ការប្រកួតអូឡាំពិកនៅម៉ូស្គូ១៩៨០ ស្ថិតក្នុងផ្សែងភ្លើងនៃជម្លោះនៅអាហ្វហ្កានីស្ថាន
ទស្សនវិទូក្រិកកាលពីសម័យបុរាណ ប្រហែលជាពេញចិត្តណាស់ នឹងពាក្យសើចចំអកលេង ដែលថា ៖ អ្នកនយោបាយម្នាក់ខំព្យាយាមអះអាងជំហរខ្លួន ដោយសង្ឃឹមថា នឹងមិនត្រូវគេចោទ ថាចង់ធ្វើរឿងអ្វីមួយ ឲ្យទៅជារឿងនយោបាយ។
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖ កែប្រែថ្ងៃទី៖
អត្ថបទដើមដោយ ៖ Paul Myers អ្នកសារព័ត៌មានវិទ្យុបារាំងអន្តរជាតិ RFI ភាសាអង់គ្លេស
នៅឆ្នាំ១៩៨០ លោកប្រធានាធិបតីអាមេរិក ជីមី ការទែរ (Jimmy Carter) បានស្នើថាគួរតែរៀបចំការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិក នៅក្នុងប្រទេសក្រិក ដែលជាប្រទេសដើមកំណើតវិញ ជារៀងរហូតតែម្តងទៅ។ ត្រូវឈប់លើក ពីប្រទេសមួយទៅប្រទេសមួយតទៅទៀត ដើម្បីបញ្ចៀស កុំឲ្យព្រឹត្តិការណ៍នេះ ក្លាយជាឧបករណ៍នយោបាយ របស់ប្រទេសណាមួយ។
តែគណៈកម្មាធិការអន្តរជាតិអូឡាំពិក (CIO) បានបដិសេធសំណើនេះ ដោយបានលើកហេតុផល ប្រទេសក្រិកគ្មានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធគ្រប់គ្រាន់ ដើម្បីទទួលរៀបចំការប្រកួតកីឡាសម័យទំនើបនេះ ជារៀងដ៏រាបនោះទេ។ ជាងនេះទៀត គណៈកម្មាធិការអន្តរជាតិអូឡាំពិក សម្លឹងឃើញថា បើធ្វើបែបនេះ ខ្លួននឹងអស់ឥទ្ធិពល លែងមានអំណាចអ្វីតទៅទៀត។
សហរដ្ឋអាមេរិកដឹកនាំការធ្វើពហុការ
មិនពេញចិត្តនឹងការជំទាស់នេះ សហរដ្ឋអាមេរិកបានផ្តួចផ្តើមគំនិត ប្រកូកប្រកាសធ្វើពហិការ មិនចូលរួមប្រកួតកីឡាអូឡាំពិកឆ្នាំ១៩៨០នៅម៉ូស្គូ។ ប្រទេសចំនួន៦០បានចូលរួមក្នុងការធ្វើពហិការនេះ ដើម្បីប្រឆាំងចំពោះការដែលសហភាពសូវៀត លើកទ័ពចូលឈ្លានពានអាហ្វហ្កានីស្ថាន។
៤ឆ្នាំក្រោយមក ការប្រកួតកីឡាអូឡាំពិកនៅទីក្រុង Los Angeles ត្រូវបានសហភាពសូវៀតធ្វើពហិការវិញម្តង រួមជាមួយប្រទេសប្លុកខាងកើត១៤ប្រទេសទៀត។ ជាការធ្វើពហិការប្រឆាំងនឹងចរន្តគំនិត ប្រឆាំងរករឿងមកលើសហភាពសូវៀត ពីសំណាក់សហរដ្ឋអាមេរិក។
តាមពិតទៅ បើយើងពិចារណាឲ្យមែនទែន ការធ្វើពហិការប្រឆាំងគ្នាចុះឡើងនេះ វាគឺជាការរករឿងគ្នាទៅវិញទៅមក ដែលមិនសមរម្យទាល់តែសោះឡើយ។ នៅសម័យបច្ចុប្បន្ននេះ ជាង១ឆ្នាំបន្ទាប់ពីលោកប្រធានាធិបតីពូទីន បានបញ្ជាទ័ពឲ្យចូលមកឈ្លានបានអ៊ុយក្រែន តាមទឹកដីបែលឡារុស គឺគណៈកម្មាធិការអន្តរជាតិអូឡាំពិក បានសម្រេចថា កីឡាកររុស្ស៊ីនិងបេឡារុស អាចចូលរួមប្រកួតបាននៅ ក្នុងការប្រកួតឆ្នាំ២០២៤ តែស្ថិតក្រោមអព្យាក្រិត្យ មិនមែនទង់ជាតិប្រទេសខ្លួនទេ។ សំឡេងរិះគន់ បរិហារមកលើគណៈកម្មាធិការអន្តរជាតិអូឡាំពិក ហូរដូចទឹកជ្រោះ ពីសំណាក់លោកប្រធានាធិបតីអ៊ុយក្រែន វ្លូឌីមៀរ ហ្សេឡេនស្គី។
ប្រវត្តិសាស្ត្រជាន់ដាន
ការប្រើកម្លាំងទ័ពឈ្លានពានរបស់សហភាពសូវៀត គឺជាហេតុផល នៃការធ្វើពហិការ នៅឆ្នាំ១៩៨០។ ហើយចំណែកឥឡូវនេះវិញ គឺរុស្ស៊ី ដែលត្រូវគេសម្លឹងឃើញថា ជាអ្នកចូលចិត្តដើរធ្វើសង្គ្រាមឈ្លានពានគេ។ ក៏ប៉ុន្តែ ប្រតិកម្មកាលពីជំនាន់មុន គឺវាមានលក្ខណៈអាចឲ្យគេស្មានដឹងមុនបានយ៉ាងងាយ។ លោក ជីមី ការទែរ យល់ច្បាស់ក្នុងចិត្ត អំពីការគំរាមមកលើជោគវាសនាដឹកនាំប្រទេសនៅអាណត្តិទី២របស់លោក ពីសំណាក់លោក Ronald Reagan ដែលជាអតីតតារាភាពយន្ត ហើយក្រោយមកក្លាយជាអភិបាលរដ្ឋកាលីហ្វ័រញ៉ា។
លោកជីមី ការទែរ ក៏ចង់បង្ហាញឲ្យគេឃើញដែរ ថាលោកមានការតាំងចិត្តម៉ឺងម៉ាត់ ដើម្បីបន្ធូរបន្ថយការរិះគន់មកលើលោក ទាក់ទិននឹងករណីចាប់ចំណាប់ខ្មាំង នៅក្នុងស្ថានទូតអាមេរិកក្នុងក្រុងតេអេរ៉ង់ តាំងតែពីថ្ងៃទី៤វិច្ឆិកា១៩៧៩ ហើយនៅតែចរចារំដោះមិនទាន់បាន។ យុទ្ធសាស្ត្របែបភ័យស្លន់ស្លោ របស់លោកជីមី ការទែរ បានធ្វើឲ្យមេដឹកនាំធំៗនៅវិមានក្រេមឡាំង វង្វេងគិតមិនយល់។
លោក Bob Edelman សាស្ត្រាចារ្យជំនាញប្រវត្តិសាស្ត្ររុស្ស៊ី និងប្រវត្តិកីឡា នៅសកលវិទ្យាល័យSan Diego បានលើកឡើងថា បើតាមតែគ្រប់គ្នាបានដឹង គឺថាការពិត សហភាពសូវៀតមិនបានត្រៀមខ្លួនទុកជាមុនទេ ថាការឈ្លានពានចូលអាហ្វហ្កានីស្ថានរបស់ខ្លួន នឹងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ ដល់ព្រឹត្តិការណ៍ប្រកួតកីឡាអូឡាំពិកនៅម៉ូស្គូ។
“កាលជំនាន់នោះ អ្វីៗ វាគឺជាកំហុសរបស់ពួកមេដឹកនាំ នៃរបបអាហ្វហ្កានីស្ថានថ្មី ដែលធ្លាប់ទៅរៀននៅសហភាពសូវៀត ហើយដែលពេលត្រលប់ចូលស្រុកវិញ ធ្វើការដឹកនាំប្រទេសមិនកើត។ ពួកសូវៀត ក៏សម្រេចចិត្តធ្វើអន្តរាគមន៍នៅអាហ្វហ្កានីស្ថាន ដើម្បីសម្របសម្រួលស្ថានការណ៍តែប៉ុណ្ណោះ គ្មានចេតនាដល់ទៅគ្រប់គ្រងដែនដីអាហ្វហ្កានីស្ថានទាំងស្រុងនោះទេ។ ពួកសូវៀត មិននឹកស្មានដល់ទេ ថាបញ្ហាវារីកធំបែបហ្នឹង។ ការពិតទៅ កាលនោះ គឺគេមិនបានចោទជាសំណួរតែម្តង។”
ជារឿងមួយគួរឲ្យភ្ញាក់ផ្អើល ព្រោះថាកាលពី កីឡាអូឡាំពិកនៅម៉ុងរ៉េអាល់ ឆ្នាំ១៩៧៦ គឺមានប្រទេស២៩ប្រទេសធ្វើពហិការ ដែលភាគច្រើនសុទ្ធតែប្រទេសអាហ្វ្រិក។ ការធ្វើពហិការនេះ គឺដើម្បីប្រឆាំងនឹងវត្តមានចូលប្រកួត របស់កីឡាករនូវែលសេឡង់ បន្ទាប់ពីក្រុមកីឡាបាល់ឱបរូកប៊ីរបស់ប្រទេសនេះ បានទៅប្រកួតនៅអាហ្វ្រិកខាងត្បូង ក្នុងអំឡុងពេល Apartheid។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ Bob Edelman ថា សហភាពសូវៀតទំនងជាឆោតបន្តិចកាលណោះ។ លោកពន្យល់ថា បើពិនិត្យឲ្យមែនទែនទៅ វិស័យកីឡាមិនមែនជារឿងដែលមេដឹកនាំសហភាពសូវៀតសម័យនោះ យកចិត្តទុកដាក់ប៉ុន្មានទេ។ ថ្វីបើរបបនេះបានចំណាយថវិកា និងកម្លាំងថាមពលនយោបាយ ទៅលើវិស័យកីឡាពិតមែន តែការពិតចំណងទំនាក់ទំនង រវាងមេដឹកនាំសូវៀតនិងកីឡាអូឡាំពិក ដូចជាមិនសូវមានទេ។
សហភាពសូវៀតកំពុងពេញជោរនិងមោទនៈភាពខ្លួន
ប្រហែល អាចមកពីមេដឹកនាំសូវៀត នៅសប្បាយរីករាយមិនទាន់អស់ខ្យល់ បន្ទាប់ពីឃើញកីឡាករខ្លួនបានជោគជ័យលើសគេឯង នៅឯម៉ុងរ៉េអាល់ក៏ថាបាន។ កាលនោះ កីឡាករសូវៀត បានឈ្នះបានមេដាយមាសច្រើនជាងគេ និងធ្វើឲ្យសហភាពសូវៀតស្ថិតនៅលេខរៀងលើគេបង្អស់ ដែលប្រមូលបានមេដាយច្រើនជាងគេ។ ដូច្នេះ បើបានជោគជ័យត្រចះត្រចង់ ឈ្នះដាច់គេនៅក្នុងការប្រកួតលើទឹកដីសូវៀតទៀត គឺពិតជាអស្ចារ្យណាស់សម្រាប់ប្រព័ន្ធឃោសនាប្រូប៉ាហ្កង់របស់សូវៀត។
នៅទីបំផុត រដ្ឋបាលអាមេរិករបស់លោកជីមី ការទែរ បានផុងចូលជ្រៅក្នុងរណ្តៅមានៈ ដែលចង់រារាំងការប្រកួតនៅម៉ូស្គូ។ រដ្ឋបាលអាមេរិកបានដាក់សំពាធទៅលើប្រទេសសម្ព័ន្ធមិត្ត ឲ្យធ្វើតាមខ្លួន ពោលគឺដកខ្លួនចេញពីការប្រកួតនេះ។ មានប្រទេសខ្លះ ក៏បានប្រកែកដាច់អហង្ការដែរ មិនព្រមធ្វើតាមការទាមទាររបស់អាមេរិកទេ។
លោកប្រធានាធិបតី ជីមី ការទែរ ជាមនុស្សមានចរិកខ្វះការប្រុងប្រយ័ត្ន មិនសូវខ្វល់ពីមុខមាត់កិត្តិយសរបស់នរណាទេ។ ប្រធានាធិបតីរូបនេះ បានបញ្ជាឲ្យកំពូលកីឡាករប្រដាល់ Muhammed Ali ធ្វើដំណើរទៅអាហ្វ្រិក ដើម្បីទៅអូសទាញបញ្ចុះបញ្ចូលឲ្យបណ្តាប្រទេសអាហ្រ្វិក ប្រកាន់ជំហរតាមអាមេរិក។ ទង្វើនេះ បានធ្វើឲ្យប្រទេសអាហ្វ្រិកខ្លះច្រលោតខឹងតែម្តង ថាអាមេរិកមាក់ងាយគេ។ ជាក់ស្តែង លោក Julius Nyere ប្រធានាធិបតីតង់ហ្សានី បានបដិសេធមិនជួបជាមួយកីឡាករ Muhammed Ali ទេ ហើយបានសម្រេចបញ្ជូនកីឡាករតង់ហ្សានី ឲ្យទៅចូលរួមប្រកួតនៅម៉ូស្គូ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ Bob Edelman លើកឡើងថា រឿងរ៉ាវកាលណោះ ជារឿងបរាជ័យគួរឲ្យអាម៉ាសណាស់។ កីឡាករ Muhammed Ali គ្មានបានត្រៀមខ្លួនជាមុនទេ គឺទៅទាំងមិនដឹងអ្វីទាំងអស់។ ភាពក្រអឺតក្រទម មើលងាយថាគេមិនដល់ខ្លួន ហើយនិងព្រមធ្វើតាមខ្លួននោះ គឺជាការគិតខុសទាំងស្រុង។
នៅឆ្នាំ១៩៨០ ប្រទេសអាហ្វ្រិកបានឆ្លើយប្រាប់ទៅអាមេរិកថា ៖ “តើអ្នកឯងនៅឯណា កាលពីឆ្នាំ១៩៧៦ នៅពេលដែលពួកយើងខ្ញុំត្រូវការអ្នកឯង ?” ជាការពិតណាស់ កាលពីឆ្នាំ១៩៧៦ សហរដ្ឋអាមេរិក មិនសូវរិះគន់ខ្លាំងប៉ុន្មានទេ ទៅលើអាហ្វ្រិកខាងត្បូង ដែលប្រើគោលនយោបាយបែងចែងរើសអើងពូជសាសន៍ ធ្វើបាបទៅលើប្រជាជនស្បែកខ្មៅ។
ព្រមពេលដែលតង់ហ្សានី សម្រេចបញ្ជូនកីឡាករទៅប្រកួតនៅម៉ូស្គូ ប្រទេសអង់គ្លេសឯនោះវិញ មានបំណងចង់គាំទ្រអាមេរិក ដោយចង់ធ្វើពហិការមិនទៅប្រកួត បន្ទាប់ពីលោកស្រី ម៉ាហ្ការីត ថាត់ឆឺ បានចូលកាន់តំណែងថ្មីៗ។ ការបោះឆ្នោតមួយ ត្រូវបានរៀបចំនៅសភាជាន់ទាបអង់គ្លេស ដោយសំឡេងឆ្នោតគាំទ្រការធ្វើពហិការ មាន ៣១៥សំឡេង ទល់នឹង១៤៧សំឡេង។
ការសម្រេចចិត្តរបស់កីឡាករ
ក៏ប៉ុន្តែ សមាគមកីឡាអូឡាំពិកអង់គ្លេស បានប្រឆាំងតវ៉ានឹងរដ្ឋាភិបាល ហើយបានប្រកាសប្រាប់ទៅកីឡាករទាំងអស់ ថាពួកគេមានជម្រើស២ គឺទៅប្រកួត ឬក៏ដេកនៅផ្ទះ។ ទីបំផុត មានអត្តពលិកអង់គ្លេស ចំនួន២០០នាក់ ដែលបានទៅប្រកួតនៅម៉ូស្គូ។ កីឡាករឈ្មោះ Wilbert Greaves អត្តពលិកម្នាក់ក្នុងចំណោមនេះ បានលើកឡើងថា លោកបានសម្រេចចិត្តទៅតាំងតែពីដំបូង ដោយគ្មានហេតុផលណាមកឃាត់លោកបានទេ។
កីឡាករ Wilbert Greaves នៅចាំបានថា គ្រាន់តែដឹងថាខ្លួនត្រូវបានជ្រើសរើសជាកីឡាករជម្រើសជាតិ ដើម្បីទៅម៉ូស្គូភ្លាម គឺលោកគ្មានគិតអ្វីផ្សេងទេ ក្រៅតែពីខំហ្វឹកហាត់ ព្រោះលោកទើបតែងើបពីឈឺ ហើយចង់បង្ហាញប្រាប់ខ្លួនឯងថា ខ្លួនអាចត្រលប់ទៅមានសមត្ថភាពប្រកួតដូចមុនវិញ។ កីឡាកររូបនេះ បានឈានដល់វគ្គពាក់កណ្តាលផ្តាច់ព្រាត់ ក្នុងវិញ្ញាសាររត់ផ្លោះ ១១០ម៉ែត្រ។
លោក Wilbert Greaves ដែលបច្ចុប្បន្នធ្វើការក្នុងវិស័យបដិសណ្ឋារកិច្ច បានអះអាងថា កីឡាករអង់គ្លេសទាំងអស់ ដែលបានសម្រេចចិត្តទៅប្រកួតនៅម៉ូស្គូ កាលឆ្នាំ១៩៨០ ហើយបានឈ្នះមេដាយ គឺឈ្នះដោយការប្រឹងប្រែងរបស់គេរៀងៗខ្លួន គ្មានរដ្ឋាភិបាលអង់គ្លេសឯណាមកជួយនោះទេ។ លោកបន្តថា ចំណែកអ្នកដែលមិនទៅប្រកួតវិញ គឺពួកគេបានខកខានឱកាសដ៏ពិសេសមួយ។
លោក Wilbert Greaves បន្ថែមថា ក្នុងនាមជាកីឡាករ លោកបានក្រេបជញ្ជក់នូវបទពិសោធន៍ ក៏ដូចជាអនុស្សាវរិយដ៏វិសេសវិសាលណាស់ នៅក្នុងការប្រកួតនៅម៉ូស្គូ និងនៅ Los Angeles។ ហើយក្រោយមក ក្នុងពេលប្រកួតអូឡាពិក នៅទីក្រុងឡុងដ៍ នៅរីយ៉ូ និងនៅតូក្យូ គឺលោកបានចូលរួមនៅពិក្រោយវេទិកាប្រកួត។ លោកសង្ឃឹមថា លោកនឹងអាចមានវត្តមាននៅក្នុងការប្រកួតនៅប៉ារីស ឆ្នាំ២០២៤។
រហូតមកទល់ពេលនេះ មិនទាន់មានអ្វីកំណត់ច្បាស់ទេ ថាអ្នកណាខ្លះ នឹងមានឈ្មោះមកចូលរួម នៅក្នុងកីឡាអូឡាំពិកនៅទីក្រុងប៉ារីស ២០២៤។ ការប្រកួតដែលអាជ្ញាធរបារាំង ត្រៀមរៀបចំធ្វើកម្មវិធីបើកសម្ពោធ នៅលើដងទន្លេសែន នៅថ្ងៃទី២៨កក្កដា ពោលគឺវានឹងក្លាយជាព្រឹត្តិការណ៍យ៉ាងកក្រើក អស្ចារ្យបំផុត។
ទោះបីជា គណៈកម្មាធិការអន្តរជាតិអូឡាំពិក បានសម្រេចថា កីឡាកររុស្ស៊ី និងបេឡារុស អាចចូលរួមប្រកួតបានដោយប្រើទង់អព្យាក្រិត្យ តែលោកស្រីរដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកីឡាបារាំង Amélie Oudéa-Castéra ធ្លាប់បានអះអាង កាលពីខែមីនាឆ្នាំ២០២៣ថា រដ្ឋាភិបាលបារាំង អាចនឹងសម្រេចហាមឃាត់ មិនកីឡាករប្រទេស២នេះ មកជាន់ដីបារាំងទេ។ លោកស្រីបានបន្ថែមថា ជាការពិតណាស់ CIO ជាអ្នកសម្រេចចុងក្រោយ ថាកីឡាករណាអាចមកចូលរួមប្រកួតបាន។ ក៏ប៉ុន្តែ យោបល់របស់ប្រមុខរដ្ឋ នៃប្រទេសដែលជាម្ចាស់ផ្ទះរៀបចំ ក៏សំខាន់ដែរ ដែល CIO ត្រូវតែយកទៅពិចារណាសម្រេចចុងក្រោយ។
រុស្ស៊ីត្រូវគេហាមមិនឲ្យចូលរួមប្រកួត
ដោយឡែក World Athletics ដែលដឹកនាំដោយអតីតកីឡាករអង់គ្លេស Sebastian Coe ធ្លាប់បានប្រកាសការអំពាវនាវរួចហើយ តាំងតែពីពេលរុស្ស៊ីចូលឈ្លានពាអ៊ុយក្រែនភ្លាមៗម្លេះ គឺត្រូវតែហាមឃាត់មិនឲ្យកីឡាកររុស្ស៊ី និងកីឡាករបេឡារុស ចូលប្រកួតនៅប៉ារីស។ រហូតមកទល់ពេលនេះ គេសង្កេតឃើញថា គោលជំហរនេះ គឺនៅដដែល មិនប្រែប្រួលទេ។ លោក Sebastian Coe បានថ្លែងថា អ៊ុយក្រែនត្រូវរងការកំទេចរបស់រុស្ស៊ី ប្រជាជនស៊ីវីលអ៊ុយក្រែនស្លាប់ ដែលក្នុងនោះមានទាំងកីឡាករចំនួន១៨៥នាក់ផង ក្នុងរវាងឆ្នាំ២០២៣កន្លងមកនេះ។ សោកនាដកម្មទាំងអស់នេះ គឺពិភពលោកបានឃើញ និងធ្វើជាសាក្សី ហើយវាជាអ្វីដែលបានជំរុញការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់លោក ក្នុងការទាមទារឲ្យហាមឃាត់កីឡាកររុស្ស៊ីនិងបេឡារុស។
ដោយគ្មានអ្វីគួរភ្ញាក់ផ្អើល រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងកីឡារុស្ស៊ី Oleg Matytsin បានថ្លែងបរិហារ រិះគន់ទៅលើការសម្រេចរបស់ World Athletics។ រដ្ឋមន្ត្រីរុស្ស៊ីរូបនេះថ្លែងថា៖ “យើងចាត់ទុក ការសម្រេចរារាំង ដែលមានលក្ខណៈនយោបាយនេះ ជារឿងដែលមិនអាចទទួលយកបានទេ”។ “កីឡាអូឡាំពិក ត្រូវតែជាវេទិការប្រកួតប្រកបដោយអព្យាក្រិត្យ ហើយសហព័ន្ធកីឡាអន្តរជាតិ ត្រូវតែអនុញ្ញាតឲ្យអត្តពលិកទាំងអស់ អាចចូលរួមប្រកួតដោយគ្មានការរើសអើង”។
នេះហើយ ខ្សែបន្ទាត់ពុះចែក ឬអាចហៅថា ជាស្នាមប្រេះ បែងចែកការយល់ឃើញខុសគ្នា។ កាលពី៤៣ឆ្នាំមុន អ្នកចាត់ចែងដឹកនាំក្រុមកីឡាករ បានព្យាយាមតតាំង ជាមួយអ្នកនយោបាយ ដើម្បីផ្តល់តម្លៃជាធំ ដល់ការប្រកួតនៅម៉ូស្គូ។ នៅពេលនេះ ការប្រកួតនៅប៉ារីស ក៏បានរំកិលខ្លួន ចូលក្នុងការឈ្លោះប្រកែកគ្នាដែរ។ កាលពីខែមីនា ២០២៣ លោក Thomas Bach អគ្គនាយក CIO បានលើកឡើងថា៖ “ប្រសិនបើអ្នកនយោបាយ អាចសម្រេចថា អ្នកណាម្នាក់អាចចូលរួមប្រកួត ឬមិនអាច នោះមានន័យថា វិស័យកីឡា ព្រមទាំងកីឡាករ នឹងក្លាយជាឧបករណ៍នយោបាយហើយ”។ លោកបន្តថា “កីឡាមានតម្លៃជាការរួបរួមសាមគ្គី ជាកម្លាំងបង្រួបបង្រួម ដែលគ្មាននរណាអាចមកដកចេញពីកីឡាបានឡើយ”។
លោកអគ្គនាយកគណៈកម្មាធិការអន្តរជាតិអូឡាំពិក បន្ថែមថា៖ “ពួកយើង កំពុងស្ថិតនៅចំពោះមុខជម្រើស២ដ៏សែនពិបាក”។ “យើងពិតជាយល់ អំពីការឈឺចាប់របស់ប្រជាជន ក៏ដូចជាកីឡាករអ៊ុយក្រែន។ តែទន្ទឹមគ្នានេះ ក្នុងនាមយើងជាអ្នករៀបចំព្រឹត្តិការណ៍ប្រកួតលំដាប់ពិភពលោក ពួកយើងមានការទទួលខុសត្រូវចំពោះ គោលការណ៍គ្រិះនៃសិទ្ធិមនុស្ស ព្រមទាំងកតិកាសញ្ញានៃកីឡាអូឡាំពិក”។ អត្ថបទគោលទាំង២នេះ មិនបានអនុញ្ញាតឲ្យយើង អាចបដិសេធកីឡាករណាម្នាក់ ដោយផ្អែកលើសញ្ជាតិរបស់កីឡាករនោះឡើយ។
ជាការពិតណាស់ វាជារឿងមួយគួរយោគយល់ ដែលមានប្រទេសជាង៣០ប្រទេស បានរួមគ្នាសរសេរលិខិត ផ្ញើមកកាន់ CIO ទាមទារថា រុស្ស៊ីនិងបេឡារុស អាចបញ្ជូនកីឡាមកប្រកួតបាន ល្គិកណារុស្ស៊ីឈប់ធ្វើសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែន។ កាលពីឆ្នាំ១៩៨០ ពួកសូវៀតមិនបានដកទ័ពចេញពីអាហ្វហ្កានីស្ថានទេ ចំណែកការប្រកួតអូឡាំពិកនៅម៉ូស្គូ វិញ ក៏បានដំណើរការទៅដូចការគ្រោងទុក។ ដូច្នេះ ការប្រកួតអូឡាំពិកនៅទីក្រុងប៉ារីស ក៏នឹងមិនខុសគ្នាដែរ គឺអាចដំណើរការទៅបានធម្មតា អមជាមួយរឿងរ៉ាងរកាំរកូសខ្លះ ដោយចៀសមិនរួច។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ Bob Edelman បាននិយាយថា៖ “ការប្រកួតកីឡា បានក្លាយជាផ្ទាំងស៊ីបរបស់ពួកអ្នកនយោបាយ”។ “មនុស្សច្រើនណាស់ ដែលតាមដានការប្រកួតកីឡា។ អ្នកនយោបាយចង់ឆក់ឱកាស ដើម្បីបានទទួលចំណាប់អារម្មណ៍ពីមហាជន។ រឿងបែបនេះ ជារឿងសាមញ្ញបំផុត ព្រោះវាជាការងាររបស់អ្នកនយោបាយ”។
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ