១១ឆ្នាំនៃការស្លាប់លើស្ពានពេជ្រ នៅតែបន្សល់ទុកនូវសំណួរជុំវិញ«យុត្តិធម៌ និងការទទួលខុសត្រូវ»
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៤:៤៩
នៅថ្ងៃទី២២ ខែវិច្ឆិកានេះ បើសម្លឹងទៅមើល១១ឆ្នាំមុន ប្រទេសកម្ពុជាបង្ហាញនូវភាពភ្ញាក់ផ្អើលមួយ ដែលមិននឹងស្មានដល់ គឺជាព្រឹត្តិការណ៍ ដែលមានពលរដ្ឋខ្មែរស្លាប់ជាង៣៥០នាក់ នៅក្នុងថ្ងៃបង្ហើយ នៃព្រះរាជពិធីបុណ្យ អុំទូក អកអំបុក បណ្តែតប្រទីប និងសំពះព្រះខែ។ គឺជាការស្លាប់ច្រើនបំផុតដែលគេមិនធ្លាប់ឃើញ ចាប់តាំងពីមានការដួលរលំនៃរបបកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះ បានបន្សល់ទុកនូវសំណួរ និងភាពចម្រូងចម្រាសជុំវិញការទទួលខុសត្រូវ រវាងមហាជន និងអាជ្ញាធរគ្រប់គ្រងប្រទេស។
ថ្ងៃទី២២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១០ គឺជាថ្ងៃទី៣ នៃព្រះរាជពិធីបុណ្យអុំទូក បណ្តែតប្រទីប សំពះព្រះខែ និងអកអំបុក រាត្រីថ្ងៃនោះហើយ ដែលពលរដ្ឋខ្មែរជាង៣៥០នាក់ ភាគច្រើនជាយុវជនបានដេកដួលស្លាប់គរលើគ្នានៅលើស្ពានពេជ្រ នៃមជ្ឈមណ្ឌលកំសាន្តកោះពេជ្រ និងរាប់រយនាក់ទៀតរងរបួស។
ហេតុការណ៍នេះ បានធ្វើឲ្យភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំងទាំងក្នុងក្របខ័ណ្ឌជាតិ និងអន្តរជាតិ ដោយសារតែការដឹកជញ្ជូនសាកសពចេញពីកោះពេជ្រ ត្រូវប្រើពេលពេញមួយយប់ លាយឡំនឹងសម្លេងស្រែកដង្ហើយហៅរកជំនួយ សម្លេងទ្រហោរយំពីសំណាក់ជនរងគ្រោះ និងក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះ។
ជាការពិតប្រមុខរដ្ឋាភិបាលក៏បានបញ្ជារភ្លាមៗ ឲ្យកងកម្លាំងយោធា និងសមត្ថកិច្ចគ្រប់ស្ថាប័នធ្វើអន្តរាគមន៍សង្គ្រោះជាបន្ទាន់តាមតែអាចធ្វើទៅបាន ចាប់តាំងពីការដឹកជញ្ជូនសាកសពទៅដាក់មន្ទីរពេទ្យ ជួយដឹកជញ្ជូនទៅដល់លំនៅឋាន និងការជួយរៀបចំបុណ្យសពតាមប្រពៃណីពីសំណាក់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន។ លើសពីនេះ រដ្ឋាភិបាល រួមនឹងមូលនិធិនានា ម្ចាស់គ្រប់គ្រងទឹកដីកោះពេជ្រ សប្បុរសជន និងពលរដ្ឋខ្មែរទូទាំងប្រទេស ក៏បានប្រមែប្រមូលថវិការួមគ្នា ដែលសរុបទៅរហូតដល់រាប់ម៉ឺនដុល្លារឧបត្ថម្ភដល់គ្រួសារជនរងគ្រោះនីមួយៗ។
ក៏ប៉ុន្តែ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី រដ្ឋអំណាច រួមទាំងអ្នកគ្រប់គ្រងកោះពេជ្រ មិនអាចគេចផុតពីសំណួរ និងការរិះគន់ធ្ងន់ៗបានទេ ពីសំណាក់សាធារណជន ក្រុមគ្រួសារជនរងគ្រោះ អង្គការសង្គមស៊ីវិល និងអ្នកនយោបាយប្រឆាំង ជុំវិញការទទួលខុសត្រូវលើសោកនាដកម្មដ៏រន្ធត់នេះ។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះ ត្រូវរដ្ឋាភិបាលចាត់ទុកថាជាឧប្បត្តិវហេតុដ៏គួរឲ្យសោកស្តាយ ដែលមិនមាននរណាចង់ឲ្យកើតមានឡើយ។
តែមហាជន ក៏ដូចជាអង្គការសង្គមស៊ីវិល បានចាត់ទុកថាហេតុការណ៍នោះ គឺជាការធ្វេសប្រហែស ដែលទាមទារឲ្យមានអ្នកទទួលខុសត្រូវ ខណៈដែលរូបភាពធ្វេសប្រហែលស្រដៀងៗគ្នា ដែលធ្វើឲ្យមានមហន្តរាយទ្រព្យសម្បត្តិ និងជីវិតមនុស្សនៅប្រទេសមួយចំនួនលើពិភពលោក គេរមែងឃើញមានការទទួលខុសត្រូវ ដូចជាធ្វើឡើងក្រោមរូបភាពចុះចេញពីតំណែង ការដាក់ពិន័យរដ្ឋបាលទៅលើបុគ្គលពាក់ព័ន្ធ។ល។ និង។ល។
តែជារឿយៗ មន្ត្រីផ្លូវការ តែងបានអះអាងថារដ្ឋាភិបាលបានទទួលខុសត្រូវជាសាធារណៈហើយចំពោះរឿងនេះ តាមរយៈនៃការគ្រប់គ្រងដោយប្រុងប្រយ័ត្នចំពោះបុណ្យជាតិធំៗជាបន្តបន្ទាប់មក ការផ្លាស់ប្ដូរការគ្រប់គ្រងនៅតំបន់កោះពេជ្រ ដោយសង់ស្ពានថ្មីចំនួន២ ដើម្បីសម្រួលចរាចរណ៍ទៅមក រួមនឹងការសង់ស្តូបរំលឹកវិញ្ញាណក្ខន្ធជនរងគ្រោះនៅក្បែរនោះផងដែរ។
ជារួមអស់រយៈពេល១១ឆ្នាំមកហើយ ដែលសំណួរ ជុំវិញការទទួលខុសត្រូវទាក់ទងនឹងសោកនាដ្ឋកម្មនៃការរត់ជាន់គ្នា ឬប្រជ្រៀតគ្នាធ្វើឲ្យស្ទះដង្ហើមស្លាប់សន្ធឹកសន្ធាប់យ៉ាងអាណោចអាធម ឬហេតុផលផ្សេងទៀត មិនអាចរកចម្លើយជាក់លាក់បាន បើទោះណាជាភាគីរដ្ឋាភិបាល បានអះអាងថារឿងនេះមានការទទួលខុសត្រូវគួរជាទីពេញចិត្តហើយក៏ដោយ។
អ្វីដែលបន្សល់ទុកជារៀងរាល់ឆ្នាំ គឺមានតែការអុចធូបដោយក្តីសោកសង្រេង ឧទ្ទិសកុសលដល់វិញ្ញាណក្ខន្ធជនរងគ្រោះ នៅពីមុខស្តូបរួម ដែលគេសង់ឡើងនៅក្បែរកោះពេជ្រប៉ុណ្ណោះ ខណៈស្ពានពេជ្រ ដែលជាទីតាំងដ៏គួរឲ្យព្រឺក្បាលផង ជាស្រមោលដ៏អប្រិយ៍ផង ត្រូវបានវាយកម្ទេចចោលហើយសង់ស្ពានថ្មី។
ទោះយ៉ាងណា បរិបទប្រទេសកម្ពុជា គេមិនអាចយកទិដ្ឋភាពនៃការទទួលខុសត្រូវរបស់ប្រទេសផ្សេង តំបន់ផ្សេងមកប្រៀបប្រដូចបានទេ ខណៈដែលប្រទេសជឿនលឿន ដូចជានៅកូរ៉េខាងត្បូង ជប៉ុន ឬប្រទេសលោកខាងលិចឯទៀត ត្រូវគេមើលឃើញថាទស្សនៈ ឬការគិតរបស់គេពិតជាខុសពីប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍។
ដូច្នេះ សំណុំរឿងសោកនាដកម្មនៃការស្លាប់នៅលើស្ពានពេជ្រកាលពីជាង១០ឆ្នាំមុននេះ អំណឹះតទៅ នឹងត្រូវបន្តឮសំណួរដដែលៗ «យុត្តិធម៌នៅឯណាចំពោះអ្នកស្លាប់នៅកោះពេជ្រ!» ក្រោមចម្លើយថា«បានដោះស្រាយរួចហើយ បានចាត់ចែងទទួលខុសត្រូវរួចហើយ!» ដែលចំលើយនេះ ត្រូវភាគីផ្សេងទៀត យល់ថាមិនមែនជាចម្លើយត្រឹមត្រូវនៅឡើយទេ។
ជាការពិតអ្នកដែលស្លាប់ទៅ មិនអាចរស់ឡើងវិញបានទេ តែការស្លាប់នៅក្នុងហេតុការណ៍ដូច្នេះ បានបន្សល់ទុកនូវការប្រទាញប្រទង់គ្នាបែបទស្សនៈ មិនឈប់ឈរឡើយនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា។ យ៉ាងណាក៏ដោយ ព្រឹត្តិការណ៍នៃការស្លាប់ដ៏សន្ធឹកសន្ធាប់នៅកោះពេជ្រកាលពី១០ឆ្នាំមុននោះ គឺជាបទពិសោធន៍មួយ ដែលក្រោយៗមកទៀត គេមិនដែលឃើញហេតុការណ៍ដ៏គួរឲ្យរន្ធត់បែបនេះកើតឡើងទៀតនោះទេ៕
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ