តើអ្វីទៅជាដំណោះស្រាយស្នើឡើងដោយអ.ស.ប.ដើម្បីកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថានដោយប្លាស្ទិក?
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៥:៤៦
ការបំពុលបរិស្ថានដោយសារធាតុប្លាស្ទិក គឺជាបញ្ហាដ៏ចម្បងមួយ ដែលពិភពលោកកំពុងប្រឈម។ ក៏ប៉ុន្តែ កាលពីថ្ងៃអង្គារ កម្មវិធីបរិស្ថានសហប្រជាជាតិបានចេញផ្សាយនូវរបាយការណ៍មួយ ដោយបានស្នើឡើងនូវវិធានការចាំបាច់មួយចំនួន ដែលអាចនឹងជួយកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថាន ដោយប្លាស្ទិក បានរហូតដល់ទៅ ៨០% នៅទូទាំងពិភពលោក នៅត្រឹមឆ្នាំ២០៤០ខាងមុខ។ តើដំណោះស្រាយបញ្ហាប្លាស្ទិក ដែលស្នើឡើងដោយអ.ស.ប.នេះ មានអ្វីខ្លះ?
ការបំពុលបរិស្ថានដោយសារធាតុប្លាស្ទិក គឺជាបញ្ហាចម្បង ដែលកើតឡើង នៅស្ទើរតែគ្រប់ទីកន្លែង រាប់ចាប់តាំងពីនៅក្នុងទឹក ទាំងក្នុងមហាសមុទ្រ ទៅដល់តំបន់អាក់ទិក និងទាំងនៅក្នុងខ្យល់ ដែលយើងដកដង្ហើម។ គិតត្រឹមឆ្នាំ២០២១កន្លងទៅ ត្រឹមតែក្នុងមួយឆ្នាំ ផលិតផលប្លាស្ទិក ដែលយើងប្រើតែម្តងរួចហើយបោះចោល បានបង្កើតជាសំណល់ប្លាស្ទិករហូតដល់ទៅ ១៣៩លានតោន នៅទូទាំងពិភពលោក។ ហើយគេព្យាករថា ប្រសិនបើគ្មានចំណាត់ការអ្វីទេនោះ ការផលិតប្លាស្ទិកនៅទូទាំងពិភពលោកនឹងត្រូវកើនឡើង១ជា៣ នៅត្រឹមឆ្នាំ២០៦០ខាងមុខ បង្កើតជាបញ្ហាបំពុលបរិស្ថានកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ប៉ះពាល់ទៅដល់សុខភាពរបស់មនុស្ស និងទាំងប្រព័ន្ធអេកូឡូហ្ស៊ីនៃជីវៈចម្រុះ ហើយក៏អាចប៉ះពាល់ផងដែរ ទៅដល់អាកាសធាតុលើភពផែនដី។
ហេតុដូច្នេះហើយបានជាវាគឺជារឿងចាំបាច់ ដែលគេត្រូវចាប់ផ្តើមបង្កើនកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែង កាត់បន្ថយការប្រើផលិតផលប្លាស្ទិក ចាប់តាំងពីពេលនេះទៅ ហើយនៅក្នុងអានុសាសន៍លើកឡើង នៅក្នុងរបាយការណ៍របស់អ.ស.ប. គេអាចកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថានដោយប្លាស្ទិកនេះ តាមរយៈយុទ្ធសាស្រ្តចំនួន ៣៖ ប្រើផលិតផលតែមួយឲ្យបានច្រើនដង កែច្នៃផលិតផល ដែលលែងប្រើ និងស្វែងរកផលិតផលជំនួសប្លាស្ទិក។
យោងតាមរបាយការណ៍របស់អ.ស.ប. ការកាត់បន្ថយផលិតផលប្លាស្ទិក ដែលប្រើតែម្តងបោះចោល ហើយជំរុញឲ្យប្រើផលិតផលតែមួយឲ្យបានច្រើនដង រួមមានជាអាទិ៍ ជំរុញការផលិតនិងប្រើប្រាស់ដបដែលអាចចាក់បំពេញឡើងវិញ កាត់បន្ថយការលក់ទំនិញដោយវេចខ្ចប់ និងបង្កើតយន្តការលើកទឹកចិត្តឲ្យអ្នកប្រើប្រាស់បង្វិលសម្បកដប ឬកញ្ចប់ទំនិញទៅរោងចក្រវិញ ជាដើម អាចនឹងជួយកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថានដោយប្លាស្ទិក បានប្រមាណជា ៣០% នៅត្រឹមឆ្នាំ២០៤០ខាងមុខ។
ការកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថានដោយប្លាស្ទិក ២០% បន្ថែមទៀត គឺអាចធ្វើទៅបាន តាមរយៈការជំរុញការច្នៃផលិតផលប្លាស្ទិកដែលប្រើរួច ហើយការជំរុញការច្នៃផលិតផលប្លាស្ទិកនេះអាចធ្វើទៅបានតាមរយៈការដាក់ចេញនូវគោលនយោបាយ ដែលធ្វើឲ្យវិស័យកែច្នៃសំណល់ប្លាស្ទិក ក្លាយជាម៉ូដែលសេដ្ឋកិច្ចមួយ ដែលអាចផ្តល់នូវប្រាក់ចំណេញ ដើម្បីលើកទឹកចិត្តដល់វិស័យឯកជន។
គោលនយោបាយនេះ រួមមានជាអាទិ៍ ការលុបចេញនូវរាល់ការឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋចំពោះវិស័យថាមពលផូស៊ីល ពីព្រោះថា ការឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋ នៅក្នុងវិស័យនេះ វាធ្វើឲ្យថាមពលផូស៊ីលមានតម្លៃទាប ហើយនៅពេលដែលតម្លៃថាមពលផូស៊ីលទាប វាមិនត្រឹមតែជាកត្តាជំរុញការបញ្ចេញឧស្ម័នផ្ទះកញ្ចក់នោះទេ ក៏ប៉ុន្តែ វាក៏ជាកត្តាចម្បងមួយផងដែរ ជំរុញការផលិតប្លាស្ទិកថ្មីៗ ដោយសារតែវាមានថ្លៃដើមទាប។
ដូច្នេះ ការលុបចោលការឧបត្ថម្ភរបស់រដ្ឋ នៅក្នុងវិស័យថាមពលផូស៊ីលនេះ វានឹងធ្វើឲ្យថ្លៃផលិតត្រូវកើនឡើង ហើយនៅពេលដែលការផលិតប្លាស្ទិកថ្មីៗ មានថ្លៃដើមកាន់តែខ្ពស់ វាអាចនឹងជំរុញឲ្យមានការយកផលិតផលប្លាស្ទិកដែលប្រើរួចទៅកែច្នៃបានកាន់តែច្រើន ដោយសារតែវាត្រូវក្លាយជាសកម្មភាព ដែលអាចផ្តល់នូវផលចំណេញបានច្រើនជាង។
យុទ្ធសាស្រ្តទី៣ គឺការប្រើសារធាតុផ្សេងជំនួសឲ្យការប្រើប្លាស្ទិក ដូចជាប្រើប្រអប់ ឬការវេចខ្ចប់ ដោយប្រើក្រដាស ឬសារធាតុផ្សេងទៀត ដែលអាចរំលាយ ឬបំប្លែងបាន គឺអាចជួយកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថានដោយប្លាស្ទិកបាន ១៧% បន្ថែមទៀត។
ដូច្នេះ គិតជាសរុប យុទ្ធសាស្រ្តទាំង៣នេះ អាចនឹងជួយកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថានដោយប្លាស្ទិក បានរហូតដល់ទៅជិត ៨០% នៅត្រឹមឆ្នាំ២០៤០ខាងមុខ។
និយាយសង្ខេបជាសរុបដោយខ្លីមកវិញ យុទ្ធសាស្រ្តកាត់បន្ថយការបំពុលដោយប្លាស្ទិក ដែលស្នើឡើងដោយអ.ស.ប. មានមូលដ្ឋាននៅលើគោលគំនិតដ៏ចម្បងមួយ គឺចៀសវាងការប្រើផលិតផលប្លាស្ទិកណាដែលមិនចាំបាច់ ឬដែលអាចចៀសរួច ចំណែកផលិតផលប្លាស្ទិកដែលចាំបាច់ ហើយមិនអាចចៀសរួច ត្រូវបង្កើនការប្រើផលិតផលតែមួយឲ្យបានច្រើនដង និងយកផលិតផលដែលប្រើលែងកើតទៅកែច្នៃ ពោលគឺ ជំរុញសេដ្ឋកិច្ចវិលជុំ (Circular Economy)។
យោងតាមកម្មវិធីបរិស្ថានសហប្រជាជាតិ ការអនុវត្តវិធានការ ជំរុញសេដ្ឋកិច្ចវិលជុំនេះ ទាមទារឲ្យមានការវិនិយោគច្រើន រហូតដល់ទៅប្រមាណជា ៦៥ពាន់លានដុល្លារក្នុងមួយឆ្នាំៗ ក៏ប៉ុន្តែ បើសិនជាគេមិនធ្វើអ្វីសោះ ការបំពុលបរិស្ថានដោយប្លាស្ទិកអាចនឹងបង្កនូវផលប៉ះពាល់ ដែលទាមទារឲ្យមានការចំណាយកាន់តែច្រើនជាងនេះទៅទៀត គឺរហូតដល់ទៅប្រមាណជា ១១៣ពាន់លានដុល្លារឯណោះ ក្នុងមួយឆ្នាំៗ។
បន្ថែមពីលើនេះទៅទៀត របាយការណ៍របស់អ.ស.ប.ក៏បានប៉ាន់ស្មានផងដែរថា ការកាត់បន្ថយការបំពុលបរិស្ថានដោយប្លាស្ទិក ៨០% ទៅតាមយុទ្ធសាស្រ្តខាងលើនេះអាចនឹងជួយកាត់បន្ថយការបញ្ចេញឧស្ម័នកាបូនិកបានប្រមាណជា ៥០០លានតោនក្នុងមួយឆ្នាំៗ ហើយអាចបង្កើតការងារធ្វើសម្រាប់ប្រជាជនបានប្រមាណជា ៧០ម៉ឺននាក់នៅទូទាំងពិភពលោក ជាពិសេស នៅតាមបណ្តាប្រទេសដែលមានចំណូលទាប។
គួរបញ្ជាក់ថា របាយការណ៍របស់កម្មវិធីបរិស្ថានសហប្រជាជាតិនេះ ត្រូវបានចេញផ្សាយ នៅក្នុងពេលដែលគេកំពុងត្រៀមបើកកិច្ចចរចាជំហានទីពីរ ដែលនឹងប្រព្រឹត្តទៅនៅទីក្រុងប៉ារីស ចាប់ពីថ្ងៃទី២៩ឧសភា ដល់ថ្ងៃទី២មិថុនាខាងមុខ ក្នុងគោលដៅឈានទៅបង្កើតសន្ធិសញ្ញាអន្តរជាតិមួយឲ្យបាន នៅត្រឹមបំណាច់ឆ្នាំ២០២៤ ដើម្បីកំណត់អំពីយន្តការគ្រប់គ្រងប្លាស្ទិក ចាប់តាំងពីដំណាក់កាលផលិត ដំណាក់កាលប្រើប្រាស់ រហូតទៅដល់ដំណាក់កាលគ្រប់គ្រងសំណល់ប្លាស្ទិក៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ