ប្រធានាធិបតីឥណ្ឌូណេស៊ីប្រកាសសងជំងឺចិត្តដល់ជនរងគ្រោះដោយសារការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស
នៅឥណ្ឌូណេស៊ី លោកប្រធានាធិបតីហ្សូកូ វីដូដូសន្យាផ្តល់សំណងជំងឺចិត្តដល់ជនរងគ្រោះ ដោយសារការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ និងការសម្លាប់រង្គាល កាលពីអតីតកាល។ នៅក្នុងពិធីបុណ្យរំលឹកដល់ជនរងគ្រោះដោយសារការបង្រ្កាបដ៏ហិង្សានៅខេត្តអាឆេ កាលពីថ្ងៃអង្គារ ប្រមុខរដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌូណេស៊ីប្រកាសចាប់ផ្តើមជាលើកទី១ មិនធ្លាប់មាន កម្មវិធីសងជំងឺចិត្តដល់ជនរងគ្រោះដោយសារការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សដែលបង្កឡើងដោយរដ្ឋអំណាចដឹកនាំប្រទេស
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០២:៥៧
ប្រធានាធិបតីឥណ្ឌូណេស៊ីបានលើកឡើងពីការចាំបាច់ និងបន្ទាន់ដើម្បីសងជំងឺចិត្តដល់ជនរងគ្រោះ ដិតដាមដោយរបួសផ្លូវចិត្ត ផ្លូវកាយដោយសារការសម្លាប់រង្គាល និងការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរកាលពីអតីតកាល។
ឈ្នះឆ្នោតចូលកាន់តំណែងជាប្រធានាធិបតីឥណ្ឌូណេស៊ី នៅឆ្នាំ ២០១៤ លោកហ្សូកូវីដូដូធ្លាប់សន្យាស្វែងរកដំណោះស្រាយដើម្បីព្យាបាលស្នាមរបួសជាតិដែលជាលទ្ធផលនៃការបង្រ្កាបហិង្សា ការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សដ៏ធ្ងន់ធ្ងរ នៅឥណ្ឌូណេស៊ី កាលពីជាង៣០ឆ្នាំមុន។
នៅខែមករា នៅពេលទទួលបាន របាយការណ៍ពីគណៈកម្មការស៊ើបអង្កេតដែលលោកបានបង្កើតឡើងនៅឆ្នាំមុន លោកប្រធានាធិបតីហ្សូកូវីនិយាយថា លោកសោកស្តាយដែលឃើញថា ក្នុងរយៈពេលតែ ៣៥ឆ្នាំ ពីឆ្នាំ ១៩៦០ដល់២០០៥ ឥណ្ឌូណេស៊ីបានជួបព្រឹត្តិការណ៍សម្លាប់បង្ហូរឈាម ដល់ទៅ ១២លើក ដែលនៅក្នុងនោះមានយុទ្ធនាការរបស់កងទ័ពដើម្បីកម្ចាត់សកម្មជនកុម្មុយនិស្ត នៅអំឡុងចូលកាន់អំណាចរបស់មេដឹកនាំផ្តាច់ការសូហាតូឆ្នាំ ១៩៦៥ ដែលបានសម្លាប់មនុស្សជាងកន្លះលាននាក់។
របាយការណ៍របស់ក្រុមស៊ើបអង្កេតលើ ប្រវត្តិសាស្រ្តបង្ហូរឈាមនៅឥណ្ឌូណេស៊ី រាប់បញ្ចូលផងដែរ ការបង្រ្កាបរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងររបស់អាជ្ញាធរ នៅក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងក្រុមបំបែកទឹកដីនៅខេត្តអាឆេ និងការសម្លាប់ចាក់ដាក់ពន្ធនាគារនិស្សិតដែលធ្វើបាតុកម្មប្រឆាំងអំណាចផ្តាច់ការ៣ទសវត្សរ៍របស់មេដឹកនាំសូហាតូ នៅឆ្នាំ ១៩៩៨។
ថ្លែងនៅក្នុងពិធីបុណ្យរំលឹកដល់ជនរងគ្រោះដោយសារការសម្លាប់រង្គាលរបស់អាជ្ញាធរនៅខេត្តអាឆេ កាលពីថ្ងៃអង្គារ ប្រធានាធិបតីឥណ្ឌូណេស៊ីនិយាយថា រដ្ឋាភិបាលចាប់ផ្តើមកម្មវិធីសងជំងឺចិត្តជនរងគ្រោះ ដោយសារការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរកាលពីអតីតកាល។
រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌូណេស៊ីមិនបានបញ្ជាក់ចំនួន និងប្រភេទជនរងគ្រោះដែលត្រូវទទួលបានសំណងជំងឺចិត្តពីរដ្ឋាភិបាល។ សំណងជំងឺចិត្ត ដល់ជនរងគ្រោះ ដោយសារព្រឹត្តិការណ៍រំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ មានដូចជា ការផ្តល់អាហារូបករណ៍ សេវាសុខភាព ជំនួយសម្រាប់សំណង់ផ្ទះសម្បែង និងការផ្តល់ទិដ្ឋាការដល់ជនរងគ្រោះដែលនិរទេសខ្លួនទៅបរទេសដើម្បីគេចចេញពីការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញនយោបាយ។
សមាគមតំណាងជនរងគ្រោះនៃការសម្លាប់រង្គាលនៅឆ្នាំ ១៩៦៥ ស្វាគមចំណាត់ការសងជំងឺចិត្តរបស់រដ្ឋាភិបាល ប៉ុន្តែ បារម្ភថា នឹងមានមនុស្សមួយក្រុមតូចដែលទទួលបានសំណងជំងឺចិត្ត។ ម្យ៉ាងកម្មវិធីសំដៅព្យាបាលស្នាមរបួសរបស់រដ្ឋាភិបាលមិនឆ្លើយតបទាំងស្រុងនឹងការទាមទារចង់បានរបស់ជនរងគ្រោះ។ ម្តាយរបស់និស្សិតម្នាក់ដែលស្លាប់នៅក្នុងការបង្រ្កាបរបស់ទាហានទៅលើបាតុកម្មនៅឆ្នាំ ១៩៩៨ យល់ថាសំណងជំងឺចិត្តគ្មានន័យ បើសិនអ្នកទទួលខុសត្រូវលើការសម្លាប់រង្គាល និងអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើហិង្សានៅតែរស់នៅមានសេរីភាព គ្មានការផ្តន្ទាទោសតាមផ្លូវច្បាប់៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ