ប្លាស្ទិកត្រលប់មកលេចមុខកាន់តែច្រើន នៅសម័យជំងឺរាតត្បាតកូវីដ ១៩
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:២៦
គេប្រហែលជាធ្លាប់បានលឺ បានអានដឹងថា ខ្យល់ពុលបរិយាកាសបានថយចុះគួរឲ្យកត់សំគាល់ ដោយសារ គ្មានផ្សែងរថយន្ត ឬ ផ្សែងរោងចក្រ ដែលត្រូវបិទទ្វារ ទៅតាមវិធានការទប់ស្កាត់ ការឆ្លងរីករាលដាលកូវីដ ១៩ នៅក្នុងបណ្តាប្រទេសជាច្រើន នៅក្នុងពិភពលោក។ វិធានការបិទទីក្រុង ដាក់មនុស្ស ឲ្យនៅក្នុងផ្ទះ ដើម្បីកុំឲ្យឆ្លងជំងឺ កូវីដ ១៩ បានធ្វើឲ្យទឹកសមុទ្រ រងថ្លាស្អាត គ្មានមនុស្សលោកទៅកូរឲ្យកខ្វក់។ ស្តាប់ទៅ កូវីដ ១៩ហាក់ផ្តល់ប្រយោជន៍ច្រើនសម្រាប់បរិស្ថាន។ ប៉ុន្តែ អ្វីដែលគេភ្លេចនឹកដល់ នោះ កូវីដ១៩ ជំរុញផងដែរឲ្យមានសំរាមប្លាស្ទិក ដែល គ្រោះថ្នាក់ និងអាក្រក់បំផុតសម្រាប់បរិស្ថាន ជាពិសេសជីវិតសត្វសមុទ្រ។
ស្រោមដៃ អាវការពាររបស់គ្រូពេទ្យ ដែលព្យាបាលអ្នកជំងឺកូវីដ ១៩ ឬ ម៉ាស ដែលគេពាក់ ភ្លូកទឹក ភ្លូកដីដើម្បី ជៀសវាងកុំឲ្យឆ្លងមេរោគកូវីដ ១៩ សុទ្ធតែធ្វើពីប្លាស្ទិក។ នៅពេល ដែលវត្ថុទាំងអស់នោះត្រូវគេបោះចោល អារ៉ាត់អារាយ ក្រៅធុងសំរាម វានឹងអាចប៉ើង ហោះ នៅតាមផ្លូវ ឬ ធ្លាក់ចូលទៅក្នុងលូបង្ហូរទឹកក្រោមដី ដែលមួយចំនួន មានទិសដៅ ទៅកាន់សមុទ្រ។ នេះគ្រាន់តែជារូបភាព សង្ខេបខ្លីពីវត្តមានដ៏គំហុកនៃសំរាមប្លាស្ទិក នៅក្នុងសម័យ ជំងឺកូវីដ ១៩។
ម៉ាស ដបទឹកអាល់កុល ដែលធ្វើពីប្លាស្ទិក ការវេចខ្ចប់ទំនិញ ដោយប្រើប្លាស្ទិក កំពុងកើនចំនួន នៅគ្រប់កន្លែង ជាពិសេស នៅផ្សារលក់ចំណីអាហារ។ តាមអ្នកការពារបរិស្ថាន ការពារសមុទ្រ វត្ថុធ្វើពីប្លាស្ទិក ដែលគេប្រើបានតែ១ ដង រួចបោះចោល ដូចជា ថង់ កែវ ប្លាស្ទិក កំពុងក្លាយជាជំរើសអាទិភាពរបស់អ្នកប្រើប្រាស់ នៅបរិបទកូវីដ ១៩។ តើសំរាមប្លាស្ទិកកំពុងរីកដុះដាល ខ្លាំង ដំណាលគ្នានឹងការរីករាតត្បាតនៃជំងឺកូវីដ ១៩?
អ្វីដែលអ្នកជំនាញបរិស្ថានបានកត់សំគាល់ឃើញ នោះគឺថា ក្រុមហ៊ុន ឧស្សាហកម្មផលិតប្លាស្ទិក ចាប់សកម្មខ្លាំង ដើម្បី ជំរុញ ឲ្យប្លាស្ទិកអាចត្រលប់ មកជាវត្ថុចាំបាច់ នៅក្នុងការប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ។ នៅអឺរ៉ុប សមាគម EuPC ដែលតំណាងផលប្រយោជន៍ របស់ក្រុមហ៊ុនផលិតប្លាស្ទិក ជាង ៥ម៉ឺន ក្រុមហ៊ុន បានដាក់ពាក្យសុំឲ្យគណៈកម្មការអឺរ៉ុប ពន្យារ ពេល យ៉ាងហោច ១ឆ្នាំ ក្នុងការអនុវត្តគោលនយោបាយ ស្តីពី ការកាត់បន្ថយ វត្ថុធ្វើពីប្លាស្ទិក។ គេបានទាមទារផងដែរ ឲ្យមានការកាត់បន្ថយពន្ធលើផលិតផលប្លាស្ទិក ឬលុបចោលទៅវិញ វិធានការដែលហាមឃាត់ ការប្រើវត្ថុធ្វើពីប្លាស្ទិក ដែលប្រទេសអឺរ៉ុបមួយចំនួនបានចាប់អនុវត្តរួចហើយ។
គួររំលឹកថា នៅពាក់កណ្តាលឆ្នាំ មុន (ឆ្នាំ ២០១៩) សហភាពអឺរ៉ុបបានចេញមុខមុនគេ ដើម្បីប្រយុទ្ធប្រឆាំងនឹងសំរាម ប្លាស្ទិក ដោយបានបង្កើតច្បាប់ ហាមឃាត់ មិនឲ្យមាន ពីពេលនេះ រហូតដល់ឆ្នាំ ២០២១ រាល់ វត្ថុធ្វើពីប្លាស្ទិក ដូចជា កែវប្លាស្ទិក ចាន បំពង់បឺត ប្លាស្ទិក ដែលគេប្រើតែ១ដង រួចបោះចោល។
រងការរិះគន់ពីបញ្ហាសំរាមប្លាស្ទិក ក្រុមហ៊ុនផលិតប្លាស្ទិកប្រឈមផងដែរនឹងការចោទប្រកាន់ដែលថា ប្លាស្ទិកដែលវេចខ្ចប់ចំណីអាហារ មានសារធាតុគីមី ដែលអាចជ្រាបចូលក្នុងចំណីអាហារ។
ប៉ុន្តែ នៅក្នុងបរិបទដែលជំងឺកូវីដ ១៩ចាប់រាតត្បាត ក្នុងពិភពលោក ក្រុមហ៊ុនឧស្សាហកម្ម ផលិតប្លាស្ទិក មានឱកាស លើកមុខមាត់ គុណប្រយោជន៍របស់ប្លាស្ទិក មកវិញ ដោយថា ប្លាស្ទិកកំពុងស្រោចស្រង់ជីវិតមនុស្ស។ ហេតុអ្វីគេនិយាយដូច្នេះ? នៅក្នុងកាលៈទេសៈ ដែលប្រជាជន ជៀសវាង ការប៉ះពាល់គ្នា ដើម្បីទប់ស្កាត់ការឆ្លងកូរ៉ូណាវីរុស ថង់ប្លាស្ទិក ដែលគេប្រើតែ១ដង រួចបោះចោល ដើរតួសំខាន់ ក្នុងការកាត់បន្ថយ ការចម្លងមេរោគកូវីដ ១៩។ សមាគម ការពារក្រុមហ៊ុនផលិតប្លាស្ទិក លើកទឹកចិត្តឲ្យមានការប្រើប្រាស់ ថង់ប្លាស្ទិក និងរាល់វត្ថុធ្វើបា្លស្ទិក ដែលគេងាយនឹងបោះចោល ដើម្បីកុំឲ្យមានការឆ្លង មេរោគ ពីមនុស្សម្នាក់ ទៅមនុស្សម្នាក់។
នៅអាមេរិក ក្រុមការពារផលប្រយោជន៍របស់ក្រុមហ៊ុនប្លាស្ទិក នៅបានបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យអាជ្ញាធរបិទភ្នែក បណ្តោយឲ្យគេប្រើឡើងវិញ វត្ថុធ្វើពីប្លាស្ទិក ដូជា ថង់ប្លាស្ទិក ដើម្បីជំនួស ថង់ក្រណាត់ ដែលគេធ្លាប់ប្រើកន្លងមក ដើម្បីកាត់បន្ថយថង់ប្លាស្ទិក។ ពួកគេទាំងនោះបានអះអាងថា ថង់ក្រណាត់ របស់អតិថិជន អាចជាសំបុកមេរោគកូវីដ១៩ ដែលអាចឆ្លងទៅបុគ្គលិក ផ្សារ ឬអតិថិជនផ្សេងទៀត។ នៅទីក្រុងសាន់ហ្វា្រន់ស៊ីស្កូ ហាងកាហ្វេ Starbucks បានបដិសេធ មិនចាក់បំពេញកាហ្វេ ក្នុងកែវដែលអតិថិជននាំយកមកពីផ្ទះ។
យុទ្ធនាការបញ្ចុះបញ្ចូល បំប៉ោងព័ត៌មានរបស់ក្រុមការពារឧស្សាហកម្មប្លាស្ទិក មានឥទ្ធិពលលើសលុប បាំងបិទ ព័ត៌មានដែលថា តាមពិត មេរោគកូវីដ ១៩អាចមានជីវិត រស់នៅយូរ ពី៣ដល់ទៅ៧ថ្ងៃ នៅលើថង់ប្លាស្ទិក។ ចំណែកថង់ក្រណាត់វិញ ទោះអាចមានជាប់មេរោគ ប៉ុន្តែ គេនៅអាចបោក និងប្រើបានជាថ្មីដោយមិនចាំបាច់បោះចោលទៅក្នុងបរិស្ថាននោះទេ។
ក្នុងបរិបទដែលមនុស្សភ័យខ្លាច ឆ្លងកូវីដ ១៩ ទាំងអាជ្ញាធរ និងក្រុមអ្នកការពារបរិស្ថាន បិទភ្នែក មិនចង់បរិហាររិះគន់ ឥរិយាបថប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិកនោះទេ។ គេសង្ឃឹមថា ការប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក ដ៏ភ្លូកទឹក ភ្លូកដី គ្រាន់តែបណ្តោះអាសន្ន នៅក្នុងដំណាក់កាលចាំបាច់ ដូចជា វិបត្តិជំងឺរាតត្បាតកូវីដ ១៩។ អ្វីដែលគេបារម្ភ ខ្លាច គឺ ទម្លាប់ ប្រើប្រាស់ប្លាស្ទិក នៅតែបន្ត ជាប់ឬស នៅក្រោយចប់វិបត្តិកូវីដ១៩។ នោះហើយជាបញ្ហា ព្រោះថា ប្លាស្ទិក ដែលផលិតចេញពីប្រេង ឧស្ម័ន សាមញ្ញ ងាយនឹងប្រើប្រាស់ ប៉ុន្តែ វាជាសត្រូវធំបំផុតសម្រាប់បរិស្ថាន។ របាយការណ៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិនៅឆ្នាំ ២០១៨ បានបង្ហាញថា គេប្រើប្រាស់ថង់ប្លាស្ទិក ប្រមាណ ៥ម៉ឺនលាន ក្នុងមួយឆ្នាំ ឬស្មើនឹង១០លាន ក្នុង១នាទីម្តង។ នៅពេលស្បោងប្លាស្ទិកមួយ ត្រូវគេប្រើក្នុងរយៈពេលប្រមាណ២០នាទី វាត្រូវការពេលដល់ទៅ ៤០០ឆ្នាំ ដើម្បីអាចរលាយក្នុងដី។ មួយវិញទៀត សំរាមប្លាស្ទិក ជាអ្នកបំផ្លាញ បំពុលខ្លាំងបំផុតនៅក្នុងមហាសមុទ្រ។ សំរាមប្លាស្ទិក ជាដើមហេតុសំខាន់ ដែលសម្លាប់ជីវិតសត្វសមុទ្រ កាន់តែច្រើន នៅប៉ុន្មានទសវត្សរ៍ចុងក្រោយនេះ។ នេះគេនៅមិនទាន់និយាយពីសារធាតុប្លាស្ទិកនៅក្នុងខ្លួនសត្វសមុទ្រដែលជាចំណីរបស់មនុស្ស។ នៅក្នុងកាលៈទេសៈ ដែលគេកំពុងព្រួយបារម្ភ ពីការឆ្លងមេរោគកូវីដ ១៩ គេអាចបន្ធូរបន្ថយ យោគយល់ឲ្យមានការប្រើប្រាស់ ម៉ាស ស្រោមដៃ ឬឧបករណ៍ពេទ្យ ឬវត្ថុផ្សេងទៀត ដែលធ្វើពីប្លាស្ទិក។ ប៉ុន្តែ ជាមួយគ្នានោះ គេក៏មិនត្រូវធ្វេសប្រហែស ឈប់ចាត់ចែង ទុកដាក់ សំរាមប្លាស្ទិកនោះដែរ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ