ការសន្ទនារវាងអ្នកនយោបាយខ្មែរ មិនទាន់អាចកែទម្លាប់ចាស់ឡើយ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:៥៨
ការចាប់សមាជិកគណបក្សប្រឆាំងបញ្ចូលពន្ធនាគារជាថ្មី នៅថ្ងៃទី២១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៥ ចង្អុលថា វប្បធម៌សន្ទនាមិនអាចបញ្ចប់ទំនាស់រវាងគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ និងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាទាំងស្រុងទេ។ វប្បធម៌នេះបានត្រឹមបង្ខិតទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន និងលោកប្រមុខបក្សប្រឆាំង សម រង្ស៊ី ឱ្យស្និតជាងមុន ប៉ុន្តែមិនបានកែទម្លាប់ចាក់គ្នាពីក្រោយឡើយ។
«វប្បធម៌សន្ទនា»រវាងមេដឹកនាំគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងមគ្គុទ្ទេសក៏គណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បានបង្ខិតទំនាក់ទំនងរបស់លោក ហ៊ុន សែន ជាមួយលោក សម រង្ស៊ី ឱ្យស្និទស្នាលនឹងគ្នាមិនធ្លាប់មានពីមុនមក។ តាមរយៈការចរចាដោះស្រាយវិបត្តិនយោបាយក្រោយការបោះឆ្នោតជ្រើសតាំងតំណាងរាស្ត្រ ថ្ងៃទី២៨ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៣ រហូតសម្រេចបានកិច្ចព្រមព្រៀង ចុះថ្ងៃទី២២ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៤ ចំណងមេត្រីភាព ហ៊ុន សែន-សម រង្ស៊ី រឹតតែជ្រាលជ្រៅ ពេលអ្នកនយោបាយទាំងពីររូបបាន«ប្តេជ្ញាអនុវត្តវប្បធម៌សន្ទនាឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព»។
ប្រធានបក្សកាន់អំណាច និងមេបក្សប្រឆាំង ល្អូកល្អឺននឹងគ្នា ដល់កម្រិតមួយដែលអាចឱ្យគ្រួសារទាំងពីរត្រកូល ទទួលទានអាហារពេលល្ងាចជុំគ្នា បន្ទាប់ពីបានចូលរួមក្នុងព្រឹត្តិការណ៍អង្គរសង្ក្រាន្ត និងក្នុងពិធីជួបជុំពលរដ្ឋខ្មែរនៅម៉ាឡេស៊ី ជាមួយគ្នារួច។ លោក ហ៊ុន សែន និងលោក សម រង្ស៊ី បានប្រែក្លាយទំនាក់ទំនងទៅវិញទៅមក ពីភាពជាទឹក និងប្រេង ឱ្យទៅជាទឹក និងត្រី។ ពលរដ្ឋកម្ពុជាជាច្រើនបានអបអរសាទរអ្នកនយោបាយខ្មែរទាំងពីររូប។
ប៉ុន្តែ ការត្រូវរ៉ូវគ្នាពេលបច្ចុប្បន្ននៃអតីតគូប្រកួតនយោបាយដ៏ភ្លូកទឹកភ្លូកដីនេះ ជាល្បែងយុទ្ធសាស្ត្រប៉ុណ្ណោះ។ ជាក់ស្តែង គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាដែលកំពុងកាន់អំណាច ហើយគណបក្សសង្គ្រោះជាតិដែលកំពុងដណ្តើមអំណាច មិនមានផលប្រយោជន៍រួមគ្នាទេ។
ក្នុងនាមជាប្រធានថ្មីនៃគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ត្រូវដឹកនាំគណបក្សរបស់លោក ឆ្ពោះទៅរកជ័យជម្នះក្នុងការបោះឆ្នោតឃុំសង្កាត់នៅឆ្នាំ២០១៧ និងការបោះឆ្នោតសភានៅឆ្នាំ២០១។ ដូច្នេះ ទោះតម្លៃណាក៏ដោយ ឬដោយមធ្យោបាយណាក៏ដោយ «បុរសខ្លាំងរបស់កម្ពុជា»នឹងមិនបណ្តោយឱ្យគណបក្សកាន់អំណាច៤អាណត្តិ ជាប់ៗគ្នាចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៨មក ចាញ់ក្នុងដៃខ្លួនជាដាច់ខាត។
ការអនុវត្តជាក់ស្តែងគឺគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាហាក់មិនបោះបង់ចោលយុទ្ធសាស្ត្របំបែកបំបាក់ដើម្បីគ្រប់គ្រងឡើយ។ លោក ហ៊ុន សែន បង្ហាញភាពជាដៃគូសន្ទនាតែជាមួយលោក សម រង្ស៊ី ហើយរិះគន់ និងគំរាមទម្លាក់លោក កឹម សុខា ដែលជាអនុប្រធានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិដ៏ប៉ប៉ាច់ប៉ប៉ោច ចេញពីតំណែងអនុប្រធានទី១រដ្ឋសភា។
លើសពីនេះទៀត នៅថ្ងៃទី២១ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៥ សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ បានសម្រេចចាប់មន្ត្រី និងអ្នកគាំទ្រគណបក្សប្រឆាំង១១នាក់ ដាក់ពន្ធនាគារជាថ្មី បន្ទាប់ពីបានលែងពួកគេ ឱ្យនៅក្រៅឃុំ ក្រោមការឃ្លាំមើលរបស់តុលាការបានបីខែ ក្នុងសំណុំរឿងហិង្សានៅក្បែរទីលានប្រជាធិបតេយ្យ កាលពីថ្ងៃទី១៥ ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០១៤។ ការចាប់ខ្លួនជាថ្មីនេះបានកើតឡើងមិនយូរប៉ុន្មាន ក្រោយពីគណបក្សសង្គ្រោះជាតិបានខំកកាយរឿងពុករលួយ រឿងព្រំដែនកម្ពុជាវៀតណាម ហើយបានគាំទ្រអង្គការសង្គមស៊ីវិលខ្លះដែលប្រឆាំងនឹងសេចក្តីព្រាងច្បាប់ស្តីពីសមាគម និងអង្គការមិនមែនរដ្ឋាភិបាលយ៉ាងកងរំពង។
ពិតហើយថា គណបក្សសង្គ្រោះជាតិដែលបានសម្លឹងទៅរកជ័យជម្នះក្នុងការបោះឆ្នោតខាងមុខ ដូចគណបក្សកាន់អំណាចដែរ ចាំបាច់ត្រូវបង្កើនប្រជាប្រិយភាពរបស់ខ្លួន ដោយបន្តធ្វើសកម្មភាពប្រឆាំងនឹងរដ្ឋាភិបាលគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា តាមដែលអាចធ្វើបាន។ ពេលដែលម្ចាស់ឆ្នោតបច្ចុប្បន្នកាន់តែចេះដឹងឡើង មេដឹកនាំគណបក្សសង្គ្រោះជាតិសុទ្ធតែយល់ថា ការផ្តេកផ្តួលលើវប្បធម៌សន្ទនា និងការអង្គុយចាំតែអនុម័តច្បាប់ក្នុងរដ្ឋសភា ជាអត្តឃាតនយោបាយ។ គណបក្សហ្វ៊ិនស៊ិនប៉ិចនៃព្រះអង្គម្ចាស់ នរោត្តម រណឫទ្ធិ ជាឧទាហរណ៍ស្រាប់។
ជាអកុសល ការបង្ហាញជំហរការពារបូរណភាពទឹកដីកម្ពុជាដោយគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ តាមរយៈការកៀរគរប្រជាជនរាប់រយ រាប់ពាន់នាក់ ឱ្យទៅពិនិត្យព្រំដែន ដោយពេលខ្លះខ្វះកិច្ចសហការពីអាជ្ញាធរផង ធ្វើឱ្យរដ្ឋាភិបាលខ្មែរសម្រេចសុំខ្ចីផែនទីកម្ពុជា តម្កល់ទុកនៅអង្គការសហប្រជាជាតិ យកមកផ្ទៀងផ្ទាត់។ នេះជាអ្វីដែលលោក ហ៊ុន សែន ចង់«បញ្ជៀស និងបញ្ចប់នូវការញុះញង់បង្កើតស្មារតីជាតិនិយមជ្រុល (...) ដើម្បីកេងចំណេញខាងនយោបាយ (...) ដែលជាប្រការអាចបង្កើតគ្រោះមហន្តរាយដ៏ធំធេងដល់ជាតិកម្ពុជាទាំងមូល»។
មុនព្រឹត្តិការណ៍ថ្មីៗខាងលើបានកើតឡើង មនុស្សជាច្រើនបានជឿថា វប្បធម៌សន្ទារវាងប្រធានគណបក្សប្រជាជនកម្ពជា និងប្រធានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ បានបញ្ចប់វិបត្តិនយោបាយ ក្រោយការបោះឆ្នោតឆ្នាំ២០១៣ទាំងស្រុង ស្របពេលដែលអ្នកតំណាងរាស្ត្រ និងសមាជិកគណបក្សប្រឆាំងទាំងឡាយបាននៅក្រៅឃុំ ស្ថាប័នជាតិសំខាន់ៗ ដូចជារដ្ឋសភា ព្រឹទ្ធសភា និងគណៈកម្មាធិការជាតិរៀបចំការបោះឆ្នោត ត្រូវបានកែទម្រង់។ ទន្ទឹមនឹងនេះ គណបក្សសង្គ្រោះជាតិក៏បានទទូលអាជ្ញាប័ណ្ណបង្កើតទូរទស្សន៍តាមការទាមទារដែរ។
ប៉ុន្តែមកដល់ពេលដែលមានការចាប់សមាជិកគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ដាក់ពន្ធនាគារដល់២០ឆ្នាំ ឬតិចបំផុតត្រឹម៧ឆ្នាំ និងពិន័យជាប្រាក់សន្ធឹកសន្ធាប់ផង វារឹតតែច្បាស់ណាស់ថា ការដោះស្រាយទំនាស់ផលប្រយោជន៍រវាងគណបក្សនយោបាយនៅកម្ពុជា មិនអាចចប់បានដោយវប្បធម៌សន្ទនាទេ។ បើគិតដល់ជម្លោះប្រដាប់អាវុធរវាងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា និងគណបក្សហ្វ៊ុនស៊ិនប៉ិច នៅខែកក្កដា ឆ្នាំ១៩៩៧ផង វប្បធម៌នេះជួយបានត្រឹមសម្រួលទំនាក់ទំនងផ្ទាល់ខ្លួនរវាងអតីតគូប្រជែងនយោបាយដ៏ជូរចត់ តាមរយៈការតថ្លៃត្រូវគ្នា ដើម្បីផលប្រយោជន៍គណបក្សប៉ុណ្ណោះ។ វាមិនបានជួយប្តូរទម្លាប់របស់អ្នកនយោបាយខ្មែរដែលចូលចិត្តលាក់កាំបិតស្នៀត ទុកចាក់គ្នាពីក្រោយខ្នងទេ។
ការសន្ទនារវាងលោក ហ៊ុន សែន និងលោក សម រង្ស៊ី ក៏មិនទាន់បានដោះស្រាយវិវាទដីធ្លី កង្វះនីតិរដ្ឋ អំពើពុករលួយ ឬបូរណភាពទឹកដី ដែលជាបញ្ហាមួយចំនួនក្នុងចំណោមបញ្ហាចម្បងៗរបស់កម្ពុជានៅឡើយដែរ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ