ការសូកប៉ាន់ក្រោមស្លាក«សគុណ»ជាឫសគល់នៃអំពើពុករលួយ
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៣២
នៅកម្ពុជាការប្រយុទ្ធប្រឆាំងអំពើពុករលួយគឺជាបេសកកម្ម ចាំបាច់ដើម្បីពន្លឿនការអភិវឌ្ឍន៍សង្គមឲ្យលឿនទៅមុខក៏ដូចជាការ កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រឲ្យបានឆាប់។ ប៉ុន្តែ អំពើពុករលួយដែលគេចាត់ទុកជាដំបៅមហារីកសង្គមដ៏ចំណាស់នោះហាក់ ដូចជាពិបាកព្យាបាលណាស់។ ពិបាកដោយហេតុថា ការសូកប៉ាន់ហាក់បានដក់ជាប់យ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងផ្នត់គំនិតពលរដ្ឋ ខ្មែរក្រោមការបិទបាំងដោយពាក្យថា«សគុណ»។ “សគុណ»ដែលមានន័យស្មើនឹងសំណូក។
និយាយដល់ការលុបបំបាត់អំពើពុករលួយ គេគួរគប្បីគិតដល់មនុស្សពីរក្រុមជាចាំបាច់គឺអ្នកទទួលសំណូកនិងអ្នកសូកពីព្រោះថា ភាគីទាំងពីរនេះគឺជាអ្នកបង្កើតឲ្យមានអំពើពុករលួយ។ នៅកម្ពុជា អំពើពុករលួយមិនពិបាកនឹងមើលឃើញឡើយ។ មិនពិបាកនៅត្រង់ថា ម្យ៉ាង ការសូកនិងការទទួលសំណូកហាក់បានក្លាយជាទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃមួយទៅហើយ និងម្យ៉ាងទៀតមន្ត្រីដែលទទួលសំណូកមិនញញើតនឹងសម្ញែងអំពីភាពមានបានយ៉ាងឆាប់រហ័សលើសពីប្រាក់ខែដែលខ្លួនទទួលបានពីរដ្ឋ។
ប៉ុន្តែ ការលុបបំបាត់អំពើពុករលួយឲ្យអស់ពីសង្គមទើបជាការលំបាក។ លំបាកដោយហេតុថា ការសូកប៉ាន់បាននិងកំពុងជ្រកកោនដោយស្ងៀមស្ងាត់ក្រោមស្លាក«សគុណ»។ ជាការពិត «សគុណ»ឬ«ការដឹងគុណ»គឺជាគុណធម៌ដ៏ប្រពៃសម្រាប់សង្គមខ្មែរ។ មនុស្សខ្មែរតែងតែដឹងគុណចំពោះអ្នកមានគុណគ្រប់គ្នាដូចជាមាតាបិតា បុព្វការី ឬគុណគ្រូបាធ្យាយជាដើម។ លុយកាក់ ឬអំណោយផ្សេងៗគឺជាអំណោយដើម្បីសម្តែងការដឹងគុណ។ ប៉ុន្តែ គួរឲ្យសោកស្តាយ ក្នុងករណីជាច្រើន គុណធម៌នៃពាក្យថាសគុណត្រូវបានគេប្រើប្រាស់ដើម្បីបិទបាំងអំពើសូកប៉ាន់ឬអំពើពុករលួយទៅវិញ។ ជាក់ស្តែង នៅពេលដែលពលរដ្ឋទៅពឹងពាក់មន្ត្រីអាជ្ញាធរដើម្បីធ្វើឯកសារផ្លូវច្បាប់ផ្សេងៗ ពួកគេតែងឲ្យលុយទៅមន្ត្រីទាំងនោះក្រោមរូបភាព«ជូនសគុណ»។ ទម្លាប់បែបនេះកើតមានគ្រប់ទិសទី។
ជាក់ស្តែង សម្រាប់ការបង់ពន្ធយានយន្តប្រចាំឆ្នាំ២០១១នេះ ភ្នាក់ងារពន្ធដារមិនហ៊ានចេញមុខទារលុយដោយចំហពីម្ចាស់យានយន្តដូចកាលពីមុនទៀតឡើយបន្ទាប់ពីការធ្វើសកម្មភាពរបស់ក្រុមសង្គមស៊ីវិល និងក្រោយពីអង្គភាពប្រឆាំងអំពើពុករលួយបានចាត់វិធានការដែលនាំដល់ការដាក់ទណ្ឌកម្មមន្ត្រីពន្ធដារជាច្រើនមក។ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានប្រើវិធីទារសំណូកដោយប្រយោលវិញម្តងតាមរយៈការបំពេញបែបបទប្រកាសបង់ពន្ធជូនអតិថិជនដោយស្មគ្រ័ចិត្ត។ ងាកទៅមើលម្ចាស់យានយន្តជាទូទៅវិញ ទោះបីជាភ្នាក់ងារពន្ធដារមិនបានទារលុយក៏ដោយ ក៏ពួកគេបានបង់លុយក្រៅផ្លូវការទៅឲ្យភ្នាក់ងារពន្ធដារស្ទើរតែគ្រប់គ្នាទុកជាការជូនសគុណ។ ម្ចាស់យានយន្តជាទូទៅហាក់ដូចជាមានអារម្មណ៍អៀនខ្លួនទៅវិញនៅពេលមិនបានផ្តល់ប្រាក់សគុណជូនមន្ត្រីពន្ធដារ។
នេះគ្រាន់តែជាឧទាហរណ៍តូចមួយដែលរំលេចអំពីផ្នត់គំនិតសូកប៉ាន់ដែលដិតដាមក្នុងអារម្មណ៍មនុស្សជាទូទៅ មានន័យថា នៅរាល់ពេលដែលគេពឹងពាក់មន្ត្រីអាជ្ញាធរ ឬមន្ត្រីរាជការទាំងឡាយ គេតែងផ្តល់កម្រៃបន្ថែមដើម្បីជាសគុណចំពោះមន្ត្រីទាំងនោះ។ តាមការពិត នេះគ្រាន់តែជាសេវាកម្មដែលមន្ត្រីសាធារណៈត្រូវបម្រើប្រជាពលរដ្ឋក្នុងឋានៈជាអ្នកទទួលប្រាក់ខែពីរដ្ឋតែប៉ុណ្ណោះ។ ប៉ុន្តែ នៅកម្ពុជា អ្នកប្រើប្រាស់សេវាកម្មសាធារណៈច្រើនតែគិតថា ខ្លួនបានពឹងពាក់គេដែលត្រូវជូនសគុណតបវិញជាចាំបាច់។ សគុណអាចមានជាលុយកាក់ឬទ្រព្យសម្ភារៈមានតម្លៃផ្សេងៗទៅតាមលទ្ធភាព និងទំហំនៃសេវាកម្ម ដូចពាក្យចាស់បុរាណថា« តូចស៊ីតាមតូច ធំស៊ីតាមធំ»។ ផ្នត់គំនិតបែបនេះឯងដែលគេពិបាកលុបបំបាត់ពោលគឺមានករណីជាច្រើនណាស់ដែលអ្នកសូកនិងអ្នកស៊ីសំណូកត្រូវរ៉ូវគ្នាដោយងាយក្នុងការប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយ។ ទម្លាប់នៃការសូកប៉ាន់នេះទៀតសោតហាក់បានដិតដាមយ៉ាងជ្រៅក្នុងផ្នត់គំនិតពលរដ្ឋខ្មែរដែលស្ទើរតែក្លាយជាប្រពៃណីទៅហើយ។ ប្រពៃណីនេះហើយដែលជាឬសគល់នៃអំពើពុករលួយក្នុងសង្គមកម្ពុជា។
ដូច្នេះ ដើម្បីលុបបំបាត់អំពើពុករលួយឲ្យអស់ចេញពីសង្គម វិធានការផ្លូវច្បាប់ និងសីលធម៌ត្រូវតែអនុវត្តព្រមៗគ្នាជាចាំបាច់។ វិធានការផ្លូវច្បាប់ត្រូវតែតឹងរ៉ឹងនិងស្មើភាព រីឯវិធានការសីលធម៌វិញគឺត្រូវធ្វើយ៉ាងណាឲ្យមនុស្សគ្រប់គ្នាចេះខ្មាសអៀននឹងអំពើពុករលួយ ហើយបែងចែកឲ្យច្បាស់រវាងការប្រើប្រាស់សេវាកម្មនិងការពឹងពាក់ និង រវាងសគុណ និងសំណូក៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ