ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ៖ ការធ្លាក់ចុះផលិតភាព និងក្តីស្រមៃតាមទាន់ប្រទេសអ្នកមាន
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:២៨
ដោយសារពិភពលោកកាន់តែរួមតូច ជាពិសេស តាមរយៈយន្តការនៃសកលភាវូបនីយកម្មទំនើប, ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ត្រូវគេរំពឹងថា អាចនឹងមានឱកាសដើរតាមទាន់កម្រិតនៃការអភិវឌ្ឍ ដូចប្រទេសជឿនលឿន នៅថ្ងៃខាងមុខ។ ទោះជាយ៉ាងណា ដោយសារ ការបន្តធ្លាក់ចុះនៃផលិតភាព, ក្តីស្រមៃនេះហាក់នៅបន្តជាក្ដីស្រមៃជារឿងរហូត សម្រាប់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍភាគច្រើនលើសលុប។
សកលភាវូបនីយកម្ម ត្រូវគេមើលឃើញថាជា យន្តការវិជ្ជមានមួយ ដើម្បីជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ច កាត់បន្ថយភាពក្រីក្រ និងបង្កើនកម្រិតជីវភាពរស់នៅរបស់ប្រជាជន ទាំងក្នុងប្រទេសជឿនលឿន និងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ។
ក្នុងពេលជាមួយគ្នា អ្នកជំនាញយ៉ាងច្រើន បានជឿជាក់ថា កម្លាំងសកលភាវូបនីយកម្ម អាចអនុញ្ញាតឱ្យប្រទេស ដែលមានសេដ្ឋកិច្ចកំពុងអភិវឌ្ឍ មានឱកាសធ្វើឱ្យប្រទេសរបស់ខ្លួន រីកចម្រើនតាមទាន់ប្រទេសជឿនលឿនផងដែរ។ ជាឧទាហរណ៍ តួយ៉ាង ប្រទេសជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង សិង្ហបុរី តៃវ៉ាន់ និងហុងកុង ជាដើម។ នេះគឺជាអ្វីដែលបានព្យាករណ៍ដោយ ទ្រឹស្តីកំណើនសេដ្ឋកិច្ច របស់ជ័យលាភីណូបែលសេដ្ឋកិច្ច គឺ លោកសាស្ត្រាចារ្យ Robert Solow និង អ្នកប្រវត្តិសាស្ត្រសេដ្ឋកិច្ចដ៏អស្ចារ្យម្នាក់ នាសម័យនេះ គឺលោកសាស្ត្រាចារ្យ Angus Maddison។
តើក្តីស្រមៃនេះអាចក្លាយជាការពិតដែរឬយ៉ាងណា សម្រាប់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍភាគច្រើនផ្សេងទៀត?
ចម្លើយ អាចទំនងជាពិបាកណាស់ ព្រោះ សេដ្ឋកិច្ចនៃប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ នាពេលបច្ចុប្បន្ន បាននិងកំពុងប្រឈមនឹងការធ្លាក់ចុះផលិតភាពរបស់ខ្លួន។ ក្នុងន័យសេដ្ឋកិច្ច ផលិតភាព ឬបរិមាណផលិតកម្ម ដែលប្រទេសមួយអាចផលិតបាន ដោយកម្មករក្នុងប្រទេសរបស់ខ្លួន ជាប្រភពយ៉ាងចម្បង សម្រាប់កំណើនសេដ្ឋកិច្ចជាតិ និងកំណើនចំណូលសម្រាប់ប្រជាជនម្នាក់ៗ។
អំឡុងប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ចុងក្រោយ ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍខ្លះ ជាឧទាហរណ៍ ប្រទេសជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង សិង្ហបុរី តៃវ៉ាន់ និងហុងកុង ជាដើម បានបង្កើនផលិតភាពរបស់ខ្លួន ដើម្បីអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។
ប្រទេសទាំងនេះ បានធ្វើត្រាប់តាមអ្វីដែលបស្ចិមលោកធ្លាប់ធ្វើ ជាឧទាហរណ៍ ការអភិវឌ្ឍវិស័យឧស្សាហកម្មនាំចេញរបស់ខ្លួន។ ក្រោយមក ពួកគេក៏មានឱកាសដើរតាមទាន់ប្រទេសជឿនលឿន នេះបើគេមើលទៅលើ ការកើនឡើងយ៉ាងខ្លាំងនៃចំណូលជាតិសម្រាប់មនុស្សម្នាក់ៗ។ ផ្អែកតាមអ្នកជំនាញ ការរីកចម្រើននៃប្រទេសទាំងនេះ ពឹងផ្អែកលើការធ្វើត្រាប់តាម ច្រើនជាង ការច្នៃប្រឌិតដោយខ្លួនឯង។
ប្រាកដណាស់ ការចម្លងតាម វាតែងតែមានភាពងាយស្រួលជាង ការច្នៃប្រឌិតខ្លួនឯង ព្រោះអ្នកចម្លងមិនចាំបាច់ត្រូវចំណោមកម្លាំង ថាមពល ឬពេលវេលាច្រើនខ្លាំង ដូចអ្នកច្នៃប្រឌិតនោះទេ។ ដរាបណា អ្នកច្នៃប្រឌិត និយាយសំដៅដល់បស្ចិមលោក មិនមានលទ្ធភាពខ្លាំងដើម្បីច្នៃអ្វីថ្មីៗទៀត នុ៎ះ អ្នកចម្លងក៏ទំនងជាពិបាករកអ្វីចម្លងទៀតបានដែរ។
ផ្អែកតាមរបាយការណ៍ថ្មីមួយ របស់ធនាគារពិភពលោក សម្រាប់ប្រទេសជឿនលឿន ផលិតភាពសកល ដែលគេវាស់វែងលើ លទ្ធភាពផលិតរបស់កម្លាំងពលកម្មជារៀងរាល់ឆ្នាំ បានប្រែប្រួលក្នុងកំណើនប្រហែល២ភាគរយ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៨០ ក៏ប៉ុន្តែ កំណើននេះបានធ្លាក់ចុះក្រោមសូន្យ អំឡុងវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុសកល កាលពីឆ្នាំ២០០៨។ ក្រោយមក បើទោះជា ផលិតភាពក្នុងប្រទេសជឿនលឿន បានងើបឡើងបន្ដិចវិញក៏ដោយ ក៏បានកម្រិតកំណើនបន្តស្ថិតនៅទាបជាងពីអតីតកាល។
សម្រាប់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ឯណោះវិញ ផលិតភាពបានបន្តកើនឡើងខ្លាំង ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៨០ ក៏ប៉ុន្តែ វាបានធ្លាក់ចុះផងដែរ តាំងពីអំឡុងវិបត្តិហិរញ្ញវត្ថុសកល។ ផ្អែកតាមរបាយការណ៍ដដែល នេះគឺជានិន្នាការនៃការធ្លាក់ចុះមួយ ដែលមានទម្រង់ធ្លាក់ចុះខ្លាំង និងអូសបន្លាយអំឡុងរយៈពេលវែង មិនធ្លាប់មានក្នុងរយៈពេលបួនទសវត្សរ៍ចុងក្រោយ។ ចំណូលរបស់កម្មករម្នាក់ៗ ក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ មានកម្រិតទាបជាង១៤ភាគរយ ធៀបទៅនឹងផលិតភាពដែលពួកគេធ្លាប់មាន។
ផ្អែកតាមរបាយការណ៍របស់ស្ថាប័នផ្សេងទៀត រួមមាន Oxford Economics និង Capital Economics ដែលជាស្ថាប័នជាន់ខ្ពស់ ផ្តល់ប្រឹក្សាសេដ្ឋកិច្ចសកល បានប្រមើលឃើញអំពី ដំណើរនៅទ្រឹងនៃកំណើនផលិតភាពក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ក៏ដូចជាប្រទេសជឿនលឿន និងបានព្យាករណ៍ថា នៅពេលខាងមុខ ការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យាកាន់តែមានភាពតឹងរ៉ឹង ហើយ ការដើរតាមទាន់កម្រិតនៃការរីកមច្រើនរបស់ប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ដូចអ្វីដែលធ្លាប់ធ្វើអំឡុងពីរទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ នឹងឈានមកដល់ទីបញ្ចប់។
សរុបជារួម ផលិតភាពសកល ឬលទ្ធភាពផលិតនៃកម្លាំងពលកម្មលើពិភពលោក នាពេលបច្ចុប្បន្ន បានបន្តធ្លាក់ចុះ ទាំងក្នុងប្រទេសជឿនលឿន និងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ ប្រៀបធៀបនឹងអំឡុងប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ចុងក្រោយ។ ហេតុផលចម្បង ពាក់ព័ន្ធនឹងកង្វះខាតនៃការច្នៃប្រឌិតពីប្រទេសជឿនលឿន និងការកើនឡើងឧបសគ្គនៃការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យា។ ដោយសារ កំណើនផលិតភាព ជាប្រភពយ៉ាងចម្បងសម្រាប់កំណើនសេដ្ឋកិច្ច ហើយដរាបណា ផលិតភាពធ្លាក់ចុះ នុ៎ះក្តីស្រមៃ ដែលប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍ រំពឹងថាអាចនឹងមានឱកាសដើរតាមទាន់កម្រិតនៃការអភិវឌ្ឍរបស់ប្រទេសជឿនលឿន ហាក់នៅបន្តជាក្ដីស្រមៃជារៀងរហូត៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ