និទាឃរដូវនៃគណបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជាត្រូវបានបញ្ចប់?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤៥
នៅមុនការបោះឆ្នោតឆ្នាំ២០១៣ខាងមុខ យ៉ាងហោចណាស់មានចលនារួបរួមគ្នាធំៗពីរនៃគណបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជា។ ចលនាទី១ គឺការរួមបញ្ចូលគ្នារវាងគណបក្សប្រឆាំងពីរគឺគណបក្សសម រង្ស៊ី និងគណបក្ស សិទ្ធិមនុស្ស។ រីឯចលនាទី២ គឺការរួបរួមគ្នារវាងគណបក្សរាជានិយមពីរគឺគណបក្សហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច និងគណបក្សជាតិនិយមដែលទើបនឹងប្តូរឈ្មោះពីគណបក្ស នរោត្តម រណឬទ្ធិ។ និន្នាការរួមបញ្ចូលគ្នានៃគណបក្សនយោបាយបានបង្ហាញឲ្យឃើញថា រដូវផ្ការីកនៃបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជាទំនងជាឈានដល់ទីបញ្ចប់ហើយ។
អំណឹះតទៅ កម្ពុជាប្រហែលជាមិនមែនជាឋានសួគ៌នៃគណបក្សនយោបាយដែលរីកស្គុះស្គាយប្រៀបដូចសួនឧទ្យានក្នុងនិទាឃរដូវ ដូចកាលពីមុនទៀតឡើយ។ អ្នកនយោបាយខ្មែរដែលកាលពី១៥ ឬ២០ឆ្នាំមុនសប្បាយនឹងការបង្កើតគណបក្សថ្មី ដើម្បីប្រជែងអំណាច ពេលនេះ បានដឹងច្បាស់ថា វាមិនមែនងាយស្រួលដូចការរំពឹងទុកនោះឡើយ។
គេនៅចាំបានថា ចំនួនគណបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជាធ្លាប់កើនដល់ជាង៥០គណបក្ស ប៉ុន្តែ ចំនួននេះបានថយចុះជាលំដាប់។ និន្នាការថ្មីៗនៃការរួបរួមគ្នាជាគណបក្សតែមួយជាភស្តុតាងថ្មីទៀតដែលជាសញ្ញានៃការថយចុះចំនួនបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជា។ គណបក្សខ្លះក្ស័យធន ខ្លះអស់សង្ឃឹមនឹងលទ្ធផលរបស់ខ្លួន ខ្លះបែកបាក់គ្នាដោយបញ្ហាផលប្រយោជន៍ និងខ្លះទៀតក៏ទៅភ្ជាប់ខ្លួនជាមួយបក្សផ្សេងវិញ។ ជាក់ស្តែង នៅពេលការបោះឆ្នោតអាណត្តិទី៥បានឈានជិតចូលមកដល់ ចលនារួបរួមគ្នាធំៗពីរបានកើតឡើង។ ទី១៖ ការរួមបញ្ចូលគ្នានៃគណបក្សសមរង្ស៊ី និងគណបក្សសិទ្ធិមនុស្សនៅក្នុងចលនានយោបាយប្រឆាំង និងទី២៖ ការរួបរួមគ្នារវាង ហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច និងគណបក្សជាតិនិយម នៅក្នុងចលនារាជានិយម។
និន្នាការរួមបញ្ចូលគ្នានៃគណបក្សនយោបាយបានបង្ហាញឲ្យឃើញពីការស្វែងរកមធ្យោបាយបង្កើនកម្លាំងក្នុងចំណោមគណបក្សតូចៗ ដើម្បីតទល់ជាមួយបក្សកាន់អំណាច ពីព្រោះការស្ថិតនៅបែកខ្ញែកពីគ្នា គណបក្សទាំងនោះមិនខុសអ្វីពីបុប្ផាដែលត្រូវគេដាក់តាំងលម្អសួនប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជានោះឡើយ។ ប៉ុន្តែ មេរៀនបានបង្ហាញថា ការរួមបញ្ចូលគ្នារវាងគណបក្សនយោបាយមិនមែនជាការងាយស្រួលឡើយ។ ការបែកបាក់នៃសម្ពន្ធ័ភាពរវាងគណបក្សហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិចជាមួយគណបក្សសមរង្ស៊ីចំនួនពីរលើក កាលពីឆ្នាំ ១៩៩៨ និង ២០០៣ និងការបែកបាក់សម្ពន្ធ័ភាពគណបក្សសម រង្ស៊ី និងគណបក្សសិទ្ធិមនុស្ស កាលពីឆ្នាំ ២០០៩ គឺជាឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង។ បច្ចុប្បន្ននេះ គណបក្សប្រឆាំងទាំងពីរហាក់បានបង្ហាញការប្តេជ្ញាចិត្តយ៉ាងមុតមាំអំពីការរួបរួមគ្នាក្នុងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ។ ប៉ុន្តែ ក្រុមអ្នកតាមដានស្ថានការណ៍នយោបាយប្រទេសកម្ពុជានៅតែមិនទាន់មានទំនុកចិត្តថា គណបក្សប្រឆាំងថ្មីនេះអាចចេញរួច ឬអាចស្ថិតស្ថេរបានយូរប៉ុណ្ណានៅឡើយទេ។
ងាកទៅមើលគណបក្សរាជានិយមទាំងពីរវិញ ការបង្រួបបង្រួមពេលនេះក៏ហាក់ដូចជាកំពុងទៅមុខដែរ។ ប៉ុន្តែ ចូរកុំភ្លេចថា ចលនាបង្រួបបង្រួមរាជានិយមធ្វើឡើងបានតែមួយចំណែកប៉ុណ្ណោះ ពីព្រោះគណបក្សនរោត្តម រណឬទ្ធិ ដែលរលាយបាត់ឈ្មោះកាលពីថ្ងៃម្សិលមិញ បានបែកបាក់ជាពីរផ្នែកបាត់ទៅហើយ។
យ៉ាងណាក៏ដោយចុះ ស្ថានការណ៍ហាក់ដូចជាកំពុងចាប់បង្ខំឲ្យគណបក្សដែលមាននិន្នាការស្របគ្នាគួរតែបញ្ចូលគ្នាជាចាំបាច់។ ប្រសិនបើនិន្នាការនេះបន្តទៅមុខដោយជោគជ័យ ចំនួនគណបក្សនយោបាយនឹងមានចំនួនកាន់តែតិច។ ចំនួនគណបក្សនយោបាយតិចអាចនឹងជំរុញឲ្យមានតុល្យភាពនយោបាយរវាងគណបក្សកាន់អំណាច និងបក្សប្រឆាំងកាន់តែល្អ។ ផ្ទុយទៅវិញប្រសិនបើនិន្នាការរួមបញ្ចូលគ្នានេះបរាជ័យវិញ គណបក្សក្រៅរដ្ឋាភិបាលទាំងឡាយជាពិសេសបក្សប្រឆាំងតែម្តងទំនងជានឹងបន្តស្ថិតនៅជាបុប្ផាលម្អសួនប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជាក្នុងរយៈពេលយូរតទៅទៀត។
សរុបមកវិញ បើទោះជានិន្នាការរួបរួមគ្នាទៅមុខដោយជោគជ័យ ឬក៏បរាជ័យក៏ដោយចុះ ក៏ជាទូទៅ ការបង្កើតបក្សនយោបាយមិនមែនជារឿងពេញនិយមទៀតឡើយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ ការប្រកួតប្រជែងដ៏លំបាកនៅលើផ្លូវដែលខ្វះតុល្យភាពជារឿងមួយ រីឯការបែកបាក់គ្នាផ្ទៃក្នុងដោយសារផលប្រយោជន៍ គឺជារឿងមួយទៀត។ តើនេះមិនមែនជាទីបញ្ចប់នៃនិទាឃរដូវសម្រាប់គណបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជាទេឬ? យ៉ាងណាក៏ដោយ ការធ្វើឲ្យមានតុល្យភាពអំណាចក្នុងសភាគឺជាបញ្ហាសំខាន់ណាស់សម្រាប់ដំណើរការប្រជាធិបតេយ្យនៅកម្ពុជា៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ