តែធ្វើឲ្យតែល្អមើលតែប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ ជាខ្លឹមសារវិញ ការចរចានេះពោរពេញដោយបរិយាកាសមិនទុកចិត្តគ្នា។ នេះបណ្តាលមកពីភាគីទាំងពីរសុទ្ធតែលាក់កាំបិតស្នៀតពីក្រោយខ្នងតែរៀងៗខ្លួន។
ប្រសិនបើស្ថានភាពនេះនៅតែបន្ត ស្ថានភាពនយោបាយប្រទេសកម្ពុជានឹងមិនងាយស្គាល់ភាពសុខសាន្តបានឡើយ។ រីឯវិបត្តិនយោបាយក៏មិនងាយដោះស្រាយបានដែរបើទោះជាវាហាក់ដូចជាគ្មានអ្វីពិបាកក៏ដោយពីព្រោះកង្វះតម្លាភាពនិងភាពស្មោះត្រង់គឺជាហេតុផលចម្បងដែលធ្វើឲ្យឆាកនយោបាយស្ថិតក្នុងភាពងងឹតច្រើនជាងភ្លឺ។ នេះជាឧបសគ្គធំធេងណាស់សម្រាប់ការកសាងវប្បធម៌សន្តិភាពនិងការទុកចិត្តគ្នាក្នុងឆាកនយោបាយខ្មែរ។
ដូច្នេះ អំណឹះតទៅ អ្នកនយោបាយខ្មែរគួរតែកសាងបរិយាកាសថ្មីដើម្បីធ្វើការជាមួយគ្នាឲ្យបានល្អប្រសើរជាងនេះ។ កិច្ចការសំខាន់បំផុតដែលត្រូវផ្តើមធ្វើគឺការលុបបំបាត់វប្បធម៌នយោបាយមិនទុកចិត្តគ្នានេះឯង។ ពិតហើយឈ្មោះថាអ្នកនយោបាយបើគ្មានយុទ្ធសាស្ត្រទេក៏មិនអាចក្លាយជាអ្នកនយោបាយពូកែបានដែរ។ ប៉ុន្តែ សូមឲ្យយុទ្ធសាស្ត្រពូកែឈ្លាសវៃរបស់អ្នកនយោបាយក្លាយជាឧបករណ៍សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍប្រទេសទៅចុះ តែកុំពូកែតែរករឿងគ្នាហើយបណ្តោយឲ្យប្រទេសជាតិនិងប្រជាជនក្លាយជាចំណាប់ខ្មាំងឬក៏ក្លាយជាជនរងគ្រោះព្រោះនយោបាយរបស់ខ្លួនតទៅទៀត។
សូមកុំភ្លេចថា ដោយសារតែរងគ្រោះព្រោះនយោបាយនេះហើយបានជាពលរដ្ឋខ្មែរនៅតែចាត់ទុកនយោបាយថាជារឿងគួរឲ្យព្រឺខ្លាច រហូតដល់អ្នកខ្លះបានប្រើពាក្យថា«នយោបាយនយោបោក» ដើម្បីបញ្ជាក់ពីភាពពឹសពុលក្នុងពិភពនយោបាយទៀតផង។ ប៉ុន្តែ ក្នុងយុគសម័យថ្មីនេះ គេគួរចេះធ្វើនយោបាយដើម្បីការរីកចម្រើនរបស់ប្រទេសជាតិហើយដោះកាំបិតស្នៀតចេញពីចង្កេះ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ