២០២០៖ កំណើត៥០ឆ្នាំនៃវេទិកាសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៣:៣៥
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅខែមករា ទីក្រុងDavos របស់ប្រទេសស៊្វីស តាមរយៈ វេទិកាសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក បានទទួលស្វាគមន៍ អ្នកដឹកនាំពិភពលោក រាប់សិបពាន់នាក់ ទាំងក្នុងវិស័យនយោបាយ ជំនួញ សិក្សាធិការ និងវិស័យផ្សេងៗ ដើម្បីពិភាក្សាគ្នាអំពីបញ្ហាសកលនានា។ តើសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោកមានការប្រែប្រួលអ្វីខ្លះ អំឡុងរយៈពេល៥០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ?
វេទិកាសេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក ឬជាភាសាអង់គ្លេស The World Economic Forum (WEF) ត្រូវបង្កើតឡើង ក្នុងឆ្នាំ១៩៧១ នៅទីក្រុងហ្សឺណែវ ប្រទេសស៊្វីស ក្រោមគំនិតផ្តួចផ្តើមរបស់ សាស្ត្រាចារ្យស៊្វីស លោក Klaus Schwab។ រហូតមកដល់ពេលបច្ចុប្បន្ន អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយនេះ មានអាយុកាលជិត៥០ឆ្នាំទៅហើយ សម្រាប់បេសកកម្មរបស់ខ្លួន ក្នុងការប្ដេជ្ញាលើកកម្ពស់ការអភិវឌ្ឍរបស់ពិភពលោកទាំងមូល។
ជារៀងរាល់ឆ្នាំ នៅខែមករា ក្នុងទីក្រុង Davos តំបន់ជួរភ្នំភាគខាងកើត នៃប្រទេសស៊្វីស អង្គការមួយនេះបានទទួលស្វាគមន៍ អ្នកដឹកនាំនយោបាយ ជំនួញ សិក្សាធិការ និងវិស័យផ្សេងៗ ដើម្បីពិភាក្សាអំពីបញ្ហាសកល បញ្ហាតំបន់ និងបញ្ហាឧស្សាហកម្ម។ យ៉ាងហោចណាស់ មានការចូលរួមពីអ្នកដឹកនាំពិភពលោក ប្រមាណបីពាន់នាក់ និងមានកម្មវិធីពិភាក្សាគ្នាជាងប្រាំរយកម្មវិធី។
ផ្អែកតាមរបាយការណ៍ផ្លូវការ ពីជំនួបទីក្រុងDavosឆ្នាំ១៩៧៣ ដល់ជំនួបទីក្រុងDavosឆ្នាំ២០២០ បញ្ហាចម្បងៗដែលអាចសង្ខេបពីការប្រែប្រួលរបស់សេដ្ឋកិច្ចពិភពលោក អំឡុងរយៈពេល៥០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ រួមមាន ការរីកចម្រើននៃក្រុមប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ លទ្ធភាពដែលប្រទេសមួយអាចស្វែងរកកម្លាំងពលកម្មជំនាញកាន់តែមានច្រើន និងចុងក្រោយ ការកើនឡើងគម្លាតរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ។
ការរីកចម្រើននៃក្រុមប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ
ត្រលប់ទៅឆ្នាំ១៩៧០ ក្រុមហ៊ុនពហុជាតិធំៗ ពីបណ្តាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ តំណាងប្រមាណ ត្រឹម០,៤ភាគរយប៉ុណ្ណោះ ធៀបនឹងទំហំសាច់ប្រាក់សរុបនៃការវិនិយោគបរទេស ក្នុងពិភពលោក។ ប៉ុន្តែ រហូតមកដល់ឆ្នាំ២០០៨ តួលេខផ្លូវការបានកើនឡើងដល់ជាង១៥,៨ភាគរយ។ សម្រាប់ពេលបច្ចុប្បន្ន ពីរក្នុងចំណោមក្រុមហ៊ុនធំបំផុតរបស់ពិភពលោក មានប្រភពមកពីប្រទេសចិន នោះគឺក្រុមហ៊ុន Tencent និង Alibaba ហើយនៅសល់ពីនេះ គឺសុទ្ធតែក្រុមហ៊ុនរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ ផ្អែកតាមជំនាញ សេដ្ឋកិច្ចរបស់បណ្ដាប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍនឹងបន្តដើរតួនាទីកាន់តែសំខាន់នាពេលអនាគត។
លទ្ធភាពដែលប្រទេសមួយអាចស្វែងរកកម្លាំងពលកម្មជំនាញកាន់តែមានច្រើន
មនុស្សកាន់តែមានចំនួនច្រើន មានលទ្ធភាពក្នុងការផ្លាស់ទីទៅរស់នៅ និងធ្វើការ នៅកន្លែងផ្សេងៗ ជុំវិញពិភពលោក អំឡុងកន្លះសតវត្សរ៍ចុងក្រោយ។ យោងតាមអង្គការសហប្រជាជាតិ ចំនួនពលរដ្ឋចំណាកស្រុកអន្ដរជាតិសរុប បានកើនឡើងរហូតដល់៧៨ភាគរយ អំឡុងឆ្នាំ១៩៩០ រហូតមកដល់បច្ចុប្បន្ន ឬចំនួនបានកើនដល់ជិត២៧២លាននាក់។ ដរាបណា ចំនួននេះកើនឡើង បណ្តាប្រទេសដែលមាននយោបាយបើកចំហ ក៏អាចមានលទ្ធភាពកាន់តែច្រើនផងដែរ ក្នុងការទទួលបានកម្លាំងពលកម្មពីបរទេស។ ប្រទេសសិង្ហបូរី ដែលឈរលើកំពូលតារាង ក្នុងនាមជាប្រទេសដែលមានសេដ្ឋកិច្ចប្រកួតប្រជែងបំផុតនៅឆ្នាំ២០១៩ អាចជាឧទាហរណ៍យ៉ាងល្អសម្រាប់ករណីមួយនេះ។
ការកើនឡើងគម្លាតរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ
មិនមែននិន្នាការសេដ្ឋកិច្ចទាំងអស់ សុទ្ធតែបង្ហាញពីការប្រែប្រួលវិជ្ជមាននោះទេ។ វិសមភាពសង្គម ឬគម្លាតរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ បានកើនឡើងនៅបណ្តាប្រទេសយ៉ាងច្រើន លើពិភពលោក។ យោងតាមទិន្នន័យផ្លូវការចុងក្រោយរបស់ Oxfarm និងរបាយការណ៍ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ធនាគារស្វីស ទ្រព្យសម្បត្តិពិភពលោក ប្រហែលជាង ៨០ភាគរយ ស្ថិតក្នុងកណ្តាប់ដៃមនុស្សតែ មួយភាគរយប៉ុណ្ណោះ ខណៈប្រជាជនពិភពលោកជាង ៣,៧ពាន់លាននាក់ទៀត នៅខាងក្រោម ដែលតំណាងជាងពាក់កណ្តាលនៃប្រជាជនសរុប មានទ្រព្យសម្បត្តិយ៉ាងតិចតួច ហើយវាមិនបានបង្កើនសោះឡើយ នៅប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយ។ ផ្អែកតាមប្រវត្តិសាស្ត្រពិភពលោក ការកើនឡើងគម្លាតរវាងអ្នកមាន និងអ្នកក្រ អាចបង្កជាភាពផុយស្រួយខ្លាំងណាស់ ដល់ស្ថិរភាពសង្គម នយោបាយ និងសេដ្ឋកិច្ច៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ