តើល្មមដល់ពេលដែលអង្គការសហប្រជាជាតិត្រូវធ្វើកំណែទម្រង់ហើយ ឬយ៉ាងណា?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:០៤
មហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិលើកទី៧៥ ផ្តើមបើកជាផ្លូវការនៅថ្ងៃចន្ទ ទី២១ កញ្ញានៅក្នុងទីក្រុងញូយ៉ក សហរដ្ឋអាមេរិក។ តែខុសពីឆ្នាំមុនៗ មហាសន្និបាតឆ្នាំ ២០២០ នេះបានចាប់ផ្តើមពីការរៀបចំពិធីប្រារព្ធខួបគម្រប់ ៧៥ឆ្នាំ។ មួយវិញទៀត និងដោយសារកូវីដ១៩ ប្រមុខរដ្ឋ និងប្រមុខរដ្ឋាភិបាលមិនបានធ្វើដំណើរទៅចូលរួមផ្ទាល់ដូចសព្វមួយដងទេ។ តែធ្វើឡើងតាមវីដេអូតាមរយៈសុន្ទរកថាដែលពួកគេបានថតទុកមុន។ អ្វីជាការកត់សម្គាល់ មហាសន្និបាតរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិចំខួបគម្រប់ ៧៥ឆ្នាំបានរៀបចំឡើង ខណៈដែលពិភពលោកកំពុងបន្តគ្របដណ្តប់ដោយកូវីដ១៩ និងដែលអង្គការពិភពលោកមួយនេះហាក់កំពុងស្គាល់ភាពបែកបាក់គ្នាខ្លាំង។ កូវីដ១៩ ជាសក្ខីកម្មមិនអាចប្រកែកបានចំពោះភាពបែកបាក់នេះ។ តើវាល្មមដល់ពេលដែលអង្គការសហប្រជាជាតិត្រូវធ្វើកំណែទម្រង់ហើយ ឬយ៉ាងណា?។
ចាប់កំណើតក្នុងឆ្នាំ ១៩៤៥ អង្គការសហប្រជាជាតិមានអាយុកាល ៧៥ឆ្នាំគត់ក្នុងឆ្នាំ ២០២០ នេះ។ តាមពិតទៅ អង្គការពិភពលោកមួយនេះបានគ្រោងរៀបចំខួប ៧៥ឆ្នាំយ៉ាងឱឡារិកក្នុងខែមិថុនាកន្លងទៅ តែត្រូវបានលុបចោលវិញដោយសារកូវីដ១៩។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី និងដោយសារកូវីដ១៩ ដដែល ពិធីប្រារព្ធខួប ៧៥ឆ្នាំក៏មិនបានធ្វើឡើងក្រោមទ្រង់ទ្រាយធំ និងក៏មានការចូលរួមត្រឹមមន្រ្តីការទូតនៃប្រទេសសមាជិកដែលប្រចាំនៅក្នុងទីក្រុងញូយ៉ក។ រីឯមហាសន្និបាតលើកទី៧៥ ទៀតសោតក៏ត្រូវធ្វើឡើងតាមវីដេអូ និងត្រូវចាក់ផ្សាយជាបន្តបន្ទាប់នូវសុន្ទរកថារបស់ប្រមុខរដ្ឋ និងប្រមុខរដ្ឋាភិបាលដែលបានថតទុកមុន។ កូវីដ១៩បានផ្លាស់ប្តូរពីការជួបជុំនៅនឹងកន្លែងទៅជាការជួបជុំតាមវីដេអូ។ តែជំនួបរបៀបនេះបានអនុញ្ញាតឲ្យប្រមុខរដ្ឋ និងប្រមុខរដ្ឋាភិបាលទាំង ១៩៣ប្រទេសមានវត្តមានទាំងអស់គ្នាតាមរយៈសុន្ទរកថារៀងៗខ្លួន។
ឃើញថាមិនដែលមានទេនៅក្នុងប្រវត្តិនៃមហាសន្និបាតអង្គការពិភពលោកមួយនេះដែលមានចំនួនសុន្ទរកថាពីប្រមុខរដ្ឋ និងប្រមុខរដ្ឋាភិបាលទាំង ១៩៣ប្រទេសសមាជិក ហើយគេត្រូវការពេល ៥ថ្ងៃកន្លះដើម្បីស្តាប់សុន្ទរកថាទាំងអស់នោះ។ គួររម្លឹកថា មហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិដែលជាមហាវេទិកាការទូតពិភពលោករយៈពេល ១សប្តាហ៍ គឺជាឱកាសមួយដែលគេបានឮគ្រប់ភាសាដែលប្រមុខរដ្ឋ ប្រមុខរដ្ឋាភិបាល និងអ្នកតំណាងឲ្យប្រទេសសមាជិកនីមួយៗថ្លែងសុន្ទរកថាម្នាក់ម្តងៗក្នុងរយៈពេលកំណត់ប្រមាណជា ១៥នាទី។ គឺជាវេទិកាសេរី និងបើកចំហដែលប្រទេសសមាជិកនីមួយៗនិយាយពីបញ្ហាផ្ទៃក្នុងរបស់ខ្លួនឯង និងចាប់អារម្មណ៍ រួមទាំងផ្តល់ការយល់ឃើញចំពោះប្រធានរឿង ឬបញ្ហាប្រឈមដែលពិភពលោកកំពុងជួបប្រទះសព្វថ្ងៃ។
ទន្ទឹមគ្នានេះ សុន្ទកថារបស់មេដឹកនាំខ្លះក៏មានបង្កប់ដោយពាក្យគំរាម ប្រមាថ និងដៀមដាមដាក់គ្នាទៅវិញ ទៅមក ពិសេសរវាងប្រទេស និងប្រទេសដែលកំពុងប្រជែងកម្លាំងគ្នា ឬជាសត្រូវស៊ូពូជនឹងគ្នា។ ករណីនេះធ្លាប់កើតមានរវាងប្រទេសអ៊ីរ៉ង់ និងអ៊ីស្រាអែល ប្រទេសគុយបា និងអាមេរិក ឬអាមេរិក និងវ៉េណេស៊ុយឡាជាដើម។ តែអ្វីដែលគ្រប់គ្នាចង់បាន ចង់ឃើញ និងចង់ឮតាមរយៈមហាសន្និបាតអង្គការសហប្រជាជាតិលើកទី៧៥ ក្នុងឆ្នាំ ២០២០ នេះ មិនមែនពាក្យសម្តីដៀមដាម ជេរប្រមាថ ឬការទម្លាក់កំហុសដាក់គ្នាទៅវិញ ទៅមកទេ តែគឺការរួមសាមគ្គីគ្នាដើម្បីស្តារយន្តការណ៍ពហុភាគី និងពង្រឹងអំណាចអង្គការពិភពលោកមួយនេះឡើងវិញ។ គេបានសង្កេតឃើញថាក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ពិភពលោកហាក់រញ៉េរញ៉ៃ គ្មានសណ្តាប់ធ្នាប់ និងគ្មានមេកើយដោយមានប្រទេសមហាអំណាចខ្លះធ្វើអ្វីស្រេចតែចិត្តដើម្បីប្រយោជន៍ខ្លួន។
ជំងឺកូវីដ១៩ដែលកំពុងបន្តគ្របដំណ្តប់ពិភពលោកសព្វថ្ងៃជាសក្ខីកម្ម និងជាវិញ្ញាសារមួយដែលស្តែងកាន់តែច្បាស់ឡើងៗពីសក់នរណាក្បាលអ្នកហ្នឹងដោយគ្មានអ្នកណាអាចនិយាយផ្ទុយពីនេះបានទេ។ អគ្គលេខាធិការអង្គការសហប្រជាជាតិលោកអង់តូនីញ៉ូ ហ៊្គូទែរធ្លាប់បានបញ្ជាក់តាំងពីដំបូងថា កូវីដ១៩ គំរាមកំហែងដល់សន្តិភាព និងសន្តិសុខអន្តរជាតិ រួមទាំងរុញកំណើនភាពវឹកវរ និងអំពើហិង្សាក្នុងសង្គម។ នៅក្នុងន័យនេះ លោកហ៊្គូទែរបានរម្លឹកពីតម្រូវការឯកភាព និងសាមគ្គីភាពដែលចាំបាច់ក្នុងការប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងកូវីដ១៩។ តែការអំពាវនាវរបស់ប្រមុខអង្គការពិភពលោកយ៉ាងដូចនេះហាក់មិនត្រូវបានប្រទេសខ្លះស្តាប់ចូលត្រចៀកទេ។ តើប្រទេសទាំង ៥ ជាសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍នៃក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខអង្គការសហប្រជាជាតិបានធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់ពិភពលោកពាក់ព័ន្ធនឹងវិបត្តិកូវីដ១៩?។ ចម្លើយ គឺអត់ទេ។ តើសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍ទាំង ៥ប្រទេសដដែលនេះបានធ្វើអ្វីខ្លះដើម្បីស្តារយន្តការណ៍ពហុភាគី និងរៀបចំសណ្តាប់ធ្នាប់ពិភពលោកឡើងវិញ?។ ចម្លើយ គឺគ្មានទេ។
លោក Thomas Gomart នាយកវិទ្យាស្ថាននៃទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិបារាំងបានមើលឃើញថា វេទិកាក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខដែលជាកន្លែងជួយដោះស្រាយបញ្ហាពិភពលោកបានក្លាយជាវេទិកានៃការប្រឈមមុខ និងការប្រជែងកម្លាំងគ្នារវាងប្រទេសមហាអំណាចតាមរយៈការប្រើសិទ្ធិវ៉េតូទៅវិញ ទៅមកដោយគិតប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនជាធំ។ តាមលោក Gomart យន្តការណ៍ពហុភាគីដែលជាគោលការណ៍ទ្រឹស្តីនៃទំនាក់ទំនងអន្តរជាតិតាំងពីឆ្នាំ ១៩៤៥ និងដែលមានតម្លៃជាសារវ័ន្តសម្រាប់បស្ចិមលោកត្រូវបានជាន់ពន្លិចដោយប្រទេសមហាអំណាច ៣ គឺសហរដ្ឋអាមេរិក ចិន និងប្រទេសរុស្ស៊ី។ ចំណែកសាស្រ្តាចារ្យបារាំងផ្នែកច្បាប់សាធារណៈលោក Serge Sur បានបញ្ជាក់ថា ដើម្បីឲ្យយន្តការណ៍ពហុភាគីដំណើរការ គេត្រូវការក្រុមមេដឹកនាំខ្លាំងដែលមានចក្ខុវិស័យនៃទំនាក់ទំនាក់អន្តរជាតិ។ តែសព្វថ្ងៃ ក្រុមមេដឹកនាំរបៀបនេះលែងមានទៀតឡើយ។ សហរដ្ឋអាមេរិកមិនបានសម្លឹងឃើញចក្ខុវិស័យនេះទេ ហើយចិនវិញបានចាត់ទុកចក្ខុវិស័យមួយនេះដូចជាឧបករណ៍មួយដើម្បីត្រួតត្រា។
យ៉ាងណាក៏ដោយ និងដើម្បីរៀបចំពិភពលោកឲ្យមានសណ្តាប់ធ្នាប់វិញ ការធ្វើកំណែទម្រង់លើស្ថាប័នអង្គការសហប្រជាជាតិជារឿងចាំបាច់មិនអាចខ្វះបាន ពិសេសសមាសភាពនៃសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍ក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខ។ គួររម្លឹកថាតាំងពីក្រោយសង្រ្គាមលោកលើកទី២ ចំនួនសមាជិកអចិន្ត្រៃយ៍ក្នុងក្រុមប្រឹក្សាសន្តិសុខនៅតែ ៥ប្រទេស គឺសហរដ្ឋអាមេរិក ចិន រុស្ស៊ី អង់គ្លេស និងបារាំង។ តែគ្រប់គ្នាបានមើលឃើញ និងទទួលស្គាល់ថា ៧៥ឆ្នាំក្រោយមក មរតកសល់ពីសម័យសង្គ្រាមលោកមួយនេះលែងតំណាងឱ្យតុល្យភាពពិភពលោកក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នទៀតឡើយ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ