ចាប់ចោរ ឬអញ្ជើញចោរឱ្យចូលពន្ធនាគារ? Arrêter le délinquant ou l’inviter à se constituer prisonnier
ចុះផ្សាយនៅថ្ងៃ៖
ស្តាប់ - ០៦:២៣
ការដោះស្រាយបញ្ហាសង្គម តម្រូវឱ្យប្រើមធ្យោបាយសមស្របនឹងគោលដៅ ជាពិសេសក្នុងករណីបទល្មើសជាក់ស្តែង។ ព្រឹត្តបត្រ «នាទីខ្ញុំនិយាយពីរភាសា» ថ្ងៃទី១៨មិថុនានេះ បណ្ឌិត ឆាយ ហុកផេង ធ្វើអត្តាធិប្បាយ ស្តីអំពី «ចាប់ចោរ ឬអញ្ជើញចោរឱ្យចូលពន្ធនាគារ?»
កាលណាគេប្រកបអាជីព គឺគេសំអាងលើអ្វីមួយដែលអាចធ្វើឱ្យគេបានជោគជ័យ មានថ្វីដៃ មានប្រសិទ្ធភាព ប្រៀបដូចព្រះសង្ឃសំអាងធម៌ អ្នករត់ស៊ីក្លូសំអាងសាច់ដុំជើង ទាហានពឹងលើកាំភ្លើង ។ល។ ជាសរុប ពួកយើងទាំងអស់គ្នាដែលជាបថុជ្ជន សំអាងលើពេលវេលាថានឹងរស់បានយូរអង្វែង។ អ៊ីចឹង ប្រសិនបើគេដកហូតយកការសំអាងនេះចោលចេញ គឺប្រៀបបានដូចម្ទេសវាលេងហឹរ ឬដូចអំបិលវាអស់ជាតិប្រៃ។ ដោយឡែក ស្ត្រីដែលចង់អ៊ុតសក់រួញឱ្យត្រង់សរសៃ គាត់រំពឹងលើទឹកថ្នាំ និងជាពិសេសលើកម្តៅភ្លើងនៃដង្កៀបសក់។ រីឯការចាប់ចងចោរដាក់ខ្នោះ ក៏ដូច្នោះដែរ បើមិនប្រើធម៌ក្តៅទេ កុំថាឡើយចោរចិត្តខ្មៅ សូម្បីតែចោរចិត្តជា ក៏វាមិនព្រមហុចដៃឱ្យដាក់ខ្នោះបានងាយៗដែរ។
Pour avoir vu de mes propres yeux les scènes d'interpellation des fauteurs de troubles au sein du tribunal quand j'étais magistrat, j'ose affirmer que la force d'une personne rebellée en vaut trois chez les policiers interpellateurs. Cependant, ces derniers obligés d'utiliser la force strictement nécessaire éprouvent des difficultés pour mener à bien leur mission car l'individu voulant se soustraire dégage une énergie incroyable.
ពីដើមឡើយគេវាយខ្នោះដៃ នៅគ្រប់ករណីដែលភ្នាក់ងារនគរបាល ចាប់បានជនជាប់ចោទណាម្នាក់។ ក្រោយមកទៀត គេយល់ឃើញថា ការដាក់ខ្នោះដៃបន្ថោកតម្លៃមនុស្ស ទើបគេបង្កើតច្បាប់ ដាក់បញ្ញត្តិថា អាចវាយខ្នោះបានតែក្នុងករណីដែលជនពាលបម្រុងនឹងរត់គេចខ្លួន ឬក៏ជាជនសាហាវយង់ឃ្នង ដែលមិនត្រូវបណ្តោយឱ្យបង្ករបានជាគ្រោះថ្នាក់របួសដល់នគរបាល។
ជារឿយៗ មុនដល់ដំណាក់កាលវិនិច្ឆ័យសេចក្តី ខ្ញុំត្រូវឆ្លងកាត់ករណីវាយខ្នោះដៃនេះ ដោយថ្លឹងថ្លែងថា ជាការរំលោភសិទ្ធជនជាប់ចោទឬទេ ជាមុនសិន។ បើនិយាយតែអំពីការចាប់ចងជនប្រព្រឹត្តបទល្មើសជាក់ស្តែង គឺថា ស្ទើរតែ៨០ភាគរយទៅហើយ ដែលគេជួបប្រទះឃើញនូវភាពលំបាកតស៊ូនៃភ្នាក់ងារនគរបាល ដែលខំប្រវាយប្រតប់ បោកចម្បាប់ ដួលប៉ផាប់ពភីង របួសស្លាកស្នាម ឈាមប្រឡាក់ឯកសណ្ឋាន។ ភ្នាក់ងារទាំងឡាយនេះ មានគ្រួសារកូនប្រពន្ធដែលស្រពោនចិត្ត ត្បិតប្តី ដ្បិតឪពុក នាំស្នាមរបួសចូលផ្ទះ ទោះបីគេដឹងជាមុនថា អាជីពរបស់គាត់ត្រូវតែប្រឈមនឹងគ្រោះថ្នាក់ទាំងអស់នេះក៏ដោយ។
ចំណែកឯជនពាលដែលបំពានច្បាប់ លួចប្លន់កាប់សម្លាប់រំលោភ ក៏បានដឹងដែរថា ច្បាស់ជាប្រឈមនឹងការចាប់ចងឃុំខ្លួន ម្តេចឡើងក៏វារើបម្រះប្រវាយប្រតប់អស់ទំហឹងអ៊ីចឹងទៅវិញ។ គឺថា មួយដឹងខ្លួនថានឹងត្រូវគេចាប់ចង មួយទៀតដឹងខ្លួនថាត្រូវតែចាប់ឱ្យទាល់តែបាន។ ចោរដែលបំពានលើច្បាប់ នៅតែប្រើហិង្សាដើម្បីរំដោះខ្លួន ប៉ុន្តែអ្នកដែលចាប់ចោរត្រូវបានច្បាប់ថ្មីហាមឃាត់ កុំឱ្យប្រើមធ្យោបាយ រឹតបំពង់ក ដើម្បីបន្ថយការរើបម្រះ។ នៅរដ្ឋខ្លះ ស្រុកអាមេរិក គេហាមប្រើមធ្យោបាយផ្តួលចោរផ្កាប់មុខលើដី ដើម្បីដាក់ខ្នោះវា។ ការដកហូតមធ្យោបាយពិសេសទាំងពីរនេះ ធ្វើឱ្យបេសកម្មនៃភ្នាក់ងារនគរបាលត្រូវបរាជ័យ ឬក៏ប្រឈមនឹងការលំបាកទ្វេគុណ។
En effet, le plaquage ventral est interdit aux Etats-Unis, dans certaines villes. En France, après l'interdiction de la "clé d'étranglement" ce serait au tour de la technique d'immobilisation par plaquage ventral qui serait bannie de l'usage policier. Elle est d'ailleurs mise en cause dans l'affaire Adama Traoré.
Au Cambodge, les voleurs et les cambrioleurs arrêtés par les gens dans la rue sont passés à tabac avant d'être conduits manu militari au poste de police. Quant à la technique d'interpellation, elle n'est pas différente des autres pays. Même but, même moyen.
ប៉ុន្តែ កុំភ្លេចថា បន្តិចម្តងៗ អាជ្ញាធរបារាំងដែលមិននឹងជំហរ ហាក់ដូចជាបើកដៃឱ្យក្រុមចោរនិងពួកបនភៀនជួញដូរគ្រឿងញៀន ធ្វើភ្លៀងធ្វើផ្គរ នៅក្នុងភូមិឃុំក្លាយជាទៅជាសង្គមអាណាធិបតេយ្យ សូម្បីតែរថយន្តនគរបាលជាតិ ក៏បើកបរចូលមិនបានងាយៗដែរ។ ថ្ងៃនេះ គេហាមឃាត់ កុំឱ្យប្រើក្បាច់ចាប់រឹតបំពង់ក បន្ទាប់ពីមានភាពវឹកវរនៅសហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងរឿង George Floyd និងរឿង Adama Traoré ដែលស្លាប់ក្រោមការចាប់ចងខ្លួនក្នុងបរិវេណទីស្នាក់ការជាប់ក្រុងប៉ារីស។ ថ្ងៃទី១១, ១២, ១៣ មិថុនាកន្លងមកនេះ ភ្នាក់ងារនគរបាលបារាំងរាប់រយនាក់ ពិសេសនៅប៉ារីស ចេញមកតម្រៀបជួរ ហើយបោះខ្នោះដៃលើដី ជាសញ្ញាថា ពីថ្ងៃនេះទៅមុខ ពួកគាត់លំបាកនឹងបំពេញបេសកម្មចាប់ចងជនពាល។ រីឯ ដូណាល់ ត្រាំ នៅអាមេរិកឯណោះវិញ ទាំងរូបភាពទាំងវាចា គាត់ធ្វើឱ្យគេយល់ថា «មិនចូលចិត្តសាសន៍ខ្មៅ»។ ជាសរុប គោលជំហរជ្រុលនិយមណាមួយក៏ដោយ វាមិនមែនជាជំនួយក្នុងដំណោះស្រាយបញ្ហាសង្គម មានការរើសអើងពូជសាសន៍ ជាអាទិ៍បានទេ។
Force est de constater que le racisme, problème de société, certes, mais c'est avant tout un tabou qu'il convient de considérer avec respect comme il se doit de respecter le travail des policiers alors que les fonctionnaires fautifs doivent être sanctionnés. Placé sur le terrain de la responsabilité de l'Etat, l'affaire Floyd et Traoré requièrent l'appréciation sur le degré de responsabilité de l'agent concerné. A la lumière de la jurisprudence administrative résultant des arrêts époux Domenech (1956) et Petit (1960), l'emploi des grenades lacrymogènes et des matraques ne comportent pas de "dangers exceptionnels"; a contrario, dans l'affaire Georges Floyd, à supposer que le simple geste de poser le genou sur le cou d'un individu allongé par terre ne constitue pas en soi un danger vital, le vrai danger se trouve dès lors dans l'usage de la force d'appui susceptible de causer la mort. Logiquement cette affaire devrait s'arrêter là si les autorités américaines avaient réagi dans ce sens en plaçant le policier blanc suspect devant sa propre responsabilité à savoir la faute lourde commise dans l'exercice de sa fonction. L'apathie et l'inertie des autorités de tutelle ont fait flamber la colère communautaire. Pas de surprise donc !
ជាទូទៅ បុគ្គលរមែងសង្កេតឃើញនូវភាពនៃបុគ្គលដេលមានចិត្តអាក្រក់ទៅតាមប្រយោគសម្តី និងអាស្រ័យលើទង្វើរបស់អ្នកនោះ។ យ៉ាងណាមិញ ប្រសិនបើភ្នាក់ងារនគរបាលប្រាថ្នាចាប់ចងជនសង្ស័យ កាលណាជននេះដេកក្រាបលើដីទៅហើយ ហើយបែរជាត្រូវបាត់បង់ជីវិតទៅវិញ បំណងក្នុងចិត្តអ្នកចាប់ គឺថា ឬមួយគេចង់សម្លាប់ពិតប្រាកដមែន ឬមួយគេខ្វះទស្សនញាណ គឺមិនស្គាល់ហេតុនិងផល បានជាសង្កត់កគេឱ្យស្លាប់។
L'un dans l'autre, la faute est caractérisée, me semble-t-il.
ព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានព្រឹត្តិបត្រព័ត៌មានប្រចាំថ្ងៃនឹងអាចឲ្យលោកអ្នកទទួលបាននូវព័ត៌មានសំខាន់ៗប្រចាំថ្ងៃក្នុងអ៊ីមែលរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់៖
ចុះឈ្មោះ