វប្បធម៌អានសៀវភៅគួរត្រូវបានបណ្តុះក្នុងសង្គមកម្ពុជា
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:១៤
ពលរដ្ឋខ្មែរត្រូវគេសង្កេតឃើញជាទូទៅមិនសូវចូលចិត្តអានសៀវភៅឬសារព័ត៌មានឡើយ។ កង្វះទម្លាប់អានសៀវភៅគឺជាចំណុចអវិជ្ជមានដ៏ធំធេងមួយរបស់សង្គមកម្ពុជា។ ទម្លាប់នេះបានបន្តពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយដោយសារតែឪពុកម្តាយមិនបង្ហាញគំរូដល់កូនចៅជំនាន់ក្រោយ និងក៏ដូចជាសង្គមមិនទាន់ឲ្យតម្លៃពិតប្រាកដទៅលើអ្នកចេះដឹង។ ទម្លាប់មិនអានសៀវភៅឬអានសារព័ត៌មានជាទម្លាប់មិនល្អដែលគួរផ្លាស់ប្តូរជាចាំបាច់ដោយត្រូវជំនួសវិញនូវការបណ្តុះវប្បធម៌នៃការអានក្នុង ចំណោមពលរដ្ឋខ្មែរ ជាពិសេសក្នុងចំណោមកុមារតែម្តង។
នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសជឿនលឿន និងស៊ីវិល័យទាំងឡាយក្នុងលោក ប្រជាពលរដ្ឋរបស់គេចាត់ទុកសៀវភៅ ឬសារព័ត៌មានជារបស់ចាំបាច់មួយដូចជាចំណីអាហារប្រចាំថ្ងៃដូច្នោះដែរ។នៅគ្រប់ទីកន្លែង និងគ្រប់ពេលវេលាដែលមានពេលទំនេរពីការងារ ពួកគេតែងអានសៀវភៅឬកាសែតជាប្រចាំ មានន័យថា ការអានគឺជាទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃមិនអាចខ្វះបាន។
ងាកមកមើលប្រទេសកម្ពុជាវិញ ពលរដ្ឋភាគច្រើនលើសលប់មានទម្លាប់តិចតួចឬអ្នកខ្លះគ្មានទម្លាប់ទាល់តែសោះក្នុងការអានសៀវភៅ។ កង្វះទម្លាប់អានសៀវភៅគឺជាគុណវិបត្តិធំធេងរបស់ពលរដ្ឋកម្ពុជាដែលត្រូវកែប្រែជាចាំបាច់ដោយហេតុថាគ្មានសង្គមណាមួយអាចអភិវឌ្ឍន៍ទៅមុខបានលឿនខណៈដែលពលរដ្ឋក្នុងសង្គមនោះមិនអានសៀវភៅទាល់តែសោះនោះឡើយ។ ប្រទេសជប៉ុនបានងើបឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សពីគំនរផេះផង់នៃសង្គ្រាមលោកលើកទី២ហើយបានក្លាយជាប្រទេសដ៏មានឥទ្ធិពលខាងសេដ្ឋកិច្ចវិញក៏ដោយសារតែពលរដ្ឋជប៉ុនជាមនុស្សឧស្សាហ៍ព្យាយាម និងចូលចិត្តអានសៀវភៅ...!
ជាការពិតណាស់ គ្រួសារខ្មែរច្រើនឲ្យតម្លៃទៅលើមាសប្រាក់ គ្រឿងអលង្ការ ឬសម្ភារៈប្រើប្រាស់ទំនើបៗ ដូចជារថយន្ត ម៉ូតូ ឬទូរស័ព្ទដៃប្រភេទថ្មី ដែលជាវត្ថុលម្អរខាងក្រៅជាជាងសៀវភៅដែលជាវត្ថុលម្អខាងក្នុង គឺលម្អក្នុងចិត្ត ក្នុងសតិបញ្ញា និងស្មារតី។ មានគ្រួសារខ្មែរតិចតួចប៉ុណ្ណោះដែលមានសៀវភៅតាំងនៅក្នុងផ្ទះ។ ជាទូទៅ គេច្រើនសម្អាងថា មកពីជីវភាពក្រីក្រ គ្មានប្រាក់ទិញសៀវភៅ និងគ្មានពេលសម្រាប់អាន។ ហេតុផលនេះមិនខុសទេ ប៉ុន្តែ វាក៏មិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ធ្វើជាអំណះអំណាងនេះដែរ។ ជីវភាពក្រីក្រជារឿងមួយ ប៉ុន្តែ ការខ្វះទម្លាប់អានជារឿងមួយទៀត។ នៅពេលដែលពលរដ្ឋមិនឲ្យតម្លៃសៀវភៅ និងមិននាំគ្នាស្វែងយល់ព័ត៌មាន តើគេអាចអភិវឌ្ឍន៍ប្រទេសមួយឲ្យជឿនលឿនបានយ៉ាងដូចម្តេច?
ក្នុងន័យនេះ វប្បធម៌អានសៀវភៅគួរត្រូវបានបណ្តុះជាចាំបាច់មិនអាចខ្វះបាននៅក្នុងសង្គមកម្ពុជា។ មានមធ្យោបាយច្រើនយ៉ាងដើម្បីបណ្តុះទម្លាប់នៃការអាននិងការឲ្យតម្លៃទៅលើសៀវភៅ។ ចំណុចចាប់ផ្តើមជាបឋមគឺ សង្គមទាំងមូលត្រូវឲ្យតម្លៃទៅលើអ្នកចេះដឹង។ នៅពេលដែលអ្នករៀនសូត្រទទួលបានការគោរពនិងការទទួលស្គាល់ពីសង្គមស័ក្តិសមនឹងការខិតខំរបស់ពួកគេ ពេលនោះ មនុស្សនឹងចាប់ផ្តើមឲ្យតម្លៃលើការរៀនសូត្រ ក៏ដូចជាលើសៀវភៅដែលជាយាននាំពួកគេទៅរកភាពជោគជ័យក្នុងជីវិត។
បន្ទាប់មកទៀត ឪពុកម្តាយដែលជាអ្នកដឹកនាំគ្រួសសារគួរតែបណ្តុះទម្លាប់ស្រឡាញ់សៀវភៅដល់កូនចៅដោយឧស្សាហ៍នាំពួកគេទៅបណ្តាល័យដើម្បីអានសៀវភៅ ឬទៅបណ្ណាគារដើម្បីទិញសៀវភៅជាជាងនាំទៅទិញវត្ថុផ្សេងៗដែលមិនបម្រើឲ្យការសិក្សា។ ឪពុកម្តាយ ឬសាច់ញាតិគួរបង្កើតទម្លាប់ផ្តល់អំណោយជាសៀវភៅឲ្យកុមារនៅពេលពួកគេរៀនពូកែឬនៅក្នុងឱកាសណាមួយផ្សេងៗទៀតដែលគេត្រូវផ្តល់រង្វាន់លើកទឹកចិត្ត។ ក្រៅពីនោះ ឪពុកម្តាយក៏គួរធ្វើគំរូដល់កូនចៅតាមរយៈការអានសៀវភៅផងដែរ។ ប្រសិនបើឪពុកម្តាយមិនដែលកាន់សៀវភៅសោះ តើឲ្យកូនចេះស្រឡាញ់សៀវភៅយ៉ាងដូចម្តេចនឹងកើត?
ម្យ៉ាងទៀត សាលារៀនគួរជំរុញវប្បធម៌អានសៀវភៅដល់កុមារជាចាំបាច់តាមរយៈការលើកទឹកចិត្តដល់សិស្សដែលអានសៀវភៅច្រើន។ មានវិធីច្រើនយ៉ាងដែលគេអាចធ្វើបានដូចជាការបញ្ចូលមុខវិជ្ជាអានសៀវភៅទៅក្នុងតារាងផ្តល់ពិន្ទុ ឬការបង្កើតឲ្យមានការប្រណាំងប្រជែងគ្នាអានសៀវភៅនៅក្នុងថ្នាក់រៀនជាដើម។ វិធីទាំងនេះចាំបាច់ណាស់ដើម្បីបណ្តុះវប្បធម៌អានសៀវភៅដល់កូនខ្មែរតាំងពីតូចៗឲ្យហើយ។
សរុបមកវិញ គ្រួសារខ្មែរ គួរតែមានគំរោងចំណាយសម្រាប់ទិញសៀវភៅសម្រាប់ខ្លួនឯងឬសម្រាប់កូនៗជាចាំបាច់ទៅតាមលទ្ធភាពរបស់ខ្លួន។ នៅបណ្តាប្រទេសជឿនលឿនក្នុងលោក គេផ្តល់អំណោយសៀវភៅឬប្រដាប់ប្រដាសិក្សាដល់កុមារដោយចាត់ទុកជាអំណោយដ៏មានតម្លៃ ប៉ុន្តែ នៅកម្ពុជា មនុស្សជាច្រើនគិតថា ការទិញសៀវភៅជាកាដូ(អំណោយ)សម្រាប់កុមារឬមិត្តភក្តិហាក់ដូចជារឿងគួរឲ្យអៀនខ្លួនទៅវិញ។ ផ្នត់គំនិតបែបនេះគួរតែត្រូវបានកែប្រែជាចាំបាច់។
ចូរកុំភ្លេចថា នៅក្នុងលោកនេះ គ្មានសង្គមណាមួយដែលស្គាល់ការអភិវឌ្ឍន៍ជឿនលឿនប្រកបដោយនិរន្តរភាពដោយខ្វះធនធានខាងបញ្ញាបានឡើយ។ ជាពិសេសបច្ចុប្បន្ននេះ គឺជាយុគសម័យនៃការអភិវឌ្ឍន៍ដោយផ្អែកលើចំណេះដឹង។ ដូច្នេះ សង្គមកម្ពុជាមិនអាចស្គាល់ការអភិវឌ្ឍជឿនលឿនដូចគេឯងបានទេដរាបណាពលរដ្ឋខ្មែរនៅតែខ្វះវប្បធម៌អានសៀវភៅ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ