អឺរ៉ុប និងអាហ្រ្វិក៖ទ្វីបពីរដែលពិបាកនឹងបែកគ្នា ព្រោះបានចងភ្ជាប់ដោយប្រវត្តិសាស្រ្ត !
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៥៩
ជំនួបកំពូលលើកទី៤ រវាងសហភាពអឺរ៉ុប និងអាហ្រ្វិកបានរៀបចំរយៈពេល ២ថ្ងៃ គឺពីថ្ងៃពុធ ទី២ ដល់ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី៣ មេសាក្នុងទីក្រុងព្រុចសែល ប្រទេសបែលហ្ស៊ិក និងដោយមានការចូលរួមពីប្រមុខរដ្ឋ និងប្រមុខរដ្ឋាភិបាលមកពីទ្វីបទំាងពីរប្រមាណជា ៨០រូប។ ជំនួបកំពូលអឺរ៉ុប និងអាហ្រ្វិកឆ្នំានេះត្រូវបានឡើងក្រោមប្រធានបទ« សន្តិភាព និងភាពសម្បូររុងរឿង »។ ស្របពេលជាមួយគ្នានេះ ថ្នាក់ដឹកនំានៃទ្វីបទំាងពីរក៏បានគិតគូរឡើងវិញអំពីទំនាក់ទំនងជាដៃគូនៅក្នុងវិស័យសេដ្ឋកិច្ច និងពាណិជ្ជកម្មដែលបានស្រុតចុះខ្លំាងប្រឈមមុខនឹងឥទ្ធិពលរបស់ប្រទេសចិន។
ជំនួបកំពូលអឺរ៉ុប និងអាហ្រ្វិកបានរៀបចំជាបន្តបន្ទាប់តំាងពី ១៥ឆ្នំាកន្លងមកហើយ។ ពីម្សិលម្ង៉ៃមួយនៅក្នុងទីក្រុងគែរ ប្រទេសអេហ្ស៊ីប ម្សិលម្ង៉ៃនៅក្នុងទីក្រុងលីស្បូន ប្រទេសព័រទុយហ្កាល់ ម្សិលមិញនៅក្នុងទីក្រុងទ្រីប៉ូលី ប្រទេសលីប៊ី និងថ្ងៃនេះឈានចូលដល់ទីក្រុងព្រុចសែល ប្រទេសបែលហ្ស៊ិក។ ក៏ប៉ុន្តែ និងអ្វីដែលគួរឲ្យកត់សម្គាល់នោះនៅត្រង់ថា ពីជំនួបកំពូលមួយទៅជំនួបកំពូលមួយ គឺមិនដូចគ្នាទាល់តែសោះ មិនដូចគ្នាទំាងចំនួនអ្នកចូលរួម និងប្រធានបទដែលត្រូវលើកយកទៅជជែក។ នៅក្នុងជំនួបកំពូលលើកនេះ ថ្នាក់ដឹកនំាអឺរ៉ុប និងអាហ្រ្វិកបានធ្វើដំណើរទៅកាន់កន្លែងប្រជុំជាមួយនឹងអារម្មណ៍ស្មុគស្មាញ និងខុសគ្នាស្រឡះពីជំនួបកំពូលលើកមុនៗ។
ពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅ ការផ្លាស់ប្តូរក៏បានកើតមានទំាងនៅក្នុងស្ថាប័នអឺរ៉ុប និងអាហ្រ្វិក។ ក្នុងរយៈពេលចុងក្រោយនេះ សហភាពអឺរ៉ុបបានស្គាល់កំណើនចំនួនសមាជិករបស់ខ្លួនជិតទ្វេដង និងកំពុងប្រឈមមុខនឹងវិបត្តិជាច្រើនជំពូក។ ចំណែកអង្គការឯកភាពអាហ្រ្វិកក៏បានប្តូរឈ្មោះរបស់ខ្លួនមកជាសហភាពអាហ្រ្វិកដែលសព្វថ្ងៃដឹកនំាដោយជនជាតិអាហ្រ្វិកខាងត្បូងលោកស្រីដ្លាមីនី ហ្ស៊ូម៉ា។ អ្វីជាការកត់សម្គាល់នៅពេលទៅដល់ទីក្រុងព្រុចសែល លោកស្រីហ្ស៊ូម៉ាមិនបាននិយាយអ្វីទំាងអស់ទាក់ទងនឹងរឿងរ៉ាវទាសភាព របបអាណានិគមនិយម អំពើប្រកាន់ពូជសាសន៍ ក៏ដូចជាឧក្រិដ្ឋកម្មគ្រប់រូបភាពដែលបានកើតមាន និងកំពុងបន្តកើតមាននៅក្នុងទ្វីបអាហ្រ្វិកទំាងមូល។
ពេលវេលាបានកន្លងផុតទៅ ស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ច និងទីកន្លែងនៅក្នុងពិភពលោកក៏មានការខុសគ្នាដែររវាងសហភាពអឺរ៉ុប និងទ្វីបអាហ្រ្វិក។ អឺរ៉ុបដែលកាលពីជិត ១០ឆ្នំាមុនធ្លាប់តែមានសក្តានុពលសេដ្ឋកិច្ចខ្លំាងក្លានោះ ស្រាប់តែកំពុងផុងខ្លួនយ៉ាងជ្រៅទៅក្នុងវិបត្តិប្រាក់បំណុល និងកំពុងអនុវត្តន៍នូវនយោបាយចាយត្បិតត្បៀតខ្លំាង។ ចំណែកអាហ្រ្វិកដែលធ្លាប់ត្រូវបានគេចាត់ទុកជាទ្វីបក្រីក្រ មុជមិនជ្រៅទៅមិនឆ្ងាយនោះ បាន និងកំពុងទទួលកំណើនសេដ្ឋកិច្ចប្រមាណជា ៥% ជារៀងរាល់ឆ្នំា ព្រមទំាងត្រូវបានប្រទេសផ្សេងទៀតតាមចែចង់ជារៀងរាល់ថ្ងៃ។ តែអ្វីដែលគ្រប់គ្នាបន្តស្តីបន្ទោសអាហ្រ្វិកនោះ គឺការដែលរដ្ឋាភិបាលរបស់ប្រទេសមួយចំនួនមិនបានបែងចែកផ្លែផ្កាទទួលបានពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឲ្យបានស្មើភាពគ្នាទេ មានន័យថា អ្នកមាន ចេះតែមានទៅ អ្នកក្រ ចេះតែក្រទៅ។ ជាទូទៅ ទ្វីបអាហ្រ្វិកសម្បូរដោយវត្ថុធាតុដើមគ្រប់បែប មានរ៉ែ ប្រេងកាត ឬមួយក៏ឈើ តែបញ្ហានៅត្រង់ថា រដ្ឋាភិបាលគិតតែពីនំាចេញវត្ថុធាតុដើមទំាងនោះ ដោយមិនបានគិតគូរពីការកែច្នៃវត្ថុធាតុដើមទំាងនោះនៅក្នុងស្រុកទេ។ នេះជាទង្វើមួយដែលបានជម្រុញឲ្យមានកំណើនអ្នកអត់ការងារធ្វើ និងកង្វះចំណេះដឹងទូទៅរបស់ក្រុមយុវជនអាហ្រ្វិក។
អឺរ៉ុបដើរថយក្រោយ អាហ្រ្វិកកំពុងដើរទៅមុខ
ក្នុងរយៈពេលជិត ១០ឆ្នំាកន្លងទៅ សហភាពអឺរ៉ុបហាក់ដូចជាគ្មានអ្វីថ្មីសម្រាប់ទ្វីបអាហ្រ្វិកទេ ហើយទ្វីបអាហ្រ្វិកក៏ហាក់ដូចជាគ្មានបានទទួលផលចំណេញអ្វីច្រើនពីទ្វីបអឺរ៉ុបដែរ។ តែទន្ទឹមគ្នានេះ អាហ្រ្វិកបាន និងកំពុងទទួលការចែចូវយ៉ាងខ្លំាងពីប្រទេសផ្សេង ពិសេសពីប្រទេសចិននៅក្នុងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច និងពីសហរដ្ឋអាមេរិកនៅក្នុងផ្នែកយោធា។ ក្រៅពីចិន អាហ្រ្វិកក៏ត្រូវបានប្រទេសដែលកំពុងមានសេដ្ឋកិច្ចរីកលូតលាស់ផ្សេងទៀតដូចយ៉ាងប្រេស៊ីល កូរ៉េខាងត្បូង ឬមួយក៏ប្រទេសតួកគីចែចង់ដែរ។ យ៉ាងណាក៏ដោយ វានៅមិនទាន់យឺតពេលដែលសហភាពអឺរ៉ុបត្រូវផ្តើមពិនិត្យមើលឡើងវិញនូវទំនាក់ទំនងរបស់ខ្លួនជាមួយទ្វីបអាហ្រ្វិក។ អាហ្រ្វិកដែលជានិច្ចការនៅតែត្រូវអឺរ៉ុបគ្រប់ពេលទំាងអស់។
ការដែលអាហ្រ្វិកមិនអាចដាច់ចិត្តបោះបង់អឺរ៉ុបចោលបាន និងការដែលអឺរ៉ុបក៏អាចបំភ្លេចអាហ្រ្វិកបាននោះ ក៏ដោយសារតែទ្វីបទំាងពីរមានចំណងចងភ្ជាប់គ្នាផ្នែកប្រវត្តិសាស្រ្ត វប្បធម៌ ភូមិសាស្រ្ត ព្រមទំាងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការនៅលើវិស័យជាច្រើនផ្សេងទៀត។ តំាងពីឆ្នំា ២០០៤ មក អឺរ៉ុបបានចំណាយជាង ១ ២០០លានអឺរ៉ូសម្រាប់ជួយគំាទ្រលើកិច្ចសហប្រតិបត្តិការរក្សាសន្តិភាពនៃសហភាពអាហ្រ្វិកដែលមានជាងពាក់កណ្តាលសម្រាប់ប្រទេសសូម៉ាលី។ តំាងពីឆ្នំា ២០០៧ មក អឺរ៉ុបបានបញ្ជូនក្រុមអ្នកសង្កេតការណ៍របស់ខ្លួនឲ្យទៅចូលរួមតាមដានការបោះឆ្នោតចំនួន ៣៨លើកនៅទ្វីបអាហ្រ្វិក។ នៅក្នុងផ្នែកជំនួយ និងការអភិវឌ្ឍន៍វិញ អឺរ៉ុបជាទ្វីបដែលបានផ្តល់ជំនួយជួយអភិវឌ្ឍន៍ទ្វីបអាហ្រ្វិកតិចជាងគេ។ តែសម្រាប់ចន្លោះឆ្នំា ២០១៤ និង ២០២០ អឺរ៉ុបបានគ្រោងជួយអភិវឌ្ឍន៍ទ្វីបអាហ្រ្វិកប៉ែកខាងលិចក្នុងទឹកប្រាក់ ៨ ៥៤០លានអឺរ៉ូ ទ្វីបអាហ្រ្វិកប៉ែកខាងកើតចំនួន ៥ ០០០លានអឺរ៉ូ និង ៥ ០០០លានអឺរ៉ូដែរសម្រាប់ទ្វីបអាហ្រ្វិកប៉ែកខាងត្បូង។
យ៉ាងណាក៏ដោយ អឺរ៉ុបនៅតែជាដៃគូពាណិជ្ជកម្មយ៉ាងសំខាន់របស់អាហ្រ្វិក។ ការដោះដូរពាណិជ្ជកម្មរវាងអឺរ៉ុប និងអាហ្រ្វិកបានកើនទ្វេដងនៅចន្លោះឆ្នំា ២០០៧ និង ២០១២។ ឆ្នំា ២០១២ ដែលអត្រានៃការនំាទំនិញអាហ្រ្វិកចូលអឺរ៉ុបមានចំនួន ២៦% និងអត្រានៃការនំាទំនិញអឺរ៉ុបទៅអាហ្រ្វិកមានចំនួន ៣១%។ តែទន្ទឹមគ្នានេះ និងបើទោះបីជាអឺរ៉ុបបានប្រើទឹកលុយយ៉ាងច្រើនដើម្បីជួយអភិវឌ្ឍន៍ទ្វីបអាហ្រ្វិកក៏ដោយ ក៏ទ្វីបអាហ្រ្វិកមិនសូវជាសប្បាយចិត្តនឹងអកប្បកិរិយារបស់អឺរ៉ុបប៉ុន្មានទេ។ អឺរ៉ុបដែលអាហ្រ្វិកយល់ឃើញថា ចូលចិត្តចាប់បង្ខំគេឯងឲ្យរៀនសូត្រមេរៀនរបស់ខ្លួន និងធ្វើអ្វីដោយគិតប្រយោជន៍ខ្លួនឯងជាធំ។ ក្រោមភ្នែក ច្រមុះប្រជាជនអាហ្រ្វិកទូទៅ មានប្រទេសផ្សេង ដូចយ៉ាងចិន ឬមួយឥណ្ឌាមានសន្តានចិត្តគ្រាន់បើជាអឺរ៉ុបឆ្ងាយណាស់។ សម្រាប់អាហ្រ្វិក វាល្មមដល់ពេលដែលអឺរ៉ុបត្រូវចាកចេញពីគំនិតចាស់គំរិលរបស់ខ្លួនហើយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ