នៅសល់តែបីសប្តាហ៍ទៀតប៉ុណ្ណោះការបោះឆ្នោតក្រុមប្រឹក្សាឃុំសង្កាត់នឹងចូលមកដល់។ ភាពរំជើបរំជួលខាងនយោបាយក៏បានកម្រើកឡើងវិញដែរជាពិសេសចលនាផ្លាស់ប្តូរគណបក្សរបស់សកម្មជននយោបាយមួយចំនួន។ ទោះបីជាចលនាផ្លាស់ប្តូរគណបក្សរបស់អ្នកនយោបាយ ឬសកម្មជននយោបាយយ៉ាងនេះក្តី ក៏នៅកម្ពុជាគេសង្កេតឃើញថា និន្នាការអ្នកបោះឆ្នោតនៅតែប្រមូលផ្តុំគ្នាក្នុងចរន្តធំៗពីរដដែល គឺក្រុមគាំទ្រ និងក្រុមប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាល។ តើនិន្នាការនេះមានការវិវឌ្ឍន៍បែបណាខ្លះក្នុងរយៈពេលពីរទសវត្សរ៍កន្លងទៅនេះ?
កាលពីឆ្នាំ១៩៩៣ ពេលដែលកម្ពុជារៀបចំបោះឆ្នោតជាលើកដំបូង នៅក្រោយសម័យសង្គ្រាម មានចលនានយោបាយពីរធំៗប្រជែងគ្នា គឺចលនានយោបាយក្នុងស្រុកដឹកនាំដោយគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងចលនានយោបាយមកពីអ្នកតស៊ូជាយដែនតំណាងដោយគណបក្ស ហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច ដែលជាចលនារាជានិយម។ កាលណោះ ដោយសារតែគណបក្សរាជានិយមនៅមានប្រជាប្រិយភាពខ្លាំង អ្នកបោះឆ្នោតភាគច្រើនបានបោះគាំទ្រគណបក្សហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច។
ប៉ុន្តែ ក្រោយមក គណបក្សរាជានិយមមួយនេះបានធ្លាក់ប្រជាប្រិយភាពឥតជាបន្តបន្ទាប់ពីមួយអាណត្តិទៅមួយអាណត្តិ រហូតដល់បែកបាក់ជាបំណែកតូចៗស្ទើរតែបាត់ឈ្មោះពីឆាកនយោបាយ។ ស្របពេលដែលគណបក្សរាជានិយមធ្លាក់ប្រជាប្រិយភាព ចលនានយោបាយថ្មីមួយបានលេចរូបរាងឡើងនោះគឺគណបក្សប្រឆាំងដឹកនាំដោយលោកសម រង្ស៊ី។
ទោះបីជាភូមិសាស្ត្រនយោបាយបានប្រែប្រួលបែបនេះក្តី ប៉ុន្តែនិន្នាការអ្នកបោះឆ្នោតនៅតែមានពីរក្រុមធំៗដដែល គឺក្រុមអ្នកគាំទ្រគណបក្សកាន់អំណាច និងក្រុមប្រឆាំងបក្សកាន់អំណាច។ មកដល់ដំណាក់កាលនេះ អតីតអ្នកបោះឆ្នោតឲ្យគណបក្សរាជានិយមហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិចបានបំបែកគ្នាជាពីរក្រុមធំៗដោយក្រុមទី១ បែរទៅបោះឆ្នោតឲ្យគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាវិញ និងមួយក្រុមទៀតដែលប្រកាន់ជំហរប្រឆាំងតឹងរ៉ឹង បានបែរទៅបោះឆ្នោតឲ្យគណបក្សដែលដឹកនាំដោយលោកសម រង្ស៊ី។
រហូតមកទល់ពេលនេះ ចរន្តអ្នកបោះឆ្នោតនៅកម្ពុជានៅតែប្រមូលផ្តុំគ្នានៅចំណុចប៉ូលធំៗពីរដដែល គឺម្ខាងជាប៉ូលអ្នកគាំទ្រគណបក្សប្រជាជន។ ក្រុមនេះជាទូទៅបោះឆ្នោតឲ្យបក្សកាន់អំណាចដើម្បីការពារផលប្រយោជន៍ដែលពួកគេទទួលបានពីការដឹកនាំរបស់រដ្ឋាភិបាល។ រីឯប៉ូលម្ខាងទៀតប្រមូលផ្តុំដោយអ្នកប្រឆាំង។ ក្រុមនេះជាទូទៅ ពួកគេបោះឆ្នោតដើម្បីផ្លាស់ប្តូរមេដឹកនាំពីព្រោះតែពួកគេទទួលរងគ្រោះឬបានឃើញអ្នករងគ្រោះដោយអំពើអយុត្តិធម៌សង្គមក្រោមការដឹកនាំរបស់គណបក្សកាន់អំណាចសព្វថ្ងៃ។
ខុសពីបណ្តាប្រទេសប្រជាធិបតេយ្យមួយចំនួន នៅកម្ពុជាអ្នកបោះឆ្នោតដែលនិយមកណ្តាលមានតិចតួចបំផុត។ និន្នាការនេះបានស្តែងឡើងច្បាស់ក្រឡែតតាមរយៈចំនួនកៅអីសភារបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងបក្សសម រង្ស៊ីដែលនាំមុខគេដាច់ ធៀបនឹងគណបក្សផ្សេងទៀត។ ក្រុមអ្នកចង់បានការផ្លាស់ប្តូរបាននាំគ្នាបោះឆ្នោតឲ្យគណបក្សសម រង្ស៊ី ភាគច្រើនដោយសារតែម្យ៉ាងគណបក្សនេះជាបក្សប្រឆាំងដែលចំណាស់ជាងគេ និងម្យ៉ាងទៀតដោយសារតែលោកសម រង្ស៊ីបានបង្ហាញពីភាពជាអ្នកប្រឆាំងដ៏សកម្មខ្លាំងក្លាម្នាក់។ ដោយសារតែសម្របតាមនិន្នាការអ្នកបោះឆ្នោត គណបក្សម រង្ស៊ីនៅតែបង្ហាញថា ខ្លួនជាអ្នកប្រឆាំងឈានមុខគេនៅកម្ពុជា គឺប្រឆាំងរហូតដល់គូសដីឈរម្ខាងម្នាក់ជាមួយគណបក្សកាន់អំណាច។
មកដល់ត្រឹមនេះ គេក៏អាចកត់សម្គាល់បានដែរថា សម្រាប់អ្នកប្រឆាំង ការបង្ហាញភាពទន់ភ្លន់ណាមួយជាមួយបក្សកាន់អំណាច ជាពិសេសជាមួយលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រីហ៊ុន សែន មានន័យស្មើនឹងការបាត់បង់ប្រជាប្រិយភាព។ នេះជាហេតុផលដែលអ្នកប្រឆាំងមិនថាលោកសម រង្ស៊ី ឬលោកកឹម សុខាទេ តែងតែបង្ហាញឲ្យគេឃើញថា ខ្លួនជាអ្នកប្រឆាំងដ៏សកម្មម្នាក់ជាមួយគណបក្សកាន់អំណាច។
ចំណែកឯគណបក្សដែលប្រកាន់នយោបាយកណ្តាលនិយម មានអ្នកគាំទ្រតិចតួចប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ ក្រុម អ្នកវិភាគស្ថានការណ៍នយោបាយកម្ពុជាបានមើលឃើញថា ការដើរតាមនិន្នាការអ្នកបោះឆ្នោតបែបនេះនឹងធ្វើឲ្យឆាកនយោបាយកម្ពុជាមិនអាចស្គាល់ភាពសុខដុមរមនាបានទេ ពីព្រោះនិន្នាការដែលបាននិងកំពុងបន្តសព្វថ្ងៃនេះ បង្កើតឲ្យមាននយោបាយ«ទឹក និងប្រេង» ឬនយោបាយ «ទឹកឡើង ត្រីស៊ីស្រមោច ទឹកហោច ស្រមោចស៊ីត្រី» មិនចេះចប់។
ក្នុងន័យនេះ គេប្រហែលជាត្រូវនាំគ្នាលើកទឹកចិត្តដល់គណបក្សដែលប្រកាន់កណ្តាលនិយមទៅវិញទេ ពីព្រោះពួកគេកំពុងតែព្យាយាមលុបបំបាត់និន្នាការស៊ីសាច់ហុតឈាមពីឆាកនយោបាយកម្ពុជា។ វាគួរតែដល់ពេលហើយដែលអ្នកបោះឆ្នោតត្រូវផ្តោតលើគោលនយោបាយដឹកនាំប្រទេសរបស់គណបក្សនីមួយៗវិញ ជាជាងការឲ្យតម្លៃតែទៅលើកម្រិតនៃការប្រឆាំងគ្នារបស់អ្នកនយោបាយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ