ទីក្រុង New Delhi មិនពេញចិត្តនឹងវត្តមានចិននៅក្នុងតំបន់សមុទ្រឥណ្ឌា
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៣:៣៩
ប៉ុន្មានថ្ងៃកន្លងមកហើយ ដែលភាពតានតឹងរវាងចិននិងឥណ្ឌា បាននិងកំពុងបន្តកើនឡើង។ កាលពីថ្ងៃទី ២៧សីហាកន្លងទៅនេះ ចិនមិនព្រមអនុញ្ញាតឲ្យមេបញ្ជាការឥណ្ឌានៅតំបន់Cachemire មកបំពេញទស្សនកិច្ចនៅប្រទេសគេ ជាហេតុធ្វើឲ្យទីក្រុងNew Delhi ខឹងសម្បារ។ គឺនៅក្នុងបរិបទនេះហើយ ដែលកាលពីថ្ងៃទី៣១សីហាម្សិលមិញ ប្រមុខការទូតឥណ្ឌាបានចេញមុខចោទប្រទេសចិនថា មានមហិច្ឆតាកាន់តែខ្លាំងមកលើតំបន់សមុទ្រឥណ្ឌា។
«យើងយល់ឃើញថា ប្រទេសចិនចាប់ចិត្តខ្លាំងពេកមកលើតំបន់សមុទ្រឥណ្ឌា(…) ម្ល៉ោះហើយ បានជាយើងចាំបាច់ត្រូវតែតាមឃ្លាំមើលគោលបំណងពិតប្រាកដរបស់ប្រទេសចិន»។ នេះជាការប្រកាសរបស់លោកប្រមុខការទូតឥណ្ឌា កាលពីថ្ងៃ ៣១សីហា ម្សិលមិញ នៅចំពោះមុខ អ្នកតំណាងរាស្រ្ត ក្នុងទីក្រុង New Dehli ប៉ុន្មានថ្ងៃប៉ុណ្ណោះ ក្រោយពីទីក្រុងPékin មិនព្រមចេញទិដ្ឋាការអនុញ្ញាតឲ្យមេបញ្ជាការឥណ្ឌានៅតំបន់ Cachemire មកបំពេញទស្សនកិច្ចនៅប្រទេសចិន។ គួរនិយាយថា Cachemire ដែលឥណ្ឌានិងប៉ាគីស្តង់ដណ្តើមគ្នាជាច្រើនទសវត្សរ៍កន្លងមកហើយ ក៏ត្រូវប្រទេសចិនទាមទារចង់បានដែរ។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ពាក្យសំដីខាងលើរបស់រដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសឥណ្ឌាកាលពីម្សិលមិញ ស្តែងឲ្យឃើញនូវក្តីព្រួយបារម្ភកាន់តែខ្លាំងឡើងរបស់ថ្នាក់ដឹកនាំឥណ្ឌា ចំពោះមហិច្ឆតារបស់ប្រទេសចិនមកលើភូមិភាគអាស៊ីខាងត្បូង ដែលទីក្រុង New Dehliចាត់ទុកថា ជាដែនប្រមាញ់របស់ខ្លួន។
តាមពិតទៅ ការព្រួយបារម្ភបែបនេះរបស់ឥណ្ឌាមានហេតុផល។ មហិច្ឆតារបស់ចិនមកលើអាស៊ីខាងត្បូង បានផ្តើមឡើងតាំងពីឆ្នាំ ១៩៥១ម្ល៉េះ តាមរយៈការលេបយកដែនដីទីបេ និងជាពិសេស តាមរយៈការឈ្លានពានយក Aksai Chin ដីមួយដុំនៅប៉ែកឦសាន Cachemire។ ជម្លោះទឹកដីថែមទាំងបានជម្រុញឲ្យប្រទេសជិតខាងទាំងពីរច្បាំងគ្នា នៅឆ្នាំ ១៩៦២ទៀតផង។ តាំងពីពេលនោះមក ចិនចាប់ផ្តើមមានគំនិតឡោមព័ទ្ធឥណ្ឌា ដោយបានចងសម្ព័ន្ធភាពជាមួយប៉ាគីស្តង់ ភូមា ហើយក្រោយមកទៀត ជាមួយបង់ក្លាដែសនិងសេរីលង្កា។
ជាការពិតណាស់ដែលថា តាំងពីឆ្នាំ ២០០០មកទល់ឥឡូវ ការផ្តោះប្តូរពាណិជ្ជកម្មរវាងចិននិងឥណ្ឌា បើគិតជាទឹកប្រាក់ បានកើនឡើងដល់ទៅ ៣០ដង។ ប៉ុន្តែ ភាពតានតឹងបច្ចុប្បន្នរវាងទីក្រុង Pékin និងទីក្រុង New Delhi ស្តែងឲ្យយល់ថា ទំនាក់ទំនងល្អប្រសើរផ្នែកសេដ្ឋកិច្ចមិនបានធ្វើឲ្យគូប្រជែងទាំងពីរដែលកំពុងលេចត្រដែតឡើងជាមហាអំណាចតំបន់ភ្លេចរឿងចាស់ និងទុកចិត្តគ្នាបានទេ។
ក្នុងខណៈនេះ ឥណ្ឌាតាមឃ្លាំមើល ការរួមចំណែកយ៉ាងសកម្មពីសំណាក់ប្រទេសចិនក្នុងការជួសជុលកំពង់ផែ Gwadar នៅប៉ាគីស្តង់ កំពង់ផែ Hambantota នៅសេរីលង្កា និងទំនាក់ទំនងស្និទ្ធស្នាលខ្លាំងពេករវាងចិននិងភូមា។ សម្រាប់ទីក្រុង New Delhi ចិនបាននិងកំពុងបន្តវិលត្រឡប់មកអនុវត្តយុទ្ធសាស្រ្តឡោមព័ទ្ធប្រទេសឥណ្ឌា តាមរយៈការលាតសំណាញ់ ពីប៉ាគីស្តង់ទៅដល់ភូមា ដោយឆ្លងកាត់តាមសេរីលង្កា។ រីឯទីក្រុង Pékinវិញឆ្លើយដោះសារថា គេគ្មានបំណងអាក្រក់ទៅលើឥណ្ឌាទេ ហើយថាតំបន់សមុទ្រឥណ្ឌាជាច្រកចេញចូលនៃនាវាដឹកប្រេងកាតរបស់គេ ម្ល៉ោះហើយគេត្រូវតែការពារផ្លូវទឹកនេះ ជាចាំបាច់។
ទន្ទឹមជាមួយគ្នានេះដែរ ថ្នាក់ដឹកនាំចិនក៏តាមឃ្លាំមើលសកម្មភាពរបស់ប្រទេសឥណ្ឌាយ៉ាងល្អិតល្អន់ដែរ។ ទីក្រុង Pékin ជឿជាក់ថា ឥណ្ឌាដែលក៏ជាមហាអំណាចនុយក្លេអ៊ែរ និងដែលកំពុងស្គាល់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចខ្លាំងក្លាដូចប្រទេសចិនដែរនោះ ពិតជាមានមហិច្ចតាចង់ពង្រីកឥទ្ធិពលរបស់ខ្លួន ចេញហួសពីព្រំដែននៃភូមិភាគអាស៊ីខាងត្បូង។
យ៉ាងណាក៏ដោយ ឥណ្ឌាដែលជាសត្រូវរបស់ចិនក្នុងអតីតកាល និងជាគូប្រជែងរបស់ចិន ក្នុងបច្ចុប្បន្នកាល បាននិងកំពុងបន្តរកបង្អែក ដើម្បីទប់ទល់នឹងចិន និងសាកល្បងកាត់បន្ថយឥទ្ធិពលរបស់ចិននៅក្នុងតំបន់។ ក្នុងន័យនេះ ឥណ្ឌាត្រូវគ្នាជាមួយសហរដ្ឋអាមេរិកកាន់តែខ្លាំងតាំងពីមហាភេរវកម្មថ្ងៃទី ១១កញ្ញា ឆ្នាំ ២០០១មក ឥណ្ឌាបានពង្រឹងទំនាក់ទំនងជាមួយជប៉ុន នាអំឡុងពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ដើម្បីទាមទាររួមគ្នាអសនៈអចិន្រ្តៃយ៍មួយ នៅក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិ ហើយឥណ្ឌាក៏បានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងយោធា ជាមួយឥណ្ឌូនេស៊ី និងជាមួយវៀតណាមដែរ។ ដោយឡែក ក៏ដូចចិន ជប៉ុន និងកូរ៉េខាងត្បូងដែរ ឥណ្ឌាចូលរួមក្នុងរាល់ជំនួបកំពូលប្រចាំឆ្នាំរបស់អាស៊ាន ជាហេតុធ្វើឲ្យអ្នកដឹកនាំខ្លះនៅទីក្រុង New Delhi ធ្លោយមាត់និយាយថា ប្រទេសឥណ្ឌាគួរតែដើរតួនាទីជាដៃយោធា និងជាដៃនុយក្លេអ៊ែររបស់អាស៊ានបណ្តោយទៅ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ